Ντενί Ανριόν
Ντενί Ανριόν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Denis Henrion (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1580 (περίπου)[1] Γαλλία |
Θάνατος | 1632[2] ή 1640 (περίπου)[3] Παρίσι[4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[2][5] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[6][7] λατινική γλώσσα[7] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μαθηματικός[5] μεταφραστής[8] επιμελητής εκδόσεων[8] καθηγητής[8] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ντενί Ανριόν (Denis Henrion, κάποτε αναφερόμενος ως Didier Henrion) ήταν Γάλλος μαθηματικός του 16ου και του 17ου αιώνα.[9] Γεννήθηκε σε άγνωστο μέρος της Γαλλίας και απεβίωσε περί το 1632 στο Παρίσι.
Συνεισφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ανριόν είναι ο πρώτος που δημοσίευσε ποτέ στη Γαλλία πίνακα λογαρίθμων, καθώς έγραψε μια σύντομη πραγματεία σχετικώς με αυτούς.[10]
Εκτός αυτού, υπήρξε ένας από τους πρώτους μεταφραστές των Στοιχείων του Ευκλείδη στη γαλλική γλώσσα (μεταφράζοντας από τη λατινική: Les Quinze livres des Éléments d'Euclide, traduits du latin en français). Βοήθησε επίσης στην επιμέλεια των έργων του Φρανσουά Βιέτ. Το 1616 δημοσίευσε τα Problemata nobilissima duo, ένα βιβλίο ενάντια στους Μαρίνο Γκετάλντι, Βιέτ και Ρεγιομοντάνο. Συνέγραψε αρκετά ακόμη έργα μαθηματικών και κοσμογραφίας.
Επιλεγμένα έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Mémoires mathématiques recueillis et dressés en faveur de la noblesse française, Παρίσι 1613 και 1623
- Problemata duo nobilissima, quorum nec analysin geometricam, videntur tenuisse Ioannes Regiomontanus & Petrus Nonius; nec demonstrationem satis accuratam repraesentasse, Franciscus Vieta et Marinus Ghetaldus nunc demum a Clemente Cyriaco diligentius elaborata et novis analyseon formis exculta. Inscriptiones praeterea figurarum non injucundœ. εκδ. David Leclerc, Παρίσι 1616
- Problematum opus amplissimum et schediasmata poetica et critica (χειρόγραφο)
- Deux cens questions ingénieuses et récréatives extraictes et tirées des œuvres mathématiques de Valentin Menher avec quelques annotations de Michel Coignet, le tout corrigé, recueilli et mis en cet ordre, par D.H.P.E.M.[11], Παρίσι 1620
- L'usage du mécomètre, qui est un instrument géométrique avec lequel on peut très facilement mesurer toutes sortes de longueurs et distances visibles, Παρίσι 1630
Παραπομπές και σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1130427471. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 7 Ιανουαρίου 2013. vs69f3vd4x2wk29. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018.
- ↑ Louis Gabriel Michaud: «Biographie universelle ancienne et moderne». (Γαλλικά) Biographie universelle ancienne et moderne.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk20191053167. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1130427471. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2023.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb144882445. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 7,0 7,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk20191053167. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk20191053167. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Mottelay, Paul Fleury (2008). Bibliographical History of Electricity and Magnetism. Read Books. σελ. 109. ISBN 978-1-4437-2844-7.
- ↑ Glaisher, J.W.L. (1872), «Supplementary remarks on some early logarithmic tables», The London, Edinburgh, and Dublin Philosophical Magazine and Journal of Science 44, https://books.google.com/books?id=O55YAAAAcAAJ&pg=PA500. Σύμφωνα με τον Glaisher, οι Ανριόν, Αντριάαν Βλακ (Vlacq) και Ezechiel de Decker ανταγωνίσθηκαν για το ποιος θα ήταν «ο πρώτος ξένος που θα δημοσίευε μπριγγιανούς λογάριθμους». Σημειώνει την Traicté des Logarithmes του Ανριόν (Παρίσι 1926).
- ↑ Τα αρχικά «D.H.P.E.M» σημαίνουν «Denis Henrion, professeur ès mathématiques»
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το λήμμα «Ανριόν Διονύσιος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 793