Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πίτερ Ο' Νιλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πίτερ Ο' Νιλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Peter Charles Paire O'Neill (Αγγλικά)
Γέννηση13  Φεβρουαρίου 1965[1]
Ialibu-Pangia District
Χώρα πολιτογράφησηςΠαπούα Νέα Γουινέα
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Παπούα Νέας Γουινέας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνικό Λαϊκό Κογκρέσο
Οικογένεια
ΣύζυγοςLynda May Babao
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός της Παπούα Νέα Γουινέα (2011–2019)
member of the 10th National Parliament of Papua New Guinea (από 2017, Ialibu-Pangia District)[2]
ΒραβεύσειςΕταίρος του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σερ Πίτερ Ο' Νιλ (Peter Charles Paire O'Neill, CMG, 1964-), είναι πολιτικός από την Παπούα Νέα Γουινέα, πρωθυπουργός από το 2011 ως το 2019. Σπούδασε λογιστικά και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 2002. Υπηρέτησε σε διάφορα χαρτοφυλάκια, ανάμεσά τους σε εκείνο των Οικονομικών, προτού γίνει πρωθυπουργός. Έπειτα από σφοδρή διαμάχη με τον πρώην πρωθυπουργό Μάικλ Σομάρε, ο Ο' Νιλ τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία και έγινε πρωταγωνιστής σε μία πολιτική κρίση, η οποία τερματίστηκε με τη διεξαγωγή νέων γενικών εκλογών το 2012, τις οποίες κέρδισε το κόμμα του Ο' Νιλ. Στις εκλογές του 2017 ο πρωθυπουργός επανεξελέγη. Στις 29 Μαΐου 2019 υπέβαλε την παραίτησή του από την πρωθυπουργία.[3]

Σπουδές και πρώιμη πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Λάιαγκαμ στην επαρχία Νοτίων Υψιπέδων στις 13 Φεβρουαρίου 1964. Απέκτησε τίτλο μπάτσελορ στις Εμπορικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο της Παπούα Νέας Γουινέας (UPNG) και στη συνέχεια τιμητικό πτυχίο στα λογιστικά. Επαγγελματικά ασχολήθηκε με τη λογιστική από το 1989. [4] [5]

Εξελέγη στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά το 2002 στην Ιαλιμπού-Παντζία. Επανεξελέγη το 2007, το 2012 και το 2017.[6] Υπηρέτησε ως υπουργός Εργασίας και Βιομηχανικών Σχέσεων στην κυβέρνηση του Μάικλ Σομάρε και το 2003 έγινε υπουργός Δημοσίων Υπηρεσιών, αξίωμα που διατήρησε ως την αποπομπή του, το 2004. Το κόμμα του (PNC) εγκατέλειψε τον κυβερνητικό συνασπισμό και ο Ο' Νιλ προσχώρησε στην αντιπολίτευση. Την ίδια χρονιά εν μέσω σφοδρού αγώνα για την ηγεσία, κατάφερε να γίνει αρχηγός της αντιπολίτευσης.[7] Μετά την τελική ψήφο, ο πρόεδρος του συνεδρίου αρχικά δεν ήθελε να τον αναγνωρίσει και ισχυρίστηκε ότι ο Πίτερ Γιάμα ήταν ο ηγέτης της αντιπολίτευσης.[8] Τότε ο Ο' Νιλ επεχείρησε χωρίς επιτυχία να προκαλέσει πρόταση δυσπιστίας.[9] Ωστόσο, μετά τις εκλογές του 2007 ο Ο' Νιλ επανήλθε στην κυβέρνηση του Σομάρε ως υπουργός Δημοσίων Υπηρεσιών. Τον Ιούλιο του 2010 διορίστηκε υπουργός Οικονομικών. Ο ασθενών Σομάρε όρισε προσωρινό αντικαταστάτη του τον Σαμ Άμπαλ, ο οποίος υποβάθμισε τον Ο' Νιλ σε υπουργό Δημοσίων Έργων τον Ιούλιο του 2011.[10] [11]

Το 2011 ο Ο' Νιλ απέσυρε ξανά την εμπιστοσύνη του από τον Σομάρε και πρωτοστάτησε σε κίνηση για την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία, ενώ εκείνος ήταν ασθενής στη Σινγκαπούρη. Ο Ο' Νιλ εξελέγη νέος πρωθυπουργός από το κοινοβούλιο με 70 ψήφους επί συνόλου 94.[12][13] Οι υποστηρικτές του Σομάρε προσέφυγαν σε δικαστήρια και τελικά το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο Σομάρε ήταν ο νόμιμος πρωθυπουργός. Ο Ο' Νιλ αρνήθηκε να αποχωρήσει και η πολιτική κρίση κορυφώθηκε. Ο γενικός κυβερνήτης έκρινε ότι έπρεπε να διεξαχθούν νέες εκλογές.[14][15] Τελικά, οι εκλογές διεξήχθησαν το 2012 και νικητής αναδείχθηκε ο Ο' Νιλ, με το κόμμα του (PNC) να εξασφαλίζει 27 έδρες έναντι μόνο 5 που διέθετε στην προηγούμενη βουλή. Συνακόλουθα έλαβε σχηματισμού κυβέρνησης αν και δεν διέθετε αυτοδυναμία. Σχηματίστηκε κυβέρνηση συνασπισμού, με 94 βουλευτές να την εγκρίνουν στο 119μελές κοινοβούλιο.[16]

