Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαρλ - Μαρί Βιντόρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαρλ - Μαρί Βιντόρ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Charles-Marie Widor (Γαλλικά)
ΨευδώνυμοAulétès
Γέννηση21  Φεβρουαρίου 1844[1][2][3]
Λυών[4][5][6]
Θάνατος12  Μαρτίου 1937[1][2][7]
16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[8]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[9]
ΣπουδέςΒασιλικό Ωδείο Βρυξελλών
Ιδιότητακλασικός συνθέτης, οργανίστας[10][5], ενορχηστρωτής, μουσικός παιδαγωγός, κριτικός μουσικής, διδάσκων πανεπιστημίου, καθηγητής[5] και συνθέτης[11]
ΣύζυγοςMathilde de Montesquiou-Fézensac (από 1920)
Κίνημακλασική μουσική
Όργαναεκκλησιαστικό όργανο
Είδος τέχνηςόπερα και συμφωνία
Καλλιτεχνικά ρεύματακλασική μουσική
Σημαντικά έργαSymphony for Organ No. 5 και Symphony for Organ No. 9
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής και Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σαρλ-Μαρί Ζαν Αλμπέρ Βιντόρ (Charles-Marie Jean Albert Widor, 21 Φεβρουαρίου 1844 - 12 Μαρτίου 1937) ήταν Γάλλος οργανίστας και συνθέτης.

Ο Βιντόρ γεννήθηκε στη Λυών, σε μια οικογένεια κατασκευαστών οργάνων και αρχικά σπούδασε μουσική εκεί με τον πατέρα του, Φρανσουά-Σαρλ Βιντόρ, μόνιμο οργανίστα του Σαν-Φρανσουά-ντε-Σαλ από το 1838 μέχρι το 1889. Ο Γάλλος κατασκευαστής εκκλησιαστικών οργάνων Αριστίντ Καβαγιέ-Κολλ, που συντέλεσε στην επαναφορά της τέχνης της κατασκευής εκκλησιαστικών οργάνων, ήταν φίλος της οικογένειας Βιντόρ. Κανόνισε να σπουδάσει ο ταλαντούχος νεαρός οργανίστας στις Βρυξέλλες το 1863 με τον Ζακ-Νικολά Λεμάν την τεχνική του εκκλησιαστικού οργάνου και με τον ηλικιωμένο Φρανσουά-Ζοζέφ Φετί, διευθυντή του Ωδείου των Βρυξελλών, συνθεση. Μετά από αυτήν την περίοδο σπουδών ο Βιντόρ μετακόμισε στο Παρίσι, όπου διέμεινε το υπόλοιπο της ζωής του. Στην ηλικία των 24 ετών ορίστηκε βοηθός του Καμίγ Σαιν-Σανς στην Εκκλησία της Μαγδαληνής.

Τον Ιανουάριο του 1870, μετά από συντονισμένες προσπάθειες των Καβαγιέ-Κολλ, Σαιν-Σανς και του Σαρλ Γκουνώ, ο 25-χρονος Βιντόρ ορίστηκε προσωρινός οργανίστας της εκκλησίας του Αγίου Σουλπικίου (Σαν-Σουλπίς) του Παρισιού, θέση με εξαιρετικό γόητρο για έναν οργανίστα. Το όργανο του Σαν-Σουλπίς ήταν το αριστούργημα του Καβαγιέ-Κολλ.[εκκρεμεί παραπομπή] Οι εκπληκτικές δυνατότητες του οργάνου αποδείχθηκαν έμπνευση για τον Βιντόρ. Παρά την "προσωρινότητα" της θέσης του, ο Βιντόρ παρέμεινε οργανίστας στον Σαν-Σουλπίς για περίπου 64 χρόνια, μέχρι το τέλος του 1933. Το 1934 τον διαδέχθηκε ο πρώην μαθητής και βοηθός του, Μαρσέλ Ντυπρέ.

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 139011448. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//2752/53. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 5,2 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 2662. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  6. birth certificate. www.fondsenligne.archives-lyon.fr/v2/ac69/visualiseur/etatcivil.html?id=690011716.
  7. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-Marie-Widor. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. www.sh6e.com/activites/histoire-du-6eme/les-personnalites/widor-charles-marie-un-grand-compositeur-un-grand-organiste-a-saint-sulpice.
  9. LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 17  Σεπτεμβρίου 2012. tr57805c45k4hv7. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  10. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  11. «Краткий биографический словарь зарубежных композиторов» (Ρωσικά) 1969.