Jump to content

κακοποιός

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Adjective

[edit]

κακοποιός (kakopoiósm (feminine κακοποιός, neuter κακοποιό)

  1. criminal

Declension

[edit]
Declension of κακοποιός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative κακοποιός (kakopoiós) κακοποιός (kakopoiós) κακοποιό (kakopoió) κακοποιοί (kakopoioí) κακοποιοί (kakopoioí) κακοποιά (kakopoiá)
genitive κακοποιού (kakopoioú) κακοποιού (kakopoioú) κακοποιού (kakopoioú) κακοποιών (kakopoión) κακοποιών (kakopoión) κακοποιών (kakopoión)
accusative κακοποιό (kakopoió) κακοποιό (kakopoió) κακοποιό (kakopoió) κακοποιούς (kakopoioús) κακοποιούς (kakopoioús) κακοποιά (kakopoiá)
vocative κακοποιέ (kakopoié) κακοποιέ (kakopoié) κακοποιό (kakopoió) κακοποιοί (kakopoioí) κακοποιοί (kakopoioí) κακοποιά (kakopoiá)

Synonyms

[edit]
[edit]

Noun

[edit]

κακοποιός (kakopoiósm or f (plural κακοποιοί)

  1. criminal
  2. thug

Declension

[edit]
Declension of κακοποιός
singular plural
nominative κακοποιός (kakopoiós) κακοποιοί (kakopoioí)
genitive κακοποιού (kakopoioú) κακοποιών (kakopoión)
accusative κακοποιό (kakopoió) κακοποιούς (kakopoioús)
vocative κακοποιέ (kakopoié) κακοποιοί (kakopoioí)

Synonyms

[edit]