reacoperire
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]reacoperire f (plural reacoperiri)
Declension
[edit]Declension of reacoperire
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) reacoperire | reacoperirea | (niște) reacoperiri | reacoperirile |
genitive/dative | (unei) reacoperiri | reacoperirii | (unor) reacoperiri | reacoperirilor |
vocative | reacoperire, reacoperireo | reacoperirilor |
References
[edit]- reacoperire in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN