Φουά
Συντεταγμένες: 42°57′55″N 1°36′25″E / 42.96528°N 1.60694°E
| Φουά | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Χώρα | Γαλλία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | καντόνιο της Φουά-Βιλ, Αριέζ και διαμέρισμα της Φουά | ||
| Ταχυδρομικός κώδικας | 09000[1] | ||
| Κωδικός Κοινότητας | 09122[2] | ||
| Πληθυσμός | 9.731 (1 Ιανουαρίου 2022)[3] | ||
| Έκταση | 19,32 km²[4] | ||
| Υψόμετρο | 400 μέτρα, 358 μέτρα[5] και 933 μέτρα[5] | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
  Φουά | |||
| Ιστότοπος | http://www.mairie-foix.fr[6] | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
   | |||
| δεδομένα | |||
Η Φουά (γαλλικά: Foix) είναι κοινότητα και πρωτεύουσα του νομού Αριέζ, στη διοικητική περιοχή Οξιτανία, στη νοτιοδυτική Γαλλία. Υπήρξε πρωτεύουσα της κομητείας της Φουά. Κατά την απογραφή του 2016, η πόλη είχε 9.613 κατοίκους,[7] γεγονός που την καθιστά μία από τις μικρότερες πρωτεύουσες στη Γαλλία. Είναι η δεύτερη πόλη στο νομό μετά το Παμιέ.
Οι κάτοικοί της ονομάζονται Φυξεάν.[8]
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πόλη Φουά είναι η πρωτεύουσα του νομού Αριέζ, στα νοτιοδυτικά της Γαλλίας, στους πρόποδες των Πυρηναίων, στη διοικητική περιοχή Οξιτανία. Η απόστασή της από το Παρίσι είναι 658 χιλιόμετρα κατ' ευθεία γραμμή.[9]
Έχει πληθυσμό 9.613 κατοίκους (2016),[7] και βρίσκεται στο κέντρο του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος της Φουά, που έχει πληθυσμό 18.388 κατοίκους (2015). Η έκταση του δήμου είναι 1.932 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το υψόμετρο κυμαίνεται από 358 έως 933 μέτρα.
Η πόλη είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Αριέζ, στη συμβολή του με τον Αρζέ.
Η Φουά βρίσκεται στην ορεινή κλιματική ζώνη. Τα καλοκαίρια είναι ζεστά, τα φθινόπωρα βροχερά, οι χειμώνες κρύοι με χιονοπτώσεις και η άνοιξη ήπια με συχνές καταιγίδες.
Οδικώς εξυπηρετείται από την εθνική οδό 20 (N20). Ο τοπικός σιδηροδρομικός σταθμός στα βόρεια της πόλης έχει συνδέσεις με την Τουλούζη και άλλες πόλεις της Oξιτανίας.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Ρωμαίοι είναι οι πρώτοι που έχτισαν ένα οχυρό στο βραχώδη λόφο όπου βρίσκεται σήμερα το κάστρο και το οποίο έχει θέα στην σημερινή πόλη.
Η πόλη Φουά οφείλει πιθανότατα την καταγωγή της σε ένα παρεκκλήσι που ιδρύθηκε από τον Καρλομάγνο, το οποίο στη συνέχεια έγινε το αβαείο του Αγίου Βολουσιανού. Η σημερινή περιοχή ανήκε στην κομητεία της Φουά.
Η ίδρυση, το 849, του αβαείου του Αγίου Βολουσιανού συνέβαλε στην ανάπτυξη της πόλης τον 10ο μέχρι τον 12ο αιώνα γύρω από αυτό. Η πόλη έφθασε στο αποκορύφωμά της τον 14ο αιώνα.
Το κάστρο, του οποίου τα θεμέλια χρονολογούνται από τις αρχές του 10ου αιώνα, ήταν ένα ισχυρό φρούριο που αντιστάθηκε στις επανειλημμένες επιθέσεις του Σιμόν ντε Μονφόρ μεταξύ 1211 και 1217, κατά τη διάρκεια της Σταυροφορίας κατά των Αλβιγηνών. Το 1272, όταν ο κόμης της Φουά αρνήθηκε να αναγνωρίσει την κυριαρχία του βασιλιά της Γαλλίας, ο Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας πήρε προσωπικά την ηγεσία μιας εκστρατείας εναντίον της πόλης και η κομητεία παραδόθηκε. Ο Γκαστόν Γ΄ της Φουά ήταν ο τελευταίος κόμης που έζησε στο κάστρο και από τον 16ο αιώνα το κάστρο έχασε τη στρατιωτική του αξία. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή μέχρι το 1864.
Στο τέλος του 16ου αιώνα, κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών πολέμων, στη Φουά κυριάρχησε η Μεταρρύθμιση και η πόλη υπέστη πολλές καταστροφές κυρίως στις εκκλησίες και τα μοναστήρια της κατά τη διάρκεια των μαχών αλλά και λόγω του μένους των Ουγενότων. Η Φουά κατελήφθη από τους Καθολικούς και υπέστη νέες καταστροφές. Το 1589 ο κόμης της Φουά, Ερρίκος της Ναβάρας, στέφθηκε βασιλιάς της Γαλλίας και έγινε ο Ερρίκος Δ' .
