dwoić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dъvojiti. By surface analysis, dwoje +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdvɔ.it͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: dwo‧ić

Verb

dwoić impf

1. (transitive, uncommon) to double, to duplicate
2. (transitive, uncommon) to divide into two parts, to bisect
3. (intransitive) to address someone politely using plural forms
4. (reflexive with się, archaic) to differ, to disagree
5. (reflexive with się) to double (to become or appear twice as large or in a double form)

Conjugation

Conjugation of dwoić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dwoić
present tense	1st	dwoję			dwoimy
	2nd	dwoisz			dwoicie
	3rd	dwoi			dwoją
	impersonal	dwoi się
past tense	1st	dwoiłem, -(e)m dwoił	dwoiłam, -(e)m dwoiła	dwoiłom, -(e)m dwoiło	dwoiliśmy, -(e)śmy dwoili	dwoiłyśmy, -(e)śmy dwoiły
	2nd	dwoiłeś, -(e)ś dwoił	dwoiłaś, -(e)ś dwoiła	dwoiłoś, -(e)ś dwoiło	dwoiliście, -(e)ście dwoili	dwoiłyście, -(e)ście dwoiły
	3rd	dwoił	dwoiła	dwoiło	dwoili	dwoiły
	impersonal	dwojono
future tense	1st	będę dwoił, będę dwoić	będę dwoiła, będę dwoić	będę dwoiło, będę dwoić	będziemy dwoili, będziemy dwoić	będziemy dwoiły, będziemy dwoić
	2nd	będziesz dwoił, będziesz dwoić	będziesz dwoiła, będziesz dwoić	będziesz dwoiło, będziesz dwoić	będziecie dwoili, będziecie dwoić	będziecie dwoiły, będziecie dwoić
	3rd	będzie dwoił, będzie dwoić	będzie dwoiła, będzie dwoić	będzie dwoiło, będzie dwoić	będą dwoili, będą dwoić	będą dwoiły, będą dwoić
	impersonal	będzie dwoić się
conditional	1st	dwoiłbym, bym dwoił	dwoiłabym, bym dwoiła	dwoiłobym, bym dwoiło	dwoilibyśmy, byśmy dwoili	dwoiłybyśmy, byśmy dwoiły
	2nd	dwoiłbyś, byś dwoił	dwoiłabyś, byś dwoiła	dwoiłobyś, byś dwoiło	dwoilibyście, byście dwoili	dwoiłybyście, byście dwoiły
	3rd	dwoiłby, by dwoił	dwoiłaby, by dwoiła	dwoiłoby, by dwoiło	dwoiliby, by dwoili	dwoiłyby, by dwoiły
	impersonal	dwojono by
imperative	1st	niech dwoję			dwójmy
	2nd	dwój			dwójcie
	3rd	niech dwoi			niech dwoją
active adjectival participle		dwojący	dwojąca	dwojące	dwojący	dwojące
passive adjectival participle		dwojony	dwojona	dwojone	dwojeni	dwojone
contemporary adverbial participle		dwojąc
verbal noun		dwojenie

Derived terms

verbs

• podwoić pf, podwajać impf
• rozdwoić pf, rozdwajać impf
• zdwoić pf, zdwajać impf

 

Further reading

• dwoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dwoić in Polish dictionaries at PWN