atrybucja

See also: atrybucją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin attribūtiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.trɘˈbu.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡sja
• Syllabification: a‧try‧bu‧cja

Noun

atrybucja f

1. attribution, credit (the act of assigning a quality or work to someone or something)

   Synonym: przypisywanie

2. (psychology) attribution (process of perceiving the causes of events and experiences)

   atrybucja wewnętrzna ― dispositional attribution

   atrybucja zewnętrzna ― situational attribution

Declension

Declension of atrybucja

	singular
nominative	atrybucja
genitive	atrybucji
dative	atrybucji
accusative	atrybucję
instrumental	atrybucją
locative	atrybucji
vocative	atrybucjo

Derived terms

adjective

• atrybucyjny

 

Related terms

adjective

• atrybutywny

 

noun

• atrybut

 

Further reading

• atrybucja in Polish dictionaries at PWN