σχοῖνος

See also: Σχοῖνος

Ancient Greek

Etymology

According to Beekes, from Pre-Greek.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰôi̯.nos/ → /ˈsçy.nos/ → /ˈsçi.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰôi̯.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskʰy.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsçy.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsçy.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsçi.nos/

Noun

σχοῖνος • (skhoînos) m (genitive σχοίνου); second declension

1. rush, especially camel hay (Cymbopogon schoenanthus)
2. reed, used as an arrow or javelin
3. rush bed
4. anything twisted or plaited with rushes, especially rope, cord
5. schene, an Egyptian land measure of length equivalent to 20,000 Egyptian cubits (about 10.5 kilometres)

Inflection

Second declension of ὁ σχοῖνος; τοῦ σχοίνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σχοῖνος ho skhoînos	τὼ σχοίνω tṑ skhoínō	οἱ σχοῖνοι hoi skhoînoi
Genitive	τοῦ σχοίνου toû skhoínou	τοῖν σχοίνοιν toîn skhoínoin	τῶν σχοίνων tôn skhoínōn
Dative	τῷ σχοίνῳ tôi skhoínōi	τοῖν σχοίνοιν toîn skhoínoin	τοῖς σχοίνοις toîs skhoínois
Accusative	τὸν σχοῖνον tòn skhoînon	τὼ σχοίνω tṑ skhoínō	τοὺς σχοίνους toùs skhoínous
Vocative	σχοῖνε skhoîne	σχοίνω skhoínō	σχοῖνοι skhoînoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• βαθύσχοινος (bathúskhoinos)
• ὁλόσχοινος (holóskhoinos)
• ὀξύσχοινος (oxúskhoinos)
• σχοινανθᾶτον (skhoinanthâton)
• σχοινάνθη (skhoinánthē)
• σχοινάνθιον (skhoinánthion)
• σχοινᾶς (skhoinâs)
• Σχοινάτας (Skhoinátas)
• σχοινεύς (skhoineús)
• Σχοινῄς (Skhoinḗis)
• σχοινιά (skhoiniá)
• σχοινιαία (skhoiniaía)
• σχοινίκλος (skhoiníklos)
• σχοινικός (skhoinikós)
• σχοίνινος (skhoíninos)
• σχοινίον (skhoiníon)
• σχοινιοπλόκος (skhoinioplókos)
• σχοινιοστρόφος (skhoiniostróphos)
• σχοινιοσυμβολεύς (skhoiniosumboleús)
• σχοινίς (skhoinís)
• σχοίνισμα (skhoínisma)
• σχοινισμός (skhoinismós)
• σχοινῖτις (skhoinîtis)
• σχοινίων (skhoiníōn)
• σχοινοβάτης (skhoinobátēs)
• σχοινοδρομία (skhoinodromía)
• σχοινοδρόμος (skhoinodrómos)
• σχοινοειδής (skhoinoeidḗs)
• σχοινοίη (skhoinoíē)
• σχοινομέτρησις (skhoinométrēsis)
• σχοινόπλεκτος (skhoinóplektos)
• σχοινοπλοκικός (skhoinoplokikós)
• σχοινοπλόκος (skhoinoplókos)
• σχοινοπώλης (skhoinopṓlēs)
• σχοινορραφέω (skhoinorrhaphéō)
• Σχοῖνος (Skhoînos)
• σχοινοστρόφος (skhoinostróphos)
• σχοινοτένεια (skhoinoténeia)
• σχοινοτενής (skhoinotenḗs)
• σχοινότονος (skhoinótonos)
• σχοινουργία (skhoinourgía)
• σχοινουργός (skhoinourgós)
• σχοινοῦς (skhoinoûs)
• σχοινοφιλίνδα (skhoinophilínda)
• σχοινοφόρος (skhoinophóros)
• σχοινοχάλινος (skhoinokhálinos)
• σχοινώδης (skhoinṓdēs)

Descendants

• Latin: schoenus
  • Translingual: Schoenus

Further reading

• “σχοῖνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σχοῖνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN