przekuć

Polish

Etymology

From prze- +‎ kuć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɛ.kut͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛkut͡ɕ
• Syllabification: prze‧kuć

Verb

przekuć pf (imperfective przekuwać)

1. (transitive) to reforge
2. (transitive) to reshoe (e.g. a horse)
3. (reflexive with się) to forge through

Conjugation

Conjugation of przekuć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przekuć
future tense	1st	przekuję			przekujemy
	2nd	przekujesz			przekujecie
	3rd	przekuje			przekują
	impersonal	przekuje się
past tense	1st	przekułem, -(e)m przekuł	przekułam, -(e)m przekuła	przekułom, -(e)m przekuło	przekuliśmy, -(e)śmy przekuli	przekułyśmy, -(e)śmy przekuły
	2nd	przekułeś, -(e)ś przekuł	przekułaś, -(e)ś przekuła	przekułoś, -(e)ś przekuło	przekuliście, -(e)ście przekuli	przekułyście, -(e)ście przekuły
	3rd	przekuł	przekuła	przekuło	przekuli	przekuły
	impersonal	przekuto
conditional	1st	przekułbym, bym przekuł	przekułabym, bym przekuła	przekułobym, bym przekuło	przekulibyśmy, byśmy przekuli	przekułybyśmy, byśmy przekuły
	2nd	przekułbyś, byś przekuł	przekułabyś, byś przekuła	przekułobyś, byś przekuło	przekulibyście, byście przekuli	przekułybyście, byście przekuły
	3rd	przekułby, by przekuł	przekułaby, by przekuła	przekułoby, by przekuło	przekuliby, by przekuli	przekułyby, by przekuły
	impersonal	przekuto by
imperative	1st	niech przekuję			przekujmy
	2nd	przekuj			przekujcie
	3rd	niech przekuje			niech przekują
passive adjectival participle		przekuty	przekuta	przekute	przekuci	przekute
anterior adverbial participle		przekuwszy
verbal noun		przekucie

Further reading

• przekuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przekuć in Polish dictionaries at PWN