braciec

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bràtьcь. By surface analysis, brat +‎ ec. First attested in the end of the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /brat͡ɕɛt͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /brat͡ɕɛt͡s/

Noun

braciec m animacy unattested

1. brother

   Synonym: brat

   • End of the 15th century, Dekalog - Dziesięcioro przykazań bożych - Decem praecepta Dei, volume III, number 8:

     Nye zabyay braczcza svądv

     [Nie zabijaj braćca zwadą]

Related terms

adjective

• bracski

 

noun

• bracstwo

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “braciec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN