Emilio Gastón Sanz
| Emilio Gastón Sanz | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Persona informo | |||||
| Emilio Gastón | |||||
| Naskiĝo | 8-an de januaro 1935 en Zaragozo | ||||
| Morto | 22-an de januaro 2018 (83-jaraĝa) en Zaragozo | ||||
| Lingvoj | hispana • aragona • Esperanto vd | ||||
| Ŝtataneco | Hispanio  vd
| ||||
| Partio | Socialist Party of Aragon (en)  vd
| ||||
| Familio | |||||
| Patro | Rafael Gastón Burillo vd
| ||||
| Gefratoj | Enrique Gastón Sanz (en) vd
| ||||
| Parencoj | Emilio Gastón (patra avo) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto poeto politikisto advokato esperantisto vd
| ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Emilio Gastón Sanz (Zaragozo, 8an de januaro 1935-Zaragozo, 22an de januaro 2018) estis hispana advokato, politikisto kaj poeto.
Filo de Rafael Gastón, nepo de Emilio Gastón Ugarte, advokato kaj unu el la pioniroj de la lingvo Esperanto en Aragono. Liaj onklinoj Emilia kaj Inés estis ankaŭ tre aktivaj en la esperantista movado kaj estas konsideritaj kelkfoje la unuaj denaskaj parolantoj de Esperanto.
Li estis studkunulo de Guillermo Marraco kaj José Antonio Labordeta, apud kiuj li fondis, en la lastaj jaroj de la frankismo, la revuon Andalán kaj, jam en la transiro, la Socialisman Partion de Aragono (PSA). Li reprezentis tiun partion kiel deputito en la Kongreso de Deputitoj dum la konstitucia periodo (1977-1979), kaj estis proparolanto de la Miksa Grupo. Post la integriĝo de granda parto de la aktivuloj de la PSA en la PSOE, Gastón sekvis ĉe la fronto de la partio, sed perdis sian postenon kiel deputito.
Li estis elektita kiel unua Justiculo de Aragono (tradicia nomo de la regiona popoldefendanto) inter la 12a de decembro 1987 kaj la 5a de majo 1993, la unua post la restarigo de la demokratio en Hispanio. En 1996, apud aliaj elstaraj gravuloj de la aragona kulturo li fondis la Asocion de Publika Ago por la Defendo de la Aragona Heredaĵo, APUDEPA, de kies estraro li estis membro ĝis sia morto, la 22an de januaro 2018.
Kiel poeto li kunlaboris en multnombraj literaturaj revuoj kaj eldonis plurajn librojn de poemoj. Unu lia poemo, "Rompita dormo", estis tradukita de Miguel Fernández, kaj estas legebla kaj aŭskultebla ĉe retejo Poesía recitada. Fonoteca de poesía contemporánea.
Poemaroj
[redakti | redakti fonton]- El hombre amigo Mundo, 1958
- Y como mejor proceda digo, 1976
- Pronunciamiento, 1978
- Abandonado en el ensueño como único vehículo de confianza, 1981
- Musas enloquecidas (Prensas Universitarias de Zaragoza, 1986)
- El despertar del hombre selva (Endymion, 1987)
- Emilio Gastón. Antología épica (Amelia Romero eld., l990)
- Manifiestos (Huerga y Fierro, 1995)
- Acracia feliz (La Torre degli Arabeschi, 2007)
- La Subordania: epopeya chesa sin d´acabanza (Rolde de Estudios Aragoneses, 2007)
Eksteraj ligoj
[redakti | redakti fonton]- Nekrologo Arkivigite je 2020-11-16 per la retarkivo Wayback Machine en la retejo de la zaragoza grupo "Frateco"
- Emilio Gastón Sanz Arkivigite je 2007-09-27 per la retarkivo Wayback Machine en la Granda Aragona Enciklopedio
- Emilio Gastón Sanz dum la inaŭguro de la 72a Hispana Kongreso en Zaragozo