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το κάστρο είναι χτισμένο σε μια βραχώδη προεξοχή, στα δυτικά της πόλης. Το μεγαλύτερο μέρος του παρόντος κτιρίου χρονολογείται από τον 12ο αιώνα μέχρι τον 14ο αιώνα. Από το 1930, το κάστρο στεγάζει τις συλλογές του μουσείου του νομού Αριέζ. Έχουν δημιουργηθεί τμήματα προϊστορίας, ρωμαιογαλατικής και μεσαιωνικής αρχαιολογίας που αναφέρονται στην ιστορία του νομού από την αρχαιότητα. Το μουσείο έχει επίσης οργανώσει εκθέματα που επικεντρώνονται στην ιστορία του ίδιου του κάστρου, έτσι ώστε να αναπαραστήσει τη ζωή της πόλης κατά τη διάρκεια των μεσαιωνικών χρόνων.
- Το αβαείο του Αγίου Βολουσιανού άρχισε να κατασκευάζεται το 1104 και φιλοξενούσε τα λείψανα του Αγίου. Το κτίριο καταστράφηκε κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών πολέμων και τα λείψανα κάηκαν. Οι ανακατασκευές έγιναν από το 1609 και ολοκληρώθηκαν το 1670. Από τη μεσαιωνική εκκλησία, υπάρχουν κυρίως η πύλη και η βάση των τοίχων του ναού. Υπάρχει επίσης ένα εκκλησιαστικό όργανο, που κατασκευάστηκε το 1869.
- Η παλιά πόλη εξακολουθεί να διατηρεί τον μεσαιωνικό της χαρακτήρα όπως αντικατοπτρίζεται στα στενά δρομάκια και τα σπίτια με τις χαρακτηριστικές μεσαιωνικές ξυλοδεσιές.
- Το Παρεκκλήσι και περιοχή Μονγκωζύ. Από την παλιά ρομανική εκκλησία και την εκκλησία του 13ου αιώνα, δεν έχει απομείνει τίποτα. Η σημερινή εκκλησία χρονολογείται εν μέρει από το 1628, αν και κράτησε το ύφος της παλιάς. Η ιστορία του είναι ταραχώδης. Η ίδρυσή του σε ανάμνηση της νίκης του Καρλομάγνου κατά των Μαυριτανών το 778, το έκανε τόπο προσκυνήματος με πολυάριθμους προσκυνητές. Στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα υπέστη τη μοίρα των περισσοτέρων εκκλησιαστικών ιδρυμάτων της περιοχής και σχεδόν καταστράφηκε. Ανακατασκευάστηκε το 1628 και ξεκίνησε πάλι το προσκύνημα. Μετά την επανάσταση, πωλήθηκε το 1791 αλλά ως ιδιωτική ιδιοκτησία, λόγω έλλειψης συντήρησης, κατέρρεε και το 1840 πέρασε στην ιδιοκτησία του νομού. Μετά τις επισκευές του 1943, επαναλειτούργησε εκ νέου σαν τόπος λατρείας.
- Η «Villote» (μικρή πόλη), στο Μεσαίωνα ήταν ένας χώρος έξω από τα τείχη που περιέβαλλαν την πόλη που χτίστηκε το 1330. Μετά την καταστροφή των τειχών της πόλης, η δενδροφύτευση και τα αστικά έργα, όπως σιντριβάνι και υπαίθρια ορχήστρα, το κατέστησαν τόπο περιπάτου για τους ντόπιους. Σήμερα, η περιοχή φιλοξενεί τις γιορτές της πόλης, την αγορά (κάθε Παρασκευή) καθώς και πολλά καταστήματα, τόπους φαγητού και δημόσιες υπηρεσίες.
- Ο υπόγειος ποταμός Λαμπουίς, ο μεγαλύτερος υπόγειος ποταμός της Ευρώπης. Η περιήγηση γίνεται με βάρκα σε υπόγεια διαδρομή περίπου 1,5 χιλιομέτρου.
Τουρισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τους χειμερινούς μήνες η Φουά προσελκύει πολλούς επισκέπτες καθώς τα χιονοδρομικά κέντρα απέχουν περίπου 40 λεπτά από την πόλη. Το καλοκαίρι, τα βουνά γίνονται καταφύγιο για περιπατητές και πεζοπόρους και υπάρχουν πολλά καταλύματα, μεταξύ των οποίων καταλύματα με δυνατότητα προετοιμασίας γευμάτων, ξενοδοχεία και κατασκηνώσεις.
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το κάστρο του Μονσεγκύρ, στα νοτιοανατολικά της Φουά.
Διεθνείς σχέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Φουά είναι αδελφοποιημένη πόλη :
Λιέιδα (Ισπανία) από το 1962
Ανδόρρα Λα Βέλια (Ανδόρρα)
Ρίπον (Αγγλία)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations de référence 2022» (Γαλλικά) Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 19 Δεκεμβρίου 2024.
- ↑ 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement
.ign .fr /83edtfdyqte031y0ra49d2e3 /telechargement /inspire /RGC-2015-01$RGC2015 /file /RGC2015 .7z. - ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ 7,0 7,1 . «fr/statistiques».
- ↑ . «habitants.fr/foix».
- ↑ . «distance.to/Paris/Foix». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
