Οξείδιο του σιδήρου
| οξείδιο του σιδήρου | |
|---|---|
_oxide.jpg)
| |
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | οξείδιο του σιδήρου |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | FeO |
| Μοριακή μάζα | 71.844 g/mol |
| Αριθμός CAS | 1345-25-1 |
| SMILES | [Fe]=O |
| InChI | InChI = 1S/Fe.Ο
Κλειδί: UQSXHKLRYXJYBZ-UHFFFAOYSA-N |
| Αριθμός RTECS | CHEBI:50820 |
| Αριθμός UN | G7036X8B5H |
| PubChem CID | 14945 |
| ChemSpider ID | 14237 |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Σημείο τήξης | 1377 °C, 1650 K, 2511 °F ([1]) |
| Σημείο βρασμού | 3414 °C, 3687 K, 6177 °F |
| Πυκνότητα | 5.745 g/cm3 |
| Διαλυτότητα στο νερό |
Αδιάλυτο |
| Διαλυτότητα σε άλλους διαλύτες |
αδιάλυτο σε αλκάλια, αλκοόλ
διαλύεται σε οξύ |
| Δείκτης διάθλασης , nD |
2.23 |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Σημείο αυτανάφλεξης | μεταβλητό |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Οξείδιο του σιδήρου είναι μία μαύρη σκόνη με το χημικό τύπο FeO. Αποτελείται από το χημικό στοιχείο σιδήρος στην κατάσταση οξειδώσεως 2, συνδεδεμένο με το οξυγόνο. Η ορυκτή μορφή του είναι γνωστή ως βουστίτης. Το FeO δεν πρέπει να συγχέεται με τη σκουριά, η οποία συνήθως αποτελείται από ένυδρο τριοξείδιο του σιδήρου. Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί πιο χαλαρά για μία μη-στοιχειομετρική ένωση ως ο λόγος των στοιχείων σίδηρος και οξυγόνο μπορεί να ποικίλλει· τα δείγματα είναι τυπικά έλλειψη σιδήρου με συνθέσεις που κυμαίνονται από Fe0.84Ο προς Fe0.95Ο [2].
Παρασκευή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0-07-049439-8
- ↑ Greenwood, Norman N.· Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd έκδοση). Butterworth–Heinemann. ISBN 0080379419.