grań

See also: gran, Gran, grán, gràn, grãn, Grän, grån, and Grań

Polish

grań

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *granь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡraɲ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲ
• Syllabification: grań
• Homophone: Grań

Noun

grań f

1. arête, crag (very thin ridge of rock)

Declension

Declension of grań

	singular	plural
nominative	grań	granie
genitive	grani	grani
dative	grani	graniom
accusative	grań	granie
instrumental	granią	graniami
locative	grani	graniach
vocative	grani	granie

Further reading

• grań in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• grań in Polish dictionaries at PWN