Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου

Το άρθρο αυτό προορίζεται για το σύμπλεγμα "Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου". Για το σύμπλεγμα "Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (2001-Σήμερα)", δείτε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (2001-Σήμερα). Για τις επιθέσεις που κατέστρεψαν το αρχικό σύμπλεγμα, δείτε τις Επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου
Είδος	κτηριακό συγκρότημα και πρώην κτίριο ή κατασκευή
Γεωγραφικές συντεταγμένες	40°42′41″N 74°0′45″W
Διοικητική υπαγωγή	Μανχάταν
Τοποθεσία	Τοποθεσία του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου
Χώρα	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Έναρξη κατασκευής	25  Αυγούστου 1966
Κόστος	900.980.759 δολάριο ΗΠΑ
Κατεδάφιση	11  Σεπτεμβρίου 2001
Ιδιοκτήτης	Silverstein Properties και Westfield Group
Ύψος	417 μέτρα
Όροφοι	110
Υλικά	ανοξείδωτος χάλυβας, σκυρόδεμα και μάρμαρο
Αρχιτέκτονας	Minoru Yamasaki και Emery Roth & Sons
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Οι "Δίδυμοι Πύργοι" σε φωτογραφία του 1999, λήψη από το έδαφος.

Το αρχικό Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (αγγλικά: World Trade Center) ήταν ένα σύμπλεγμα επτά κτιρίων στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Στο σύμπλεγμα αυτό, συμπεριλαμβάνονται και δύο ουρανοξύστες-ορόσημα, τα Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου 1 και 2 (1 World Trade Center, 2 World Trade Center) που ήταν ευρέως γνωστοί ως "Δίδυμοι Πύργοι" (Twin Towers), διότι επρόκειτο για δύο κτίρια με μεγάλες εξωτερικές ομοιότητες. Το σύμπλεγμα καταστράφηκε κατά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, με τους δύο πύργους και το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου 7 να καταρρέουν. Τα υπόλοιπα κτίρια του συμπλέγματος καταστράφηκαν μερικώς από από την κατάρρευση των πύργων και τελικά, κατεδαφίστηκαν.

Το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου δίπλα στο Παγκόσμιο Οικονομικό Κέντρο και το Battery Park City.

Το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, μέλη της Αλ-Κάιντα συνέτριψαν δύο αεροπλάνα Boeing 767 στους ουρανοξύστες του συμπλέγματος (στις 8:46 στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου 1 και στις 9:03 στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου 2), προκαλώντας την ολοσχερή κατάρρευση τους μετά από 85 και 56 λεπτά φωτιάς αντίστοιχα. Υπολογίζεται ότι σκοτώθηκαν 2.977 άτομα, συμπεριλαμβάνοντας τα 157 άτομα στα αεροσκάφη και τους πάνω από 250 νεκρούς πυροσβέστες. Συντρίμμια που έπεσαν από την κατάρρευση προκάλεσαν μεγάλες ζημιές σε κοντινά κτίρια, όπως στο Deutsche Bank Building και το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου 7, το οποίο και κατέρρευσε. Η διαδικασία καθαρισμού των συντριμμιών διήρκεσε 8 μήνες και ο αέρας στην περιοχή χρειάστηκε 9 μήνες για να επανέλθει στην προηγούμενη χημική του σύσταση.

Πλάνο που απεικονίζει το αρχική τοποθεσία του Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου.

Ιστορία

Την στιγμή που ολοκληρώθηκε η κατασκευή τους, το 1973, οι "Δίδυμοι Πύργοι" αποτέλεσαν τα ψηλότερα κτίρια του κόσμου, με τον 1ο Πύργο να είναι 417 μέτρα (530 μέτρα με την κεραία του) και τον 2ο 415 μέτρα. Τα υπόλοιπα κτίρια του συμπλέγματος, που κατασκευάστηκαν μεταξύ 1975-1985, ήταν τα εξής: το ξενοδοχείο Marriott (Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου 3) και τα Παγκόσμια Κέντρα Εμπορίου 4, 5, 6 και 7. Η συνολική δαπάνη για την κατασκευή ολόκληρου του συμπλέγματος ήταν 400 εκατομμύρια δολάρια (τωρινά 2,3 δισ. δολάρια, δηλαδή 2,1 δισ. ευρώ περίπου).

Το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου υπέστη αρκετές φορές ζημιές ή καταστροφές. Στις 13 Φεβρουαρίου του 1975 ξέσπασε πυρκαγιά στον 11ο όροφο του βόρειου πύργου και χρειάστηκαν τρεις ώρες για την κατάσβεσή της, ωστόσο η μεγάλη θερμοκρασία που αναπτύχθηκε εξαιτίας της πυρκαγιάς δεν επηρέασε τη σταθερότητα του κτιρίου.

Η πρώτη επίθεση στους Δίδυμους Πύργους (26.02.1993)

Στις 26 Φεβρουαρίου του 1993 το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου δέχτηκε την πρώτη τρομοκρατική επίθεση, όταν ένα νοικιασμένο φορτηγό γεμάτο από εκρηκτικά (φιάλες υδρογόνου και περίπου μισό τόνο δυναμίτη) εξερράγη στον υπόγειο χώρο στάθμευσης του συγκροτήματος. Παρόλο που οι τρομοκράτες δεν είχαν πρόσβαση στους ίδιους τους Πύργους, προσπάθησαν να πάνε όσο το δυνατόν πιο κοντά στα θεμέλια τους. Για το λόγο αυτό επέλεξαν τον χώρο στάθμευσης του ξενοδοχείου Marriott (Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου 3) παρκάροντας το φορτηγό στην νότια πλευρά του Βόρειου Πύργου. Στις 12:18 μμ (ώρα Αμερικής) η βόμβα εξερράγη. Έξι άτομα σκοτώθηκαν ακαριαία ενώ 1.450 άτομα τραυματίστηκαν σοβαρά. Επρόκειτο για την μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση σε Αμερικανικό Έδαφος (έως τότε).

Οι Δίδυμοι Πύργοι λειτούργησαν σαν τεράστιες ''καμινάδες'' τραβώντας ανοδικά τον καπνό από το σημείο της έκρηξης μέσα από τις σκάλες και τους ανελκυστήρες του κτιρίου, που εκείνη την ώρα ήταν γεμάτα από κόσμο που προσπαθούσε να εκκενώσει τους Πύργους. Συνολικά χρειάστηκαν τέσσερις με πέντε ώρες για να ολοκληρωθεί η εκκένωση των κτιρίων (χρόνος που φυσικά δεν υπήρχε. κατά την επόμενη επίθεση στο Συγκρότημα). Ο σκοπός της επίθεσης ήταν να καταστραφεί η θεμελίωση του Βόρειου Πύργου, οδηγώντας τον να καταρρεύσει πάνω στον Νότιο Πύργο που βρισκόταν δίπλα του. Εκ του αποτελέσματος φάνηκε πως οι τρομοκράτες, δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν σωστά την εκπληκτική δύναμη που παρουσίαζε η κατασκευή των Διδύμων Πύργων (των οποίων η κατασκευή έδινε τη δυνατότητα για εκατοντάδες εναλλακτικές μορφές κατανομής βάρους από όλα τα τμήματα του σκελετού με αποτέλεσμα να μην επηρεάζεται η στατικότητα των κτιρίων ακόμα και αν αφαιρούνταν από ατύχημα μέρος αυτού).

Αμέσως μετά την επίθεση του 1993, βασικό ζητούμενο ήταν αρχικά η εύρεση στοιχείων που θα οδηγούσαν τις Αρχές στα ίχνη αυτών που οργάνωσαν την επίθεση και δευτερευόντως η άμεση αποκατάσταση της πρότερης λειτουργίας του Συγκροτήματος. Οι έρευνες δεν άργησαν να αποδώσουν καρπούς, καθώς παρά το μέγεθος της έκρηξης, ανακαλύφθηκε εξάρτημα στο οποίο ήταν καταγεγραμμένος ο αριθμός πλαισίου του φορτηγού που χρησιμοποίησαν οι τρομοκράτες για την επίθεση, οδηγώντας γρήγορα τις Αρχές πολύ στα ίχνη του Ραμζί Γιουσέφ (Ramzi Yousef).

Η προσπάθεια αποκατάστασης των ζημιών που ακολούθησε την επίθεση, ολοκληρώθηκε μέσα από σειρά ενεργειών στις οποίες περιλαμβάνονταν : i) Η δομική ενίσχυση των Δίδυμων Πύργων (Κτίρια 1 και 2) και του Ξενοδοχείου (Κτίριο 3) και ειδικά στα σημεία που η έκρηξη επηρέασε την στατικότητα των κτιρίων ii) κατακόρυφη αύξηση των μέτρων ασφαλείας (ειδικά στις πύλες εισόδου/εξόδου του Συγκροτήματος iii) αναβάθμιση των συστημάτων ασφαλείας και πυρασφάλειας iv) ενίσχυση των Πύργων με περισσότερες ηλεκτρο-γεννήτριες καθώς και με εφεδρικά συστήματα φωτισμού, οξυγόνωσης, πυρασφάλειας τα οποία ήταν σημαντικό να λειτουργούν για αρκετές ώρες μετά από ενδεχόμενη διακοπή ρεύματος v) η ανά όροφο δημιουργία κέντρων ελέγχου/ασφαλείας (command centers) τα οποία ήταν επιφορτισμένα με τον έλεγχο και τον συντονισμό της εκκένωσης κάθε ορόφου σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Πολλά ακόμη μέτρα ασφαλείας λήφθηκαν σε προσθήκη όσων είχε ήδη λάβει η Λιμενική Αρχή της Νέας Υόρκης (Port Authority of New York) με τα οποία αναβαθμίζονταν διαρκώς και με επιμέλεια η πυροπροστασία των Δύο Πύργων (πχ. με την διαρκή αντικατάσταση του πυροπροστατευτικού αφρού με τον οποίο είχε ψεκαστεί ο ατσάλινος σκελετός των δύο πύργων - ο οποίος έπρεπε να διατηρείται σε άψογη κατάσταση προκειμένου να προστατεύεται η δομική επάρκεια των κτιρίων σε περίπτωση φωτιάς) vi) Η διενέργεια προγραμματισμένης δοκιμαστικής εκκένωσης έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να εξοικειωθούν με την διαδικασία εκκένωσης και επικοινωνίας με τα κέντρα ελέγχου.

Η παραπάνω προσπάθεια αποκατάστασης και αναβάθμισης των συστημάτων ασφαλείας εξάντλησε και ίσως ξεπέρασε τα χαμηλά (έως τότε) πρότυπα ασφαλείας που απαιτούνται για κτίρια αυτού του είδους. Οι παραπάνω προσπάθειες (που ακολούθησαν την τρομοκρατική επίθεση του 1993 στο Συγκρότημα) σύμφωνα με τους ειδικούς αποτέλεσαν τον καθοριστικό εκείνο παράγοντα που βοήθησε την 11η Σεπτεμβρίου τους περισσότερους ανθρώπους να βρουν με ασφάλεια το δρόμο έξω από τα δύο φλεγόμενα κτίρια και να σωθούν από την καθοριστική & καταστροφική αυτή επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου.

Η δεύτερη διπλή - επίθεση στους Δίδυμους Πύργους (11.09.2001)

Κύριο λήμμα: Επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001

Η χειρότερη επίθεση και ταυτόχρονα το τελειωτικό πλήγμα που δέχτηκε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου ήταν αυτή της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, όταν δύο επιβατηγά αεροπλάνα των αεροπορικών εταιρειών «United Airlines» και «American Airlines», τα οποία είχαν καταληφθεί από τρομοκράτες, έπεσαν επάνω στον Βόρειο και τον Νότιο πύργο, με μικρή σχετικά διαφορά χρόνου, προκαλώντας την κατάρρευσή του Βόρειου πύργου σε 1 ώρα και 42 λεπτά μετά την πρόσκρουση και του Νότιου πύργου σε 56 λεπτά μετά την πρόσκρουση, παρασύροντας στο θάνατο χιλιάδες πολίτες και προκαλώντας σοβαρές ζημιές σε πέντε γειτονικά κτίρια.

Το δεύτερο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (2001-Σήμερα)

Κύριο λήμμα: Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (2001-Σήμερα)

Υπήρξε πρόταση από το γνωστό επιχειρηματία Ντόναλντ Τραμπ και από άλλα επιφανή άτομα της πόλης να επανακατασκευαστούν οι "Δίδυμοι Πύργοι" περίπου όπως ήταν, αλλά αυτή δεν υλοποιήθηκε τελικά. Στη θέση του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου κατασκευάζεται ένα νέο. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 2006. Στον χώρο δημιουργήθηκε ένα Μνημείο & Μουσείο της 11ης Σεπτεμβρίου, για τα 3000 θύματα που έχασαν την ζωή τους κατά την τρομοκρατική επίθεση και λειτουργεί μουσείο για την επίσκεψη. Το 2013 είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του ψηλότερου από τα νέα κτίρια του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, το One World Trade Center (πρώην «Πύργος της Ελευθερίας»), το οποίο με ύψος 541 μέτρα είναι το ψηλότερο κτίριο της Αμερικανικής ηπείρου και του δυτικού ημισφαιρίου, ενώ ολοκληρωμένα και υπό κατασκευή βρίσκονται και άλλα κτίρια.

Ενώπιον του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου

Τοποθεσία

Το δυτικό τμήμα της τοποθεσίας του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου ήταν αρχικά κάτω από τον ποταμό Hudson. Η ακτογραμμή βρισκόταν κοντά στην οδό Γκρίνουιτς, η οποία είναι πιο κοντά στα ανατολικά σύνορα της τοποθεσίας. Σε αυτήν την ακτογραμμή, κοντά στη διασταύρωση του Γκρίνουιτς και της πρώην οδού Dey, το πλοίο του Ολλανδού εξερευνητή Adriaen Block, Tyger, κάηκε στην ίσαλο γραμμή τον Νοέμβριο του 1613, προσάραξε τον ίδιο και το πλήρωμά του και αναγκάζοντάς τους να ξεχειμωνιάσουν στο νησί. Έκτισαν τον πρώτο ευρωπαϊκό οικισμό στο Μανχάταν. Τα υπολείμματα του πλοίου θάφτηκαν κάτω από χωματερή όταν η ακτογραμμή επεκτάθηκε από το 1797 και ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών το 1916. Τα υπολείμματα ενός δεύτερου πλοίου του δέκατου όγδοου αιώνα ανακαλύφθηκαν το 2010 κατά τη διάρκεια ανασκαφών στην τοποθεσία. Το πλοίο, που πιστεύεται ότι είναι μια πλαγιά του ποταμού Hudson, βρέθηκε ακριβώς νότια του σημείου που βρίσκονταν οι Δίδυμοι Πύργοι, περίπου 20 πόδια (6,1 μέτρα) κάτω από την επιφάνεια.

Αργότερα, η περιοχή έγινε το Radio Row της Νέας Υόρκης, το οποίο υπήρχε από το 1921 έως το 1966. Η γειτονιά ήταν μια περιοχή αποθήκης στη σημερινή Tribeca και την Οικονομική Περιοχή. Ο Χάρι Σνεκ άνοιξε το City Radio στην οδό Cortlandt το 1921, και τελικά, η περιοχή είχε πολλά τετράγωνα καταστημάτων ηλεκτρονικών ειδών, με κεντρικό άξονά της την οδό Cortlandt. Τα χρησιμοποιημένα ραδιόφωνα, τα ηλεκτρονικά πλεονάζοντα πολέμου (π.χ. ραδιόφωνα AN/ARC-5), τα σκουπίδια και τα ανταλλακτικά συχνά στοιβάζονταν τόσο ψηλά που χύνονταν στο δρόμο, προσελκύοντας συλλέκτες και σκουπιδότοπους. Σύμφωνα με έναν επιχειρηματία συγγραφέα, ήταν επίσης η προέλευση της επιχείρησης διανομής ηλεκτρονικών εξαρτημάτων.

Ίδρυση του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου

Η ιδέα της ίδρυσης ενός Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στην πόλη της Νέας Υόρκης προτάθηκε για πρώτη φορά το 1943. Το νομοθετικό σώμα της Πολιτείας της Νέας Υόρκης ενέκρινε νομοσχέδιο που εξουσιοδοτούσε τον Κυβερνήτη της Νέας Υόρκης Thomas E. Dewey να ξεκινήσει την ανάπτυξη σχεδίων για το έργο, αλλά τα σχέδια τέθηκαν σε αναμονή το 1949. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και της δεκαετίας του 1950, η οικονομική ανάπτυξη στην πόλη της Νέας Υόρκης ήταν συγκεντρωμένη στο Midtown Manhattan. Για να βοηθήσει στην τόνωση της αστικής ανανέωσης στο Κάτω Μανχάταν, ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ πρότεινε στη Λιμενική Αρχή να χτίσει εκεί ένα Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου.

α σχέδια για τη χρήση διακεκριμένου domain για την αφαίρεση των καταστημάτων στο Radio Row που οριοθετείται από τις οδούς Vesey, Church, Liberty και West Streets ξεκίνησαν το 1961 όταν η Λιμενική Αρχή της Νέας Υόρκης και του Νιου Τζέρσεϊ αποφάσιζε να χτίσει το πρώτο παγκόσμιο εμπορικό κέντρο στον κόσμο. Είχαν δύο επιλογές: την ανατολική πλευρά του Κάτω Μανχάταν, κοντά στο λιμάνι της South Street. ή στη δυτική πλευρά, κοντά στο σταθμό Hudson and Manhattan Railroad (H&M), Hudson Terminal. Τα αρχικά σχέδια, που δημοσιοποιήθηκαν το 1961, εντόπισαν μια τοποθεσία κατά μήκος του ποταμού East River για το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Ως υπηρεσία δύο κρατών, η Λιμενική Αρχή απαιτούσε έγκριση για νέα έργα από τους κυβερνήτες τόσο της Νέας Υόρκης όσο και του Νιου Τζέρσεϊ. Ο κυβερνήτης του Νιου Τζέρσεϊ Ρόμπερτ Μπ. Μέινερ αντιτάχθηκε στο να λάβει η Νέα Υόρκη ένα έργο 335 εκατομμυρίων δολαρίων. Προς τα τέλη του 1961, οι διαπραγματεύσεις με τον απερχόμενο κυβερνήτη του Νιου Τζέρσεϊ Μάινερ έφτασαν σε αδιέξοδο.

Εκείνη την εποχή, η επιβατική κίνηση στο H&M Railroad του Νιου Τζέρσεϊ είχε μειωθεί σημαντικά - από το υψηλό των 113 εκατομμυρίων αναβατών το 1927, σε 26 εκατομμύρια το 1958 - αφού άνοιξαν νέες σήραγγες και γέφυρες αυτοκινήτων στον ποταμό Χάντσον. Σε μια συνάντηση τον Δεκέμβριο του 1961 μεταξύ του διευθυντή της Λιμενικής Αρχής Austin J. Tobin και του νεοεκλεγμένου Κυβερνήτη του New Jersey Richard J. Hughes, η Λιμενική Αρχή προσφέρθηκε να αναλάβει το H&M Railroad. Αποφάσισαν επίσης να μεταφέρουν το έργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στο εργοτάξιο του Hudson Terminal στη δυτική πλευρά του Κάτω Μανχάταν, μια πιο βολική τοποθεσία για τους επιβάτες του Νιου Τζέρσεϊ που φτάνουν μέσω PATH. Με τη νέα τοποθεσία και την εξαγορά της H&M Railroad από τη Λιμενική Αρχή, το New Jersey συμφώνησε να υποστηρίξει το έργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου.Ως μέρος της συμφωνίας, η Λιμενική Αρχή μετονόμασε την H&M σε "Port Authority Trans-Hudson", ή για συντομία PATH.

Για να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων Radio Row για τον εκτοπισμό τους, η Λιμενική Αρχή έδωσε σε κάθε επιχείρηση 3.000 $, ανεξάρτητα από το πόσο καιρό η επιχείρηση ήταν εκεί ή πόσο ευημερούσα ήταν. Η Λιμενική Αρχή άρχισε να αγοράζει ακίνητα στην περιοχή για το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου μέχρι τον Μάρτιο του 1965 και η κατεδάφιση του Radio Row ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1966. Κατεδαφίστηκε ολοσχερώς μέχρι το τέλος του έτους.

Χρειαζόταν επίσης έγκριση από τον δήμαρχο της Νέας Υόρκης John Lindsay και το Δημοτικό Συμβούλιο της Νέας Υόρκης. Οι διαφωνίες με την πόλη επικεντρώθηκαν σε φορολογικά θέματα. Στις 3 Αυγούστου 1966, επετεύχθη συμφωνία σύμφωνα με την οποία η Λιμενική Αρχή θα έκανε ετήσιες πληρωμές στην πόλη αντί για φόρους για το τμήμα του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου που μισθώθηκε σε ιδιώτες ενοικιαστές. Τα επόμενα χρόνια, οι πληρωμές θα αυξάνονταν καθώς αυξανόταν ο φορολογικός συντελεστής ακίνητης περιουσίας.

Ανάπτυξη

Σχέδιο

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1962, η Λιμενική Αρχή ανακοίνωσε την επιλογή του Minoru Yamasaki ως επικεφαλής αρχιτέκτονα και της Emery Roth & Sons ως συνεργατών αρχιτεκτόνων. Ο Yamasaki επινόησε το σχέδιο για την ενσωμάτωση δίδυμων πύργων. Το αρχικό του σχέδιο προέβλεπε οι πύργοι να έχουν ύψος 80 ορόφων, αλλά για να ικανοποιηθεί η απαίτηση της Λιμενικής Αρχής για 10.000.000 τετραγωνικά πόδια (930.000 m2) χώρου γραφείων, τα κτίρια θα έπρεπε να έχουν ύψος 110 ορόφων το καθένα.

300px |

Το σχέδιο του Yamasaki για το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, που αποκαλύφθηκε στο κοινό στις 18 Ιανουαρίου 1964, απαιτούσε ένα τετράγωνο σχέδιο διαστάσεων περίπου 208 πόδια (63 m) σε κάθε πλευρά. Τα κτίρια σχεδιάστηκαν με στενά παράθυρα γραφείων 18 ιντσών (46 cm) φαρδύ, το οποίο αντανακλούσε τον φόβο του Yamasaki για τα ύψη καθώς και την επιθυμία του να κάνει τους ενοίκους του κτιρίου να αισθάνονται ασφαλείς. Ο σχεδιασμός του περιελάμβανε προσόψεις κτιρίων με επένδυση από κράμα αλουμινίου. Το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου ήταν μια από τις πιο εντυπωσιακές αμερικανικές υλοποιήσεις της αρχιτεκτονικής ηθικής του Le Corbusier και ήταν η θεμελιώδης έκφραση των γοτθικών μοντερνιστικών τάσεων του Yamasaki. Εμπνεύστηκε επίσης από την ισλαμική αρχιτεκτονική, στοιχεία της οποίας ενσωμάτωσε στο σχεδιασμό του κτιρίου, έχοντας προηγουμένως σχεδιάσει το Διεθνές Αεροδρόμιο Νταχράν της Σαουδικής Αραβίας με τον όμιλο Saudi Binladin.

Ένας σημαντικός περιοριστικός παράγοντας στο ύψος του κτιρίου είναι το θέμα των ανελκυστήρων. Όσο πιο ψηλό είναι το κτίριο, τόσο περισσότεροι ανελκυστήρες χρειάζονται για τη συντήρησή του, απαιτώντας περισσότερες τράπεζες ανελκυστήρων που καταναλώνουν χώρο. Ο Yamasaki και οι μηχανικοί αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ένα νέο σύστημα με δύο "ουρανούχα λόμπι"—δάπεδα όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να αλλάξουν από ένα express μεγάλης χωρητικότητας ασανσέρ σε έναν τοπικό ανελκυστήρα που πηγαίνει σε κάθε όροφο σε ένα τμήμα. Αυτό το σύστημα, εμπνευσμένο από τη λειτουργία του τοπικού τρένου Express που χρησιμοποιείται στο σύστημα του μετρό της Νέας Υόρκης, επέτρεψε στον σχεδιασμό να στοιβάζει τοπικούς ανελκυστήρες στον ίδιο φρεάτιο ανελκυστήρα. Βρίσκονται στον 44ο και τον 78ο όροφο κάθε πύργου, τα ουράνια λόμπι επέτρεψαν την αποτελεσματική χρήση των ανελκυστήρων. Αυτό αύξησε την ποσότητα του χρησιμοποιήσιμου χώρου σε κάθε όροφο από 62 σε 75 τοις εκατό μειώνοντας τον αριθμό των φρεάτων του ανελκυστήρα. Συνολικά, το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου διέθετε 95 express και τοπικούς ανελκυστήρες.

Η εταιρεία δομικής μηχανικής Worthington, Skilling, Helle & Jackson εργάστηκε για να εφαρμόσει το σχέδιο του Yamasaki, αναπτύσσοντας το δομικό σύστημα με πλαίσιο σωλήνα που χρησιμοποιείται στους δίδυμους πύργους.[57] Το Τμήμα Μηχανικών της Λιμενικής Αρχής υπηρέτησε ως μηχανικοί θεμελίων, ο Joseph R. Loring & Associates ως ηλεκτρολόγος μηχανικός και ο Jaros, Baum & Bolles (JB&B) ως μηχανολόγοι μηχανικοί. Η Tishman Realty & Construction Company ήταν ο γενικός ανάδοχος στο έργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Ο Guy F. Tozzoli, διευθυντής του Τμήματος Παγκόσμιου Εμπορίου στη Λιμενική Αρχή, και ο Rino M. Monti, Αρχιμηχανικός της Λιμενικής Αρχής, επέβλεψαν το έργο. Ως διακρατική υπηρεσία, η Λιμενική Αρχή δεν υπόκειται στους τοπικούς νόμους και κανονισμούς της πόλης της Νέας Υόρκης, συμπεριλαμβανομένων των οικοδομικών κωδίκων. Ωστόσο, οι δομικοί μηχανικοί του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου κατέληξαν να ακολουθούν πρόχειρες εκδόσεις των νέων οικοδομικών κωδίκων της Νέας Υόρκης του 1968.

Ο σχεδιασμός σωλήνων με πλαίσιο, που εισήχθη τη δεκαετία του 1960 από τον Μπαγκλαντεσιανό-Αμερικανό δομικό μηχανικό Fazlur Rahman Khan, ήταν μια νέα προσέγγιση που επέτρεπε περισσότερες ανοιχτές κατόψεις από το παραδοσιακό σχέδιο που μοίραζε κολώνες σε όλο το εσωτερικό για να υποστηρίξει τα κτιριακά φορτία. Καθένας από τους πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου είχε 236 υψηλής αντοχής, φέρουσες περιμετρικές χαλύβδινες κολώνες που λειτουργούσαν ως ζευκτά Vierendeel. Οι περιμετρικές στήλες ήταν τοποθετημένες σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια ισχυρή, άκαμπτη δομή τοίχου, που υποστηρίζει ουσιαστικά όλα τα πλευρικά φορτία όπως τα φορτία ανέμου και μοιράζεται το φορτίο βαρύτητας με τις στήλες του πυρήνα. Η περιμετρική κατασκευή που περιείχε 59 στήλες ανά πλευρά κατασκευάστηκε με εκτεταμένη χρήση προκατασκευασμένων σπονδυλωτών τεμαχίων, το καθένα αποτελούμενο από τρεις κίονες, τριών ορόφων, συνδεδεμένες με πλάκες ατράκτου. Οι πλάκες του αδρανούς συγκολλήθηκαν στις στήλες για να δημιουργηθούν τα αρθρωτά κομμάτια εκτός του χώρου στο κατάστημα κατασκευής. Οι παρακείμενες μονάδες βιδώθηκαν μαζί με τις συναρμογές που εμφανίζονται στο μέσο του ανοίγματος των στηλών και των αδρανών. Οι πλάκες του αδρανούς βρίσκονταν σε κάθε όροφο, μεταδίδοντας διατμητική τάση μεταξύ των στηλών, επιτρέποντάς τους να συνεργάζονται για να αντιστέκονται σε πλευρικά φορτία. Οι αρμοί μεταξύ των μονάδων κλιμακώνονται κατακόρυφα, έτσι ώστε οι συναρμογές των στηλών μεταξύ των παρακείμενων μονάδων να μην βρίσκονται στον ίδιο όροφο. Κάτω από τον 7ο όροφο μέχρι το θεμέλιο, υπήρχαν λιγότερες περιμετρικές κολώνες ευρύτερου διαστήματος για να φιλοξενήσουν τις πόρτες.

Ο πυρήνας των πύργων στέγαζε τον ανελκυστήρα και τα φρεάτια κοινής ωφέλειας, τις τουαλέτες, τα τρία κλιμακοστάσια και άλλους χώρους υποστήριξης. Ο πυρήνας κάθε πύργου ήταν μια ορθογώνια περιοχή 87 επί 135 πόδια (27 επί 41 μ.) και περιείχε 47 χαλύβδινες κολώνες που εκτείνονταν από το βράχο μέχρι την κορυφή του πύργου. Ο μεγάλος χώρος χωρίς κολώνες μεταξύ της περιμέτρου και του πυρήνα γεφυρώθηκε από προκατασκευασμένα δοκάρια δαπέδου. Τα δάπεδα υποστήριζαν το δικό τους βάρος καθώς και τα ζωντανά φορτία, παρέχοντας πλευρική σταθερότητα στους εξωτερικούς τοίχους και κατανέμοντας τα φορτία ανέμου μεταξύ των εξωτερικών τοίχων. Τα δάπεδα αποτελούνταν από πλάκες από ελαφρύ σκυρόδεμα πάχους 4 ιντσών (10 cm) τοποθετημένες σε αυλακωτό χαλύβδινο κατάστρωμα. Ένα πλέγμα από ελαφριά ζευκτά γεφύρωσης και κύρια ζευκτά στήριζαν τα δάπεδα. Τα ζευκτά συνδέονταν με την περίμετρο σε εναλλακτικές στήλες και ήταν σε κέντρα 6 ποδιών 8 ιντσών (2,03 m). Οι κορυφαίες χορδές των ζευκτών βιδώθηκαν σε έδρες συγκολλημένες στα δοκάρια στην εξωτερική πλευρά και ένα κανάλι συγκολλημένο στις κολώνες του πυρήνα στην εσωτερική πλευρά. Τα δάπεδα συνδέονταν με τις περιμετρικές πλάκες με ιξωδοελαστικούς αποσβεστήρες που βοήθησαν στη μείωση της ταλάντωσης που αισθάνονταν οι επιβάτες του κτιρίου.

Τα ζευκτά καπέλων (ή "δικτυώματα εξώθησης") που βρίσκονται από τον 107ο όροφο μέχρι την κορυφή των κτιρίων σχεδιάστηκαν για να υποστηρίζουν μια ψηλή κεραία επικοινωνίας στην κορυφή κάθε κτιρίου. Μόνο 1 WTC (Βόρειος Πύργος) είχε στην πραγματικότητα τοποθετημένη κεραία, η οποία προστέθηκε τον Μάιο του 1979. Το σύστημα ζευκτών αποτελούνταν από έξι δοκούς κατά μήκος του μακρού άξονα του πυρήνα και τέσσερις κατά μήκος του μικρού άξονα. Αυτό το σύστημα δοκών επέτρεψε κάποια ανακατανομή φορτίου μεταξύ της περιμέτρου και των στηλών του πυρήνα και στήριζε τον πύργο μετάδοσης.

Ο σχεδιασμός του πλαισιωμένου σωλήνα, χρησιμοποιώντας πυρήνα από χάλυβα και περιμετρικές κολώνες που προστατεύονται με πυρίμαχο υλικό, δημιούργησε μια σχετικά ελαφριά κατασκευή που θα ταλαντευόταν περισσότερο ως απόκριση στον άνεμο σε σύγκριση με παραδοσιακές κατασκευές, όπως το Empire State Building που έχει χοντρή, βαριά τοιχοποιία για πυροπροστασία δομικών στοιχείων από χάλυβα. Κατά τη διαδικασία σχεδιασμού, πραγματοποιήθηκαν δοκιμές αεροδυναμικής σήραγγας για να προσδιοριστούν οι πιέσεις ανέμου σχεδιασμού στις οποίες θα μπορούσαν να υποβληθούν οι πύργοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου και η δομική απόκριση σε αυτές τις δυνάμεις. Πειράματα έγιναν επίσης για να αξιολογηθεί πόση ταλάντευση μπορούσαν να ανεχθούν άνετα οι επιβάτες. Ωστόσο, πολλά άτομα παρουσίασαν ζάλη και άλλες παρενέργειες.Ένας από τους αρχιμηχανικούς Leslie Robertson συνεργάστηκε με τον Καναδό μηχανικό Alan G. Davenport για την ανάπτυξη ιξωδοελαστικών αποσβεστήρων για να απορροφούν μερικές από τις ταλαντεύσεις. Αυτοί οι ιξωδοελαστικοί αποσβεστήρες, που χρησιμοποιούνται σε όλες τις κατασκευές στους αρμούς μεταξύ των δοκών δαπέδου και των περιμετρικών υποστυλωμάτων μαζί με ορισμένες άλλες δομικές τροποποιήσεις, μείωσαν την ταλάντωση του κτιρίου σε ένα αποδεκτό επίπεδο.

Κατασκευή

Τον Μάρτιο του 1965, η Λιμενική Αρχή άρχισε να αποκτά ακίνητα στο χώρο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Οι εργασίες κατεδάφισης ξεκίνησαν στις 21 Μαρτίου 1966, για να καθαριστούν δεκατρία τετραγωνικά τετράγωνα χαμηλών κτιρίων στο Radio Row για την κατασκευή του. Η ρηξικέλευθη για την κατασκευή του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου έγινε στις 5 Αυγούστου 1966.

Η τοποθεσία του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου βρισκόταν σε γεμάτη γη με το βράχο που βρισκόταν 65 πόδια (20 μέτρα) πιο κάτω. Για να κατασκευαστεί το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, ήταν απαραίτητο να χτιστεί μια "μπανιέρα" με τοίχο πολτού γύρω από την πλευρά της West Street της τοποθεσίας, για να κρατήσει έξω το νερό από τον ποταμό Hudson. Η μέθοδος πολτού που επιλέχθηκε από τον αρχιμηχανικό της Λιμενικής Αρχής, John M. Kyle, Jr., περιελάμβανε σκάψιμο τάφρου και καθώς προχωρούσε η εκσκαφή, γέμιζε τον χώρο με πολτό που αποτελείται από ένα μείγμα μπεντονίτη και νερού, το οποίο έφραγε τρύπες και διατηρούσε τα υπόγεια ύδατα. έξω. Όταν έσκαψαν την τάφρο, μπήκε ένα χαλύβδινο κλουβί και χύθηκε σκυρόδεμα μέσα, αναγκάζοντας τον πολτό να βγει. Χρειάστηκαν δεκατέσσερις μήνες για να ολοκληρωθεί ο τοίχος της λάσπης. Ήταν απαραίτητο πριν ξεκινήσει η ανασκαφή υλικού από το εσωτερικό της τοποθεσίας. Οι 1.200.000 κυβικές γιάρδες (920.000 m3) εξορυχθέντος υλικού χρησιμοποιήθηκαν (μαζί με άλλο υλικό πλήρωσης και βυθοκόρησης) για την επέκταση της ακτογραμμής του Μανχάταν κατά μήκος της West Street για να σχηματιστεί η μπαταρία Park City.

Τον Ιανουάριο του 1967, η Λιμενική Αρχή ανέθεσε συμβάσεις 74 εκατομμυρίων δολαρίων σε διάφορους προμηθευτές χάλυβα. Οι εργασίες κατασκευής άρχισαν στον Βόρειο Πύργο τον Αύγουστο του 1968 και η κατασκευή του Νότιου Πύργου είχε ξεκινήσει μέχρι τον Ιανουάριο του 1969. Οι αρχικοί σωλήνες Hudson, που μετέφεραν τρένα PATH στον τερματικό σταθμό Hudson, παρέμειναν σε λειτουργία κατά τη διαδικασία κατασκευής μέχρι το 1971, όταν ένα νέο άνοιξε ο σταθμός.[80] Η τελετή λήξης του 1 WTC (North Tower) πραγματοποιήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1970, ενώ η τελετή 2 WTC (South Tower) έγινε στις 19 Ιουλίου 1971. Η εκτεταμένη χρήση προκατασκευασμένων εξαρτημάτων βοήθησε στην επιτάχυνση της διαδικασίας κατασκευής και η πρώτη Οι ενοικιαστές μετακόμισαν στον Βόρειο Πύργο στις 15 Δεκεμβρίου 1970, ενώ ήταν ακόμα υπό κατασκευή. Ενώ ο Νότιος Πύργος άρχισε να δέχεται ενοικιαστές τον Ιανουάριο του 1972. Όταν ολοκληρώθηκαν οι Δίδυμοι Πύργοι, το συνολικό κόστος για τη Λιμενική Αρχή είχε φτάσει τα 900 εκατομμύρια δολάρια. Η τελετή κοπής της κορδέλας έγινε στις 4 Απριλίου 1973.

Εκτός από τους Δίδυμους Πύργους, το σχέδιο για το συγκρότημα του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου περιελάμβανε τέσσερα άλλα χαμηλά κτίρια, τα οποία χτίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Το 47όροφο κτίριο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, 7 ορόφων, προστέθηκε τη δεκαετία του 1980, στα βόρεια του κεντρικού συγκροτήματος. Συνολικά, το κύριο συγκρότημα του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου καταλάμβανε ένα υπερτετράγωνο 16 στρεμμάτων (65.000 m2).

Συγκρότημα

Το συγκρότημα του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στέγαζε περισσότερες από 430 εταιρείες που ασχολούνταν με διάφορες εμπορικές δραστηριότητες. Το συγκρότημα φιλοξενούσε 13.400.000 τετραγωνικά πόδια (1.240.000 m2) χώρο γραφείων, που σύμφωνα με έναν λογαριασμό του 1970 υποτίθεται ότι θα φιλοξενούσε 130.000 άτομα. Μια τυπική καθημερινή, υπολογίζεται ότι 50.000 άτομα εργάζονταν στο συγκρότημα και άλλα 140.000 πέρασαν ως επισκέπτες. Το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου ήταν τόσο μεγάλο που είχε τον δικό του ταχυδρομικό κώδικα: 10048. Οι πύργοι πρόσφεραν εκτεταμένη θέα από το κατάστρωμα παρατήρησης στην κορυφή του Νότιου Πύργου και το εστιατόριο Windows on the World στην κορυφή του Βόρειου Πύργου. Οι Δίδυμοι Πύργοι έγιναν γνωστοί παγκοσμίως, εμφανιζόμενοι σε πολλές ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές καθώς και σε καρτ ποστάλ και άλλα εμπορεύματα. Έγινε εικονίδιο της Νέας Υόρκης, στο ίδιο πρωτάθλημα με το Empire State Building, το Chrysler Building και το Statue of Liberty. Το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου συγκρίθηκε με το Rockefeller Center, το οποίο ο αδελφός του Ντέιβιντ Ροκφέλερ, Νέλσον Ροκφέλερ, είχε αναπτύξει στο κέντρο του Μανχάταν.

Βόρειος και Νότιος Πύργος

Ένα Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου και δύο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, που συνήθως αναφέρονται ως Δίδυμοι Πύργοι, σχεδιάστηκαν από τον αρχιτέκτονα Minoru Yamasaki ως πλαισιωμένες σωλήνες, οι οποίες παρείχαν στους ενοικιαστές ανοιχτές κατόψεις, αδιάκοπες από κολώνες ή τοίχους. Ήταν τα κύρια κτίρια του Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Η κατασκευή του North Tower στο One World Trade Center ξεκίνησε το 1966 με τον South Tower στο Two World Trade Center. Όταν ολοκληρώθηκε το 1972, το 1 World Trade Center έγινε το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο για δύο χρόνια, ξεπερνώντας το Empire State Building μετά από 40 χρόνια βασιλείας του. Ο Βόρειος Πύργος είχε ύψος 1.368 πόδια (417 μέτρα) και διέθετε μια κεραία ή ιστό τηλεπικοινωνιών μήκους 110 μέτρων που κατασκευάστηκε στην οροφή το 1979 (αναβαθμίστηκε το 1999 για να φιλοξενεί εκπομπές DTV). Με αυτή την προσθήκη, το υψηλότερο σημείο του Βόρειου Πύργου έφτασε τα 1.730 πόδια (530 μ.). Ο Πύργος Willis του Σικάγο, που τότε ονομαζόταν Sears Tower, ο οποίος ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 1973, έφτασε τα 1.450 πόδια (440 μέτρα) στην ταράτσα.

Όταν ολοκληρώθηκε το 1973, ο Νότιος Πύργος έγινε το δεύτερο ψηλότερο κτίριο στον κόσμο στα 1.362 πόδια (415 μέτρα). Το κατάστρωμα παρατήρησής του στον τελευταίο όροφο είχε ύψος 1.362 πόδια (415 m) και το εσωτερικό του κατάστρωμα παρατήρησης ήταν 1.310 πόδια (400 m) ύψος.[96] Κάθε πύργος είχε ύψος πάνω από 1.350 πόδια (410 m) και καταλάμβανε περίπου 1 στρέμμα (4.000 m2) από τα συνολικά 16 στρέμματα (65.000 m2) της γης της τοποθεσίας. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου το 1973, ο Yamasaki ρωτήθηκε: "Γιατί δύο κτίρια 110 ορόφων; Γιατί όχι ένα κτίριο 220 ορόφων;" Η απάντησή του ήταν: «Δεν ήθελα να χάσω την ανθρώπινη κλίμακα». Η κριτικός αρχιτεκτονικής Ada Louise Huxtable επέκρινε τον σχεδιασμό των δίδυμων πύργων όταν ανακοινώθηκαν για πρώτη φορά, λέγοντας: «Εδώ έχουμε την πιο κομψή αρχιτεκτονική του κόσμου για τα μεγαλύτερα κτίρια του κόσμου».

Οι δίδυμοι πύργοι είχαν περισσότερους ορόφους (στο 110) από οποιοδήποτε άλλο κτίριο πριν από την ολοκλήρωση του Sears Tower το 1973. Οι μετρήσεις ορόφων τους δεν ίσχυαν μέχρι την κατασκευή του Sears Tower και δεν ξεπεράστηκαν μέχρι την κατασκευή του Burj Khalifa, που άνοιξε το 2010. Κάθε πύργος είχε συνολική μάζα περίπου 500.000 τόνους.

