Χρονικό
Χρονικά[1] ονομάζονται οι αφηγήσεις ιστορικών γεγονότων, οι οποίες πραγματοποιούνται κατά χρονολογική σειρά[Σημ 1], ασχέτως εσωτερικής σχέσης και αλληλουχίας μεταξύ τους[2].
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα χρονικά έχουν τα εξής χαρακτηριστικά[3]:
- δεν υπάρχει εσωτερική ενότητα,
- δεν υπάρχει αλληλουχία,
- δεν υπάρχει διεξοδική εξέταση:
- των ελατηρίων,
- των αιτιών και
- των αφορμών,
- δεν υπάρχει αντικειμενική κριτική,
- έχουν απλή και λαϊκή γλώσσα.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα χρονικά κάνουν την εμφάνιση τους στην Αρχαία Ρώμη του Αυγούστου και το πρώτο χρονικό είχε τον τίτλο Fasto Consulares ή Capitolini[2].
Κατά την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του Μεσαίωνα τα χρονικά καλλιεργήθηκαν ιδιαίτερα, με σημαντικότερα να είναι τα Ησύχιος, Κεδρηνός, Χρονικό του Μορέως, Σφραντζής, Χρονικό των Τούρκων Σουλτάνων, Χρονικό των Σερρών, Χρονικό του Δωροθέου και Χρονικό του Γαλαξειδίου[3].
Δημοσιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χρονικό στη δημοσιογραφία είναι ο τίτλος μιας στήλης μίας εφημερίδας, που περιέχει ειδήσεις, γεγονότα, κρίσεις κτλ. και ένα μικρό σχόλιο πάνω στην ειδησεογραφία της ημέρας[2].
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Τα πρώτα χρονικά είχαν σχεδόν τη μορφή χρονολογικού πίνακα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Σ. ΓΚΙΚΑΣ - Δ. ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - Ι. ΕΥΑΓΓΕΛΛΟΥ - Χ. ΡΩΜΑΣ (1997). «Χρονικό». ΛΕΞΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΟΡΩΝ. Αθήνα: Εκδόσεις Σαββάλας. σελίδες 321–322. ISBN 960-460-197-0.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Γεράσιμος Αν. Μαρκαντωνάτος (2013). «Χρονικά». ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΙ ΟΡΟΙ. Αθήνα: Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε. σελίδες 356–357. ISBN 978-960-503-298-2.
- ↑ 3,0 3,1 ΣΟΦΟΚΛΗ Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (1978). «11. Τα χρονικά». ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ. Αθήνα: Ιδιωτική. σελ. 19.