1,1-διφθοροδισιλάνιο
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| 1,1-διφθοροδισιλάνιο | |
|---|---|
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | 1,1-διφθοροδισιλάνιο |
| Άλλες ονομασίες | Δισιλυλιδενοδιφθορίδιο |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | Si2H4F2 |
| Μοριακή μάζα | 98,19960 amu[1] |
| Αριθμός CAS | 15857-41-7 |
| SMILES | [SiH3][SiH](F)F |
| Δομή | |
| Μοριακή γεωμετρία | Διτετραεδρική |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Το 1,1-διφθοροδισιλάνιο[2] (αγγλικά: 1,1-difluorodisilane) είναι ανόργανη χημική ένωση, που περιέχει πυρίτιο, υδρογόνο και φθόριο, με μοριακό τύπο Si2H4F2, αν και παριστάνεται πιο αναλυτικά με τον ημισυντακτικό τύπο Si2H3SiHF2. Αποτελεί το πυριτιούχο ανἀλογο του 1,1-διφθοραιθάνιου. Το 1,1-διφθοροσιλάνιο ανήκει στα ανόργανα σιλάνια και ειδικότερα ταυτόχρονα στα δισιλάνια και στα διφθοροσιλάνια. Έχει ένα (1) ισομερές θέσης, το 1,2-διφθοροσιλάνιο. Η ονομασία διφθοροδισιλάνιο επεκτείνεται επίσης και σε «θυγατρικά» διφθοροδισιλάνια, δηλαδή στα υποκατεστημένα παράγωγα των δυο ισομερών διφθοροσιλανίων.
Ονοματολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ονομασία 1,1-διφθοροδισιλάνιο προκύπτει αν η ένωση θεωρηθεί υποκατεστημένο δισιλάνιο (Si2H6), δηλαδή δισιλάνιο, δύο (2) άτομα υδρογόνου του οποίου, έχουν αντικατασταθεί από δύο (2) άτομα φθορίου. Το αριθμητικό πρόθεμα 1,1- δηλώνει ότι και τα δυο άτομα φθορίου συνδέονται με το ίδιο άτομο πυριτίου.
Δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μοριακή δομή του 1,1-διφθοροσιλανίου ομοιάζει γεωμετρικά με αυτήν του 1,1-διφθοραιθάνιου. Ωστόσο, οι δεσμοί Si-Η είναι πολωμένοι κατά την έννοια Siδ+-Hδ-, γιατί το πυρίτιο έχει μικρότερη ηλεκτραρνητικότητα (1,90 κατά Paouling) και από τον άνθρακα (2,55 κατά Paouling) και από το υδρογόνο (2,20 κατά Paouling). Επίσης, η διαφορά ηλεκτραρνητικότητας μεταξύ πυριτίου και φθορίου (3,98 κατά Paouling) είναι πολύ μεγαλύτερη από την αντίστοιχη άνθρακα - φθορίου. Το γεγονός αυτό δίνει μεγάλο ποσοσστό ετεροπολικότητας στο δεσμό Si-F.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
Παρατηρήσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Διαδικτυακός τόπος MolBase
- ↑ Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.