dykcja

See also: dykcją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin dictiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɘk.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘkt͡sja
• Syllabification: dyk‧cja

Noun

dykcja f

1. diction (clarity of word choice)

   Synonym: wymowa

Declension

Declension of dykcja

	singular
nominative	dykcja
genitive	dykcji
dative	dykcji
accusative	dykcję
instrumental	dykcją
locative	dykcji
vocative	dykcjo

Further reading

• dykcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dykcja in Polish dictionaries at PWN