αγριεύω

See also: ἀγριεύω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ἀγριεύω (agrieúō) < ἄγρι(ος) (ágri(os), “wild; tough”) + affix -εύω (-eúō). Ultimately from the ancient ἀγρός (agrós, “field, countryside”).

Pronunciation

IPA^(key): /a.ɣɾiˈe.vo/
Hyphenation: α‧γρι‧εύ‧ω

Verb

αγριεύω • (agriévo) (past αγρίεψα, passive αγριεύομαι)

to make wild, taunt, bully
Synonym: εξαγριώνω (exagrióno)
to turn nasty, become wild
to scare

Conjugation

αγριεύω αγριεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αγριεύω	αγριέψω	αγριεύομαι	αγριευτώ
2 sg	αγριεύεις	αγριέψεις	αγριεύεσαι	αγριευτείς
3 sg	αγριεύει	αγριέψει	αγριεύεται	αγριευτεί

1 pl	αγριεύουμε, [‑ομε]	αγριέψουμε, [‑ομε]	αγριευόμαστε	αγριευτούμε
2 pl	αγριεύετε	αγριέψετε	αγριεύεστε, αγριευόσαστε	αγριευτείτε
3 pl	αγριεύουν(ε)	αγριέψουν(ε)	αγριεύονται	αγριευτούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αγρίευα	αγρίεψα	αγριευόμουν(α)	αγριεύτηκα
2 sg	αγρίευες	αγρίεψες	αγριευόσουν(α)	αγριεύτηκες
3 sg	αγρίευε	αγρίεψε	αγριευόταν(ε)	αγριεύτηκε

1 pl	αγριεύαμε	αγριέψαμε	αγριευόμασταν, (‑όμαστε)	αγριευτήκαμε
2 pl	αγριεύατε	αγριέψατε	αγριευόσασταν, (‑όσαστε)	αγριευτήκατε
3 pl	αγρίευαν, αγριεύαν(ε)	αγρίεψαν, αγριέψαν(ε)	αγριεύονταν, (αγριευόντουσαν)	αγριεύτηκαν, αγριευτήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αγριεύω ➤	θα αγριέψω ➤	θα αγριεύομαι ➤	θα αγριευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αγριεύεις, …	θα αγριέψεις, …	θα αγριεύεσαι, …	θα αγριευτείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αγριέψει έχω, έχεις, … αγριεμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αγριευτεί είμαι, είσαι, … αγριεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αγριέψει είχα, είχες, … αγριεμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αγριευτεί ήμουν, ήσουν, … αγριεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αγριέψει θα έχω, θα έχεις, … αγριεμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αγριευτεί θα είμαι, θα είσαι, … αγριεμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αγρίευε	αγρίεψε, αγρίευ' ¹	—	αγριέψου
2 pl	αγριεύετε	αγριέψτε, αγριεύτε²	αγριεύεστε	αγριευτείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αγριεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αγριέψει ➤		αγριεμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	αγριέψει		αγριευτεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. αγρίευ' τον ("scare him!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

αγριώνω (agrióno) (dated)

Related terms

αγρίεμα n (agríema, “wildness; bullying”)
αγριεμένος (agrieménos, participle)

and see: άγριος (ágrios, “wild, fierce”) & αγριο- (agrio-)