Austin J. Tobin Plaza

Το αρχικό Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου είχε μια πλατεία πέντε στρεμμάτων (δύο εκταρίων) γύρω από την οποία επικεντρώνονταν όλα τα κτίρια του συγκροτήματος, συμπεριλαμβανομένων των δίδυμων πύργων. Οι υπεύθυνοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου ήθελαν η πλατεία να είναι ένας «στοχαστικός χώρος» ή ένας κήπος Ζεν. Το 1982, η πλατεία μετονομάστηκε από τον εκλιπόντα πρόεδρο της Λιμενικής Αρχής, Austin J. Tobin, ο οποίος ενέκρινε την κατασκευή του αρχικού Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η Λιμενική Αρχή εγκατέστησε μια φορητή σκηνή, συνήθως στηριζόμενη στον Βόρειο Πύργο εντός της Tobin Plaza για μουσικούς και ερμηνευτές. Αυτές οι σειρές συναυλιών και εκδηλώσεων ονομάστηκαν «CenterStage at the World Trade Center». Στο κέντρο της πλατείας βρισκόταν το μνημειώδες γλυπτό The Sphere του Γερμανού καλλιτέχνη Fritz Koenig. Το μεγαλύτερο μπρούτζινο γλυπτό στον κόσμο της σύγχρονης εποχής περιβαλλόταν από ένα σιντριβάνι. Η τοποθεσία είχε άλλα γλυπτά όπως το Ιδεόγραμμα, το Φρούριο Σύννεφων και το Σιντριβάνι Βομβαρδισμού του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου του 1993. Η πλατεία ήταν διαποτισμένη από μουσική υπόκρουσης Muzak που προερχόταν από εγκατεστημένα μεγάφωνα.

Για πολλά χρόνια, η Plaza ήταν συχνά κατακλυζόμενη από δυνατούς ανέμους στο επίπεδο του εδάφους λόγω του φαινομένου Venturi μεταξύ των δύο πύργων. Κάποιες ριπές ήταν τόσο δυνατές που το ταξίδι των πεζών έπρεπε να υποβοηθηθεί με σχοινιά. Το 1997 ο ​​Tony May άνοιξε ένα ιταλικό εστιατόριο στην πλατεία δίπλα στο 4 Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου που ονομάζεται "Gemelli". Την επόμενη χρονιά, άνοιξε ένα άλλο εστιατόριο σε ένα παρακείμενο μέρος με το όνομα «Pasta Break». Στις 9 Ιουνίου 1999, η υπαίθρια πλατεία άνοιξε ξανά μετά από ανακαινίσεις 12 εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό περιελάμβανε την αντικατάσταση μαρμάρων επιστρώσεων με περισσότερες από 40.000 γκρι και ροζ πέτρες γρανίτη, καθώς και την προσθήκη πάγκων, ζαρντινιέρων, περιπτέρων τροφίμων και υπαίθριων χώρων τραπεζαρίας.

(Top of the World) κατάστρωμα παρατήρησης

Αν και το μεγαλύτερο μέρος του χώρου στο συγκρότημα του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου ήταν απαγορευμένο για το κοινό, ο Νότιος Πύργος διέθετε μια δημόσια γέφυρα παρατήρησης στον 107ο όροφο που ονομάζεται Top of the World και ένα υπαίθριο κατάστρωμα με ύψος 110 ιστορίες. Το κατάστρωμα παρατήρησης λειτουργούσε από τον Δεκέμβριο του 1975 και οι ώρες λειτουργίας ήταν από τις 9:30 π.μ. έως τις 11:30 μ.μ. (Ιούνιος – Αύγουστος) και από 9:30 π.μ. – 9:30 μ.μ. (Σεπτέμβριος – Μάιος). Αφού πλήρωσαν ένα αντίτιμο εισόδου στον δεύτερο όροφο, οι επισκέπτες έπρεπε να περάσουν από τους ελέγχους ασφαλείας που προστέθηκαν μετά τη βομβιστική επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου το 1993. Στη συνέχεια στάλθηκαν στο εσωτερικό παρατηρητήριο του 107ου ορόφου σε ύψος 1.310 ποδιών (400 m) από έναν ειδικό ανελκυστήρα. Οι εξωτερικές στήλες στένεψαν για να επιτρέψουν 28 ίντσες πλάτους παραθύρου μεταξύ τους. Το 1995, η Λιμενική Αρχή εκμίσθωσε τη λειτουργία του παρατηρητηρίου στην Ogden Entertainment, η οποία αποφάσισε να το ανακαινίσει. Στις 30 Απριλίου 1997, η περιοδεία Top of the World άνοιξε ξανά μετά την ολοκλήρωση των ανακαινίσεων. Τα αξιοθέατα που προστέθηκαν στο κατάστρωμα παρατήρησης περιελάμβαναν 24 οθόνες βίντεο, οι οποίες παρείχαν περιγραφές 44 σημείων ενδιαφέροντος σε έξι γλώσσες. ένα θέατρο που προβάλλει μια ταινία μιας προσομοιωμένης περιήγησης με ελικόπτερο στην πόλη που ονομάζεται "Manhattan Magic". ένα μοντέλο του Μανχάταν με 750 κτίρια. ένα φωτογραφικό περίπτερο της Kodak και δύο καταστήματα δώρων. Ο 107ος όροφος διέθετε επίσης ένα γήπεδο φαγητού με θέμα το μετρό που περιλάμβανε τον σταθμό Sbarro Street και τα διάσημα χοτ ντογκ του Nathan με τραπεζαρία που προσομοίαζε το Central Park.

Αν ο καιρός το επέτρεπε, οι επισκέπτες θα μπορούσαν να ανεβούν με δύο μικρές κυλιόμενες σκάλες από την περιοχή θέασης του 107ου ορόφου σε μια εξωτερική πλατφόρμα σε ύψος 1.377 ποδιών (420 m). Σε μια καθαρή μέρα, οι επισκέπτες μπορούσαν να δουν έως και 50 μίλια (80 χλμ.). Ένας φράχτης κατά της αυτοκτονίας τοποθετήθηκε στην ίδια την οροφή, με την πλατφόρμα παρατήρησης πίσω και ανυψωμένη από πάνω της, απαιτώντας μόνο ένα συνηθισμένο κιγκλίδωμα. Αυτό άφησε τη θέα ανεμπόδιστη, σε αντίθεση με το κατάστρωμα παρατήρησης του Empire State Building.

Λοιπά κτίρια

Πέντε μικρότερα κτίρια στέκονταν στο τετράγωνο των 16 στρεμμάτων (65.000 m2). Το ένα ήταν το ξενοδοχείο 22 ορόφων, το οποίο άνοιξε στη νοτιοδυτική γωνία της τοποθεσίας το 1981 ως Vista Hotel. το 1995 έγινε το Marriott World Trade Center (3 ΠΚΕ). Τρία χαμηλά κτίρια (4 ΠΚΕ, 5 ΠΚΕ και 6 ΠΚΕ), τα οποία ήταν κτίρια γραφείων με χαλύβδινο πλαίσιο, στέκονταν επίσης γύρω από την πλατεία. 6 Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, στη βορειοδυτική γωνία, στεγαζόταν η Τελωνειακή Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 5 Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου βρισκόταν στη βορειοανατολική γωνία πάνω από τον σταθμό PATH και το 4 Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, που βρίσκεται στη νοτιοανατολική γωνία, στέγαζε το Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων των ΗΠΑ. Το 1987, ολοκληρώθηκε η κατασκευή ενός κτιρίου γραφείων 47 ορόφων, 7 Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, που βρίσκεται στα βόρεια του superblock. Κάτω από το συγκρότημα του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου υπήρχε ένα υπόγειο εμπορικό κέντρο. Είχε συνδέσεις με διάφορες εγκαταστάσεις μαζικής μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος του μετρό της Νέας Υόρκης και των τρένων PATH της Λιμενικής Αρχής.

Ένα από τα μεγαλύτερα αποθετήρια χρυσού στον κόσμο βρισκόταν κάτω από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, που ανήκει σε μια ομάδα εμπορικών τραπεζών. Ο βομβαρδισμός του 1993 πυροδοτήθηκε κοντά στο θησαυροφυλάκιο. Επτά εβδομάδες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, 230 εκατομμύρια δολάρια σε πολύτιμα μέταλλα αφαιρέθηκαν από τα υπόγεια θησαυροφυλάκια του 4 ΠΚΕ. Αυτό περιελάμβανε 3.800 ράβδους χρυσού 100 ουγγιών 24 καρατίων και 30.000 ράβδους ασημιού 1.000 ουγγιών.