Παρά την έντονη διαφωνία τους, ο πρώην πρωθυπουργός Σομάρε έλαβε μέρος στην νέα κυβέρνηση συνασπισμού. Οι εκλογές του 2017 έδωσαν για το κόμμα του Ο' Νιλ τον ίδιο αριθμό εδρών (27) όπως στις εκλογές του 2012.[17][18]) Με την υποστήριξη 60 βουλευτών και με το κόμμα του να είναι το μεγαλύτερο στη βουλή, ο Ο' Νιλ έγινε ξανά πρωθυπουργός.[19]


  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000029291. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. «Hon. Peter Charles Paire O’Neill, CMG, MP». (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 26  Φεβρουαρίου 2020.
  3. «PNG prime minister Peter O'Neill has officially resigned». RNZ (στα Αγγλικά). 29 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2019. 
  4. http://www.parliament.gov.pg/index.php/ninth-parliament/bio/view/ialibu-pangia-district Accessed on: 3 Απριλίου 2017
  5. http://www.treasury.gov.pg/html/misc/files/ministry/biodata.%20minister_o%27neill.pd[νεκρός σύνδεσμος] Accessed on: 3 Απριλίου 2017
  6. Terence Wood: http://devpolicy.org/did-changing-electoral-systems-change-election-results-png-20170502/ Posted on: 2 Μαΐου 2017 Accessed: 14 Φεβρουαρίου 2018
  7. https://www.radionz.co.nz/international/pacific-news/149408/png-government-dismisses-opposition-enthusiasm-for-no-confidence-vote Posted on 1η Ιουλίου 2004 Accessed on 11 Φεβρουαρίου 2018
  8. http://www.abc.net.au/news/2004-05-27/png-opposition-leader-not-recognised-in-parliament/1982832 Posted on: 27 Μαΐου 2004 Accessed on 11 Φεβρουαρίου 2018
  9. R.J. May and Ray Anere (2011), Background to the 2007 election: recent political developments in R.J. May et.al Election 2007: The shift to Limited Preferential Voting in Papua New Guinea Canberra: ANU: State, Society and Governance in Melanesia Program and Boroko (PNG): National Research Institute pp. 13-14
  10. (7)Yehiura Nriehwazi http://www.pireport.org/articles/2011/07/07/abalâ%C2%80%C2%99s-tenure-acting-prime-minister-question Αρχειοθετήθηκε 2021-09-15 στο Wayback Machine. Posted on: 7 Ιουλίου 2011 Accessed on: 22 Φεβρουαρίου 2017
  11. (8)Rowan Callick Highlander with Big Shoes to fill https://www.theaustralian.com.au/news/inquirer/highlander-with-big-shoes-to-fill/news-story/2ca803e861b240017f20c4e652dda990?sv=889caaa050f25ed14da4bb508a4f1213 Posted on: 16 Σεπτεμβρίου 2011 Accessed on: 22 Φεβρουαρίου 2018
  12. Rowan Callick: https://www.theaustralian.com.au/news/world/png-vote-weakens-link-to-michael-somare-era/news-story/9c77f731a470eb4adcc107a45e485ba8?sv=1f81dfb3d12287903eb4dd60e1d549da Posted on: 3 Αυγούστου 2011
  13. Bill Standish, PNG’s new prime minister: Peter O’Neil http://www.eastasiaforum.org/2011/08/11/pngs-new-prime-minister-peter-o-neill/
  14. (Ilya Gridneff ‘Coup’ ends political crisis Sydney Morning Herald Available at: http://www.smh.com.au/world/coup-ends-png-political-crisis-20111216-1oytl.html Posted on: 17 Δεκεμβρίου 2011 Accessed:22 Φεβρουαρίου 2018
  15. Jonathan Earlman, Papua New Guinea political crisis ends as Governor-General changes his mind From: Daily Telegraph Available at: https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/australiaandthepacific/papuanewguinea/8967431/Papua-New-Guinea-political-crisis-ends-as-Governor-General-changes-mind.html Posted on: 20 Δεκεμβρίου 2011 Accessed: 22 Φεβρουαρίου 2018
  16. «Papua New Guinea's democracy at work». 7 Αυγούστου 2012. 
  17. (Malum Nalu, PNC party leads with 52 MPs Posted on 16 Νοεμβρίου 2016 Available at: https://www.thenational.com.pg/pnc-party-leads-52-mps/
  18. Sean Dorney, PNG election surprises Posted on: 11 Αυγούστου 2017 Available at: https://www.lowyinstitute.org/the-interpreter/papua-new-guinea-election-surprises Αρχειοθετήθηκε 2018-10-19 στο Wayback Machine. Accessed on: 22 Δεκεμβρίου 2018
  19. Eric Tiozek PNG election: Controversial PM Peter O'Neill re-elected, promises election review Available at: http://www.abc.net.au/news/2017-08-02/papua-new-guinea-re-elects-peter-oneill-as-prime-minister/8767770 Accessed on: 22 Φεβρουαρίου 2018

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Peter O'Neill στο Wikimedia Commons