τούρκικα

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈtuɾ.ci.ka/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τούρ‐κι‐κα

Ετυμολογία 1

τούρκικα < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου τούρκικος στον πληθυντικό

Ουσιαστικό

τούρκικα ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

• (οικείο) → δείτε τη λέξη τουρκικά, η τουρκική γλώσσα

Μεταφράσεις

    τούρκικα

→ δείτε τη λέξη τουρκικά

Ετυμολογία 2

τούρκικα < τούρκικ(ος) + -α

Επίρρημα

τούρκικα

1. χρησιμοποιώντας την τούρκικη γλώσσα
2. με τούρκικο τρόπο, σύμφωνα με τα τούρκικα έθιμα

   ≈ συνώνυμα: τουρκιστί, τουρκικώς

Κλιτικός τύπος επιθέτου

τούρκικα

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του τούρκικο