Κύρια γεγονότα

Πυρκαγιά 13 Φεβρουαρίου 1975

Στις 13 Φεβρουαρίου 1975, ξέσπασε πυρκαγιά με τρεις συναγερμούς στον 11ο όροφο του Βόρειου Πύργου. Εξαπλώθηκε στον 9ο και τον 14ο όροφο μετά την ανάφλεξη της μόνωσης του τηλεφωνικού καλωδίου σε έναν άξονα κοινής ωφέλειας που έτρεχε κάθετα μεταξύ των ορόφων. Οι περιοχές στην πιο απομακρυσμένη έκταση της πυρκαγιάς κατασβέστηκαν σχεδόν αμέσως. η αρχική φωτιά σβήστηκε σε λίγες ώρες. Οι περισσότερες ζημιές επικεντρώθηκαν στον 11ο όροφο, με καύσιμο από ντουλάπια γεμάτα χαρτί, υγρό με βάση το αλκοόλ για μηχανές γραφείου και άλλο εξοπλισμό γραφείου. Η πυροπροστασία προστάτευε τον χάλυβα και δεν υπήρξαν δομικές ζημιές στον πύργο. Εκτός από τις ζημιές από τη φωτιά στον 9ο έως τον 14ο όροφο, το νερό που χρησιμοποιήθηκε για την κατάσβεση της φωτιάς προκάλεσε ζημιές σε μερικούς από τους ορόφους παρακάτω. Εκείνη την εποχή, το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου δεν διέθετε συστήματα καταιονισμού πυρκαγιάς. Στις 12 Μαρτίου 1981, η Λιμενική Αρχή ανακοίνωσε ένα σχέδιο 45 εκατομμυρίων δολαρίων για την εγκατάσταση ψεκαστήρων σε όλο το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Ένας δυσαρεστημένος φύλακας, ο 19χρονος Oswald Adorno, ανακαλύφθηκε ότι έβαλε σκόπιμα τη φωτιά και κατηγορήθηκε ποινικά.

Βομβαρδισμός 26 Φεβρουαρίου 1993

Η πρώτη τρομοκρατική επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου σημειώθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1993, στις 12:17 μ.μ. Ένα φορτηγό Ryder γεμάτο με 1.500 λίβρες (680 κιλά) εκρηκτικών (που τοποθέτησε ο Ramzi Yousef) πυροδοτήθηκε στο υπόγειο γκαράζ του North Tower. Η έκρηξη άνοιξε μια τρύπα 30 μέτρων μέσω πέντε υποεπίπεδων με τη μεγαλύτερη ζημιά να σημειώνεται στα επίπεδα Β1 και Β2 και σημαντική δομική ζημιά στο επίπεδο Β3. Έξι άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι 1.042 τραυματίστηκαν στις επιθέσεις, ορισμένοι από εισπνοή καπνού. Ο Σεΐχης Ομάρ Αμπντέλ Ραχμάν και άλλα τέσσερα άτομα καταδικάστηκαν αργότερα για τη συμμετοχή τους στη βομβιστική επίθεση, ενώ ο Γιούσεφ και ο Εγιάντ Ισμοΐλ καταδικάστηκαν για την πραγματοποίηση της βομβιστικής επίθεσης. Σύμφωνα με έναν προεδρεύοντα δικαστή, ο κύριος στόχος των συνωμοτών τη στιγμή της επίθεσης ήταν να αποσταθεροποιήσουν τον Βόρειο Πύργο και να τον στείλουν να συντριβεί στον Νότιο Πύργο, ανατρέποντας και τους δύο ουρανοξύστες.

Μετά τον βομβαρδισμό, τα δάπεδα που ανατινάχθηκαν χρειάστηκε να επισκευαστούν για να αποκατασταθεί η δομική υποστήριξη που παρείχαν στις κολώνες. Ο τοίχος του πολτού κινδύνευε μετά τον βομβαρδισμό και την απώλεια των πλακών δαπέδου που παρείχαν πλευρική στήριξη έναντι της πίεσης από το νερό του ποταμού Hudson στην άλλη πλευρά. Η ψυκτική μονάδα στο υποεπίπεδο Β5, η οποία παρείχε κλιματισμό σε ολόκληρο το συγκρότημα του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, υπέστη σοβαρές ζημιές. Μετά τον βομβαρδισμό, το Λιμεναρχείο τοποθέτησε φωτοφωταύγεια σήμανση μονοπατιών στα κλιμακοστάσια. Το σύστημα συναγερμού πυρκαγιάς για ολόκληρο το συγκρότημα χρειάστηκε να αντικατασταθεί επειδή καταστράφηκαν κρίσιμες καλωδιώσεις και σηματοδότηση στο αρχικό σύστημα. Τοποθετήθηκε ένα μνημείο για τα θύματα του βομβαρδισμού, μια αντανακλαστική πισίνα, με τα ονόματα εκείνων που σκοτώθηκαν στην έκρηξη. Αργότερα καταστράφηκε μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Τα ονόματα των θυμάτων της βομβιστικής επίθεσης του 1993 περιλαμβάνονται στο Εθνικό Μνημείο & Μουσείο της 11ης Σεπτεμβρίου.

14 Ιανουαρίου 1998 ληστεία

Τον Ιανουάριο του 1998, ένα μέλος της οικογένειας του εγκλήματος DeCavalcante, Ralph Guarino, απέκτησε πρόσβαση συντήρησης στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Κανόνισε ένα πλήρωμα τριών ατόμων για μια ληστεία που κέρδισε πάνω από 2 εκατομμύρια δολάρια από μια παράδοση Brinks στον 11ο όροφο του North Tower.

Άλλα γεγονότα

Το πρωί της 7ης Αυγούστου 1974, ο Philippe Petit πραγματοποίησε μια βόλτα με σύρμα ανάμεσα στους Βόρειους και Νότιους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Για το μη εξουσιοδοτημένο κατόρθωμά του 1.312 πόδια (400 μέτρα) πάνω από το έδαφος, άρμαξε ένα καλώδιο 440 λιβρών (200 κιλά) και χρησιμοποίησε έναν ειδικά κατασκευασμένο πόλο εξισορρόπησης μήκους 30 ποδιών (9,1 μ.), 55 λιβρών (25 κιλών). . Έπαιξε για 45 λεπτά, κάνοντας οκτώ πάσες κατά μήκος του σύρματος. Αν και ο Petit κατηγορήθηκε για εγκληματική παράβαση και άτακτη συμπεριφορά, αργότερα αφέθηκε ελεύθερος με αντάλλαγμα την παράσταση για παιδιά στο Central Park.

Στις 20 Φεβρουαρίου 1981, ένα αεροσκάφος της Aerolíneas Argentinas (στα ελληνικά Αργεντίνικες αερογραμές) απομακρύνθηκε από τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας αφού τα σήματα ραντάρ έδειξαν ότι βρισκόταν σε πορεία σύγκρουσης με τον Βόρειο Πύργο (1 ΠΚΕ). Το αεροσκάφος, το οποίο αναχώρησε από το διεθνές αεροδρόμιο José Joaquín de Olmedo στο Guayaquil του Ισημερινού και επρόκειτο να προσγειωθεί στο κοντινό αεροδρόμιο JFK, πετούσε σε πολύ χαμηλότερο ύψος από αυτό που συνιστούσαν οι κανονισμοί.

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα σκακιού PCA 1995 παίχτηκε στον 107ο όροφο του Νότιου Πύργου.

Στις 8 Φεβρουαρίου 2000, ένας εργάτης καταπλακώθηκε μέχρι θανάτου και ένας άλλος τραυματίστηκε από μια βιομηχανική μονάδα ψύξης.

Προτεινόμενο μίσθωμα

Η αργή μίσθωση ήταν χαρακτηριστικό γνώρισμα του παλιού συγκροτήματος του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Οι Δίδυμοι Πύργοι υπέφεραν από υψηλά ποσοστά κενών θέσεων για δεκαετίες. Το συγκρότημα πέτυχε πληρότητα 95% μόνο στα μέσα του 2001

Μετά τα εγκεκριμένα σχέδια της Λιμενικής Αρχής για ιδιωτικοποίηση του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στα τέλη της δεκαετίας του 1990, προσπάθησαν να το μισθώσουν σε ιδιωτικό φορέα το 2001. Οι προσφορές για τη μίσθωση προήλθαν από τη Vornado Realty Trust. μια κοινή προσφορά μεταξύ της Brookfield Properties Corporation και της Boston Properties. και μια κοινή προσφορά των Silverstein Properties και The Westfield Group. Η ιδιωτικοποίηση του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου θα το προσέθετε στους φορολογικούς καταλόγους της πόλης και θα παρείχε κεφάλαια για άλλα έργα της Λιμενικής Αρχής. Στις 15 Φεβρουαρίου 2001, η Λιμενική Αρχή ανακοίνωσε ότι η Vornado Realty Trust κέρδισε τη μίσθωση του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, πληρώνοντας 3,25 δισεκατομμύρια δολάρια για την 99χρονη μίσθωση. Ωστόσο, η Vornado επέμεινε σε αλλαγές της τελευταίας στιγμής στη συμφωνία, συμπεριλαμβανομένης μιας μικρότερης μίσθωσης 39 ετών, την οποία η Λιμενική Αρχή έκρινε αδιαπραγμάτευτη. Ο Vornado αργότερα αποσύρθηκε και η προσφορά του Silverstein για τη μίσθωση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου έγινε δεκτή στις 26 Απριλίου 2001 και έκλεισε στις 24 Ιουλίου 2001.

