eski

See also: əski

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *es-(kü).

Adjective

eski

1. old

References

• https://classes.ru/all-crtatar/dictionary-crtatar-russian-cyr-term-14156.htm

Icelandic

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɛscɪ/

Noun

eski n (genitive singular eskis, no plural)

1. rough horsetail (Equisetum hyemale)

Declension

Declension of eski
n-s	singular
	indefinite	definite
nominative	eski	eskið
accusative	eski	eskið
dative	eski	eskinu
genitive	eskis	eskisins

Hypernyms

• elfting (“horsetail”)

Derived terms

• beitieski (“variegated horsetail, Equisetum variegatum”)
• eskitré
• eskiviður

Related terms

• askur
• eskja

Karaim

Etymology

From Proto-Turkic *es-(kü).

Adjective

eski

1. old

References

• N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “eski”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Mauritian Creole

Etymology

From French est-ce que.

Particle

eski

1. Marks a question when placed at the beginning of a sentence

Middle English

Verb

eski

1. Alternative form of axen (“to ask”)

Salar

Etymology

From Proto-Turkic *es-(kü). Compare to Southern Altai эски (eski), Turkish eski.

Adjective

eski

1. old

References

Tenishev, Edhem (1976) “eski”, in Stroj salárskovo jazyká [Grammar of Salar], Moscow

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اسكی (eski), from Proto-Turkic *es-(kü) (“old, ancient”).

Pronunciation

• IPA^(key): [esˈki]

• Audio:

  (file)

Adjective

eski

1. old (for objects)

   Antonym: yeni

Declension

predicative forms of eski

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	eskiyim	eski miyim?	eski değilim	eski değil miyim?
sen (you are)	eskisin	eski misin?	eski değilsin	eski değil misin?
o (he/she/it is)	eski / eskidir	eski mi?	eski değil	eski değil mi?
biz (we are)	eskiyiz	eski miyiz?	eski değiliz	eski değil miyiz?
siz (you are)	eskisiniz	eski misiniz?	eski değilsiniz	eski değil misiniz?
onlar (they are)	eski(ler)	eski(ler) mi?	eski değil(ler)	eski değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	eskiydim	eski miydim?	eski değildim	eski değil miydim?
sen (you were)	eskiydin	eski miydin?	eski değildin	eski değil miydin?
o (he/she/it was)	eskiydi	eski miydi?	eski değildi	eski değil miydi?
biz (we were)	eskiydik	eski miydik?	eski değildik	eski değil miydik?
siz (you were)	eskiydiniz	eski miydiniz?	eski değildiniz	eski değil miydiniz?
onlar (they were)	eskiydiler	eski miydiler?	eski değildi(ler) / değillerdi	eski değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	eskiymişim	eski miymişim?	eski değilmişim	eski değil miymişim?
sen (you were)	eskiymişsin	eski miymişsin?	eski değilmişsin	eski değil miymişsin?
o (he/she/it was)	eskiymiş	eski miymiş?	eski değilmiş	eski değil miymiş?
biz (we were)	eskiymişiz	eski miymişiz?	eski değilmişiz	eski değil miymişiz?
siz (you were)	eskiymişsiniz	eski miymişsiniz?	eski değilmişsiniz	eski değil miymişsiniz?
onlar (they were)	eskiymişler	eski miymişler?	eski değilmiş(ler) / değillermiş	eski değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	eskiysem	eski miysem?	eski değilsem	eski değil miysem?
sen (if you)	eskiysen	eski miysen?	eski değilsen	eski değil miysen?
o (if he/she/it)	eskiyse	eski miyse?	eski değilse	eski değil miyse?
biz (if we)	eskiysek	eski miysek?	eski değilsek	eski değil miysek?
siz (if you)	eskiyseniz	eski miyseniz?	eski değilseniz	eski değil miyseniz?
onlar (if they)	eskiyseler	eski miyseler?	eski değilseler / değillerse	eski değil miyseler?

• When adjectives are declined (except for the predicative forms), it becomes a noun meaning "(an) old thing"

Noun

eski (definite accusative eskiyi, plural eskiler)

1. old (people who are old; old beings; the older generation, taken as a group)

Declension

Inflection
Nominative	eski
Definite accusative	eskiyi
	Singular	Plural
Nominative	eski	eskiler
Definite accusative	eskiyi	eskileri
Dative	eskiye	eskilere
Locative	eskide	eskilerde
Ablative	eskiden	eskilerden
Genitive	eskinin	eskilerin
Predicative forms Singular Plural 1st singular eskiyim eskilerim 2nd singular eskisin eskilersin 3rd singular eski eskidir eskiler eskilerdir 1st plural eskiyiz eskileriz 2nd plural eskisiniz eskilersiniz 3rd plural eskiler eskilerdir

See also

• yaşlı ("old" for people)
• ihtiyar (synonym of "yaşlı")

Uzbek

Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic	ески‍
Latin	eski‍
Perso-Arabic (Afghanistan)

Etymology

From Proto-Turkic *es-(kü) (“old, ancient”). Cognate with Turkish eski, Salar eski.

Adjective

eski (comparative eskiroq, superlative eng eski)

1. old

Synonyms

• keksa
• ixtiyor