boða

See also: boda, Boda, bōda, bodą, bōdǎ, and bódà

Faroese

From Old Norse boða, from Proto-Germanic *budōną (“to proclaim, teach, instruct”), from Proto-Germanic *budą (“message, command, precept”), from Proto-Indo-European *bʰewdʰ- (“to be awake, perceive fully”).

This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA then please add some!

boða (third person singular past indicative boðaði, third person plural past indicative boðað, supine boðað)

Conjugation of boða (group v-30)
infinitive	boða
supine	boðað
participle (a6)¹	boðandi	boðaður
	present	past
first singular	boði	boðaði
second singular	boðar	boðaði
third singular	boðar	boðaði
plural	boða	boðaðu
	imperative
singular	boða!
plural	boðið!
¹Only the past participle being declined.

From Old Norse boða, from Proto-Germanic *budōną (“to proclaim, teach, instruct”), from Proto-Germanic *budą (“message, command, precept”), from Proto-Indo-European *bʰewdʰ- (“to be awake, perceive fully”). Cognate with English bode, from Old English bodian.

boða (weak verb, third-person singular past indicative boðaði, supine boðað)

boða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að boða
supine (sagnbót)		boðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		boðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég boða	við boðum	present (nútíð)	ég boði	við boðum
	þú boðar	þið boðið		þú boðir	þið boðið
	hann, hún, það boðar	þeir, þær, þau boða		hann, hún, það boði	þeir, þær, þau boði

past (þátíð)	ég boðaði	við boðuðum	past (þátíð)	ég boðaði	við boðuðum
	þú boðaðir	þið boðuðuð		þú boðaðir	þið boðuðuð
	hann, hún, það boðaði	þeir, þær, þau boðuðu		hann, hún, það boðaði	þeir, þær, þau boðuðu

imperative (boðháttur)	boða (þú)	boðið (þið)
	boðaðu	boðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

boðast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að boðast
supine (sagnbót)		boðast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		boðandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég boðast	við boðumst	present (nútíð)	ég boðist	við boðumst
	þú boðast	þið boðist		þú boðist	þið boðist
	hann, hún, það boðast	þeir, þær, þau boðast		hann, hún, það boðist	þeir, þær, þau boðist

past (þátíð)	ég boðaðist	við boðuðumst	past (þátíð)	ég boðaðist	við boðuðumst
	þú boðaðist	þið boðuðust		þú boðaðist	þið boðuðust
	hann, hún, það boðaðist	þeir, þær, þau boðuðust		hann, hún, það boðaðist	þeir, þær, þau boðuðust

imperative (boðháttur)	boðast (þú)	boðist (þið)
	boðastu	boðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

boðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	boðaður	boðuð	boðað	boðaðir	boðaðar	boðuð
accusative (þolfall)	boðaðan	boðaða	boðað	boðaða	boðaðar	boðuð
dative (þágufall)	boðuðum	boðaðri	boðuðu	boðuðum	boðuðum	boðuðum
genitive (eignarfall)	boðaðs	boðaðrar	boðaðs	boðaðra	boðaðra	boðaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	boðaði	boðaða	boðaða	boðuðu	boðuðu	boðuðu
accusative (þolfall)	boðaða	boðuðu	boðaða	boðuðu	boðuðu	boðuðu
dative (þágufall)	boðaða	boðuðu	boðaða	boðuðu	boðuðu	boðuðu
genitive (eignarfall)	boðaða	boðuðu	boðaða	boðuðu	boðuðu	boðuðu