Η καταστροφή

Ο Μοχάμεντ Άτα συνετρίβη την πτήση 11 της American Airlines στη βόρεια πρόσοψη του Βόρειου Πύργου στις 8:46:40 π.μ. το αεροσκάφος χτύπησε μεταξύ του 93ου και του 99ου ορόφου. Δεκαεπτά λεπτά αργότερα, στις 9:03:11 π.μ., [α] μια δεύτερη ομάδα με επικεφαλής τον Marwan al-Shehhi συνετρίβη την πτήση 175 της United Airlines που είχε καταδιωχθεί με παρόμοια αεροπειρατεία στη νότια πρόσοψη του Νότιου Πύργου, χτυπώντας την μεταξύ του 77ου και του 85ου ορόφου.

Η τρομοκρατική οργάνωση Αλ Κάιντα, με επικεφαλής τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, πραγματοποίησε τις επιθέσεις ως αντίποινα για ορισμένες πτυχές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ιδιαίτερα για την υποστήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ και την παρουσία των στρατευμάτων των ΗΠΑ στη Σαουδική Αραβία. Η ζημιά που προκλήθηκε στον Βόρειο Πύργο από την πτήση 11 κατέστρεψε κάθε μέσο διαφυγής από πάνω από τη ζώνη πρόσκρουσης, παγιδεύοντας 1.344 άτομα. Η πτήση 175 είχε πολύ πιο άκεντρο αντίκτυπο σε σύγκριση με την πτήση 11, και ένα μόνο κλιμακοστάσιο έμεινε ανέπαφο. Ωστόσο, μόνο λίγοι άνθρωποι κατάφεραν να κατέβουν με επιτυχία πριν ο πύργος καταρρεύσει. Αν και ο Νότιος Πύργος χτυπήθηκε χαμηλότερα από τον Βόρειο Πύργο, επηρεάζοντας έτσι περισσότερους ορόφους, ένας μικρότερος αριθμός (λιγότεροι από 700) σκοτώθηκαν ακαριαία ή παγιδεύτηκαν.

Στις 9:59 π.μ., ο Νότιος Πύργος κατέρρευσε μετά από καύση για περίπου 56 λεπτά. Η φωτιά προκάλεσε την αστοχία των μεταλλικών δομικών στοιχείων, ήδη αποδυναμωμένων από την πρόσκρουση του αεροπλάνου. Ο Βόρειος Πύργος κατέρρευσε στις 10:28 π.μ., αφού έκαιγε για 102 λεπτά περίπου. Στις 5:20 μ.μ., το 7 Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου άρχισε να καταρρέει με την κατάρρευση του ανατολικού ρετιρέ και κατέρρευσε εντελώς στις 5:21 μ.μ. λόγω ανεξέλεγκτων πυρκαγιών που προκαλούν δομική αστοχία.

Το ξενοδοχείο Marriott World Trade Center καταστράφηκε κατά την κατάρρευση των δύο πύργων. Τα τρία εναπομείναντα κτίρια στην πλατεία ΠΚΕ υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές από συντρίμμια και αργότερα κατεδαφίστηκαν. Η διαδικασία καθαρισμού και ανάκτησης στο χώρο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου διήρκεσε οκτώ μήνες. Μια μικρή εκκλησία, η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, βρισκόταν ακριβώς νότια των πύργων και καταστράφηκε κατά την κατάρρευση του Νότιου Πύργου. Ανοικοδομήθηκε και άνοιξε τον Δεκέμβριο του 2022. Το κτίριο της Deutsche Bank απέναντι από την οδό Liberty από το συγκρότημα του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου καταδικάστηκε αργότερα λόγω των μη κατοικήσιμων τοξικών συνθηκών στο εσωτερικό του. αποδομήθηκε, με τις εργασίες να ολοκληρώθηκαν στις αρχές του 2011. Το Fiterman Hall του Κοινοτικού Κολλεγίου του Μανχάταν στο 30 West Broadway καταδικάστηκε επίσης λόγω εκτεταμένων ζημιών, το οποίο τελικά κατεδαφίστηκε και ξαναχτίστηκε πλήρως.

Αμέσως μετά τις επιθέσεις, δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης ανέφεραν ότι δεκάδες χιλιάδες μπορεί να σκοτώθηκαν στις επιθέσεις, καθώς πάνω από 50.000 άνθρωποι θα μπορούσαν να βρίσκονταν μέσα στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Το Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) εκτιμά ότι περίπου 17.400 άτομα βρίσκονταν στους πύργους τη στιγμή των επιθέσεων. Τελικά, κατατέθηκαν 2.753 πιστοποιητικά θανάτου (εξαιρουμένων αυτών των αεροπειρατών) σχετικά με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.

Υπήρχαν 2.192 πολίτες που έχασαν τη ζωή τους μέσα και γύρω από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, συμπεριλαμβανομένων 658 υπαλλήλων της Cantor Fitzgerald L.P. (μια επενδυτική τράπεζα στον 101ο έως τον 105ο όροφο του One World Trade Center), 295 υπάλληλοι της Marsh & McLennan Companies (βρίσκεται ακριβώς κάτω από την Cantor Fitzgerald στους ορόφους 93 έως 101, τη θέση της πρόσκρουσης της πτήσης 11) και 175 υπαλλήλους της Aon Corporation. Εκτός από τους θανάτους πολιτών, σκοτώθηκαν επίσης 414 ορκωτοί υπάλληλοι: 343 πυροσβέστες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της Νέας Υόρκης (FDNY), συμπεριλαμβανομένων 2 παραϊατρικών του FDNY και 1 ιερέας του FDNY, και 71 αξιωματικοί επιβολής του νόμου, συμπεριλαμβανομένων 37 μελών του αστυνομικού τμήματος της Λιμενικής Αρχής ( PAPD) και 23 μέλη του Αστυνομικού Τμήματος της Νέας Υόρκης (NYPD). Οκτώ προσωπικό της EMS από ιδιωτικά πρακτορεία σκοτώθηκαν επίσης στις επιθέσεις. Δέκα χρόνια μετά τις επιθέσεις, τα λείψανα μόνο 1.629 θυμάτων είχαν ταυτοποιηθεί. Από όλους τους ανθρώπους που βρίσκονταν ακόμα στους πύργους όταν κατέρρευσαν, μόνο 20 ανασύρθηκαν ζωντανοί.

Νέο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου

Τα επόμενα χρόνια δημιουργήθηκαν σχέδια για την ανοικοδόμηση του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Η Lower Manhattan Development Corporation (LMDC), που ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 2001 για να επιβλέπει τη διαδικασία ανοικοδόμησης, διοργάνωσε διαγωνισμούς για την επιλογή ενός σχεδίου τοποθεσίας και σχεδιασμού μνημείων. Η Memory Foundations, σχεδιασμένη από τον Daniel Libeskind, επιλέχθηκε ως κύριο σχέδιο· ωστόσο, έγιναν σημαντικές αλλαγές κατασκευασμένο σύμφωνα με το σχέδιο.

Το πρώτο νέο κτίριο στο χώρο ήταν η 7 ΠΚΕ, το οποίο άνοιξε στις 23 Μαΐου 2006. Το μνημείο του Εθνικού Μνημείου & Μουσείου της 11ης Σεπτεμβρίου άνοιξε στις 11 Σεπτεμβρίου 2011 και το μουσείο άνοιξε στις 21 Μαΐου 2014. Άνοιξε 1 ΠΚΕ στις 3 Νοεμβρίου 2014· 4 ΠΚΕ άνοιξαν στις 13 Νοεμβρίου 2013 και 3 ΠΚΕ άνοιξαν στις 11 Ιουνίου 2018.

Τον Νοέμβριο του 2013, σύμφωνα με συμφωνία που έγινε με την Silverstein Properties Inc., το νέο 2 ΠΚΕ δεν θα κατασκευαστεί στο πλήρες ύψος του έως ότου μισθωθεί επαρκής χώρος για να καταστεί το κτίριο οικονομικά βιώσιμο. Επίσης ανεστάλη η υπέργεια κατασκευή των 5 ΠΚΕ λόγω έλλειψης μισθωτών[221] καθώς και λόγω διαφορών μεταξύ της Λιμενικής Αρχής και της Lower Manhattan Development Corporation. Στα μέσα του 2015, η Silverstein Properties αποκάλυψε σχέδια για ένα επανασχεδιασμένο 2 ΠΚΕ, που θα σχεδιαστεί από τον Bjarke Ingels και θα ολοκληρωθεί έως το 2020 με την News Corp ως ενοικιαστή. Τέσσερα χρόνια αργότερα, χωρίς μισθωτή άγκυρας για 2 ΠΚΕ, ο Silverstein εξέφρασε την πρόθεσή του να συνεχίσει τις εργασίες στον πύργο, ανεξάρτητα από το αν κάποιος ένοικος είχε υπογράψει.

συνεχίζεται...