omhoogvallen

Dutch

Etymology

From omhoog +‎ vallen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

omhoogvallen

1. quickly make career without merit; lit. 'to fall upwards'

   (Brabant) "Wa komde tege in een hospitaal? Wa omhooggevalle idiote in 't wit, dazal!"

   'Who do you encounter in hospital? Arrogant idiots in white, that's what!'

Conjugation

Conjugation of omhoogvallen (strong class 7, separable)
infinitive	omhoogvallen
past singular	viel omhoog
past participle	omhooggevallen
infinitive	omhoogvallen
gerund	omhoogvallen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	val omhoog	viel omhoog	omhoogval	omhoogviel
2nd person sing. (jij)	valt omhoog, val omhoog2	viel omhoog	omhoogvalt	omhoogviel
2nd person sing. (u)	valt omhoog	viel omhoog	omhoogvalt	omhoogviel
2nd person sing. (gij)	valt omhoog	vielt omhoog	omhoogvalt	omhoogvielt
3rd person singular	valt omhoog	viel omhoog	omhoogvalt	omhoogviel
plural	vallen omhoog	vielen omhoog	omhoogvallen	omhoogvielen
subjunctive sing.1	valle omhoog	viele omhoog	omhoogvalle	omhoogviele
subjunctive plur.1	vallen omhoog	vielen omhoog	omhoogvallen	omhoogvielen
imperative sing.	val omhoog
imperative plur.1	valt omhoog
participles	omhoogvallend	omhooggevallen
1) Archaic. 2) In case of inversion.