jactitabundus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From jactitō (“utter; brag, boast”) + -bundus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /i̯ak.ti.taːˈbun.dus/, [i̯äkt̪ɪt̪äːˈbʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /jak.ti.taˈbun.dus/, [jäkt̪it̪äˈbun̪d̪us]
Adjective
[edit]jactitābundus (feminine jactitābunda, neuter jactitābundum); first/second-declension adjective
- Alternative form of iactitābundus
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | jactitābundus | jactitābunda | jactitābundum | jactitābundī | jactitābundae | jactitābunda | |
Genitive | jactitābundī | jactitābundae | jactitābundī | jactitābundōrum | jactitābundārum | jactitābundōrum | |
Dative | jactitābundō | jactitābundō | jactitābundīs | ||||
Accusative | jactitābundum | jactitābundam | jactitābundum | jactitābundōs | jactitābundās | jactitābunda | |
Ablative | jactitābundō | jactitābundā | jactitābundō | jactitābundīs | |||
Vocative | jactitābunde | jactitābunda | jactitābundum | jactitābundī | jactitābundae | jactitābunda |
References
[edit]- “jactitabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- jactitabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.