Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μια κόρη της Εύας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μια κόρη της Εύας
ΣυγγραφέαςΟνορέ ντε Μπαλζάκ
ΤίτλοςUne fille d'Ève
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1838
Μορφήμυθιστόρημα
ΣειράΗ Ανθρώπινη κωμωδία
ΧαρακτήρεςLady Dudley

Μια κόρη της Εύας (γαλλικός τίτλος: Une fille d'Ève) είναι μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Ονορέ ντε Μπαλζάκ που δημοσιεύθηκε το 1838 στην εφημερίδα Le Siècle και εκδόθηκε το 1839. Περιλαμβάνεται στις Σκηνές της ιδιωτικής ζωής της Ανθρώπινης κωμωδίας.[1]

Για άλλη μια φορά, ο Μπαλζάκ εξετάζει την τύχη των παντρεμένων γυναικών, τις κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανισότητες και τα παρισινά ήθη. Τρέφει μεγάλη συμπόνια για την ηρωίδα του και για την αφέλειά της που τη φέρνει στα πρόθυρα της καταστροφής, που φαίνεται να είναι η μοίρα των ανεπαρκώς μορφωμένων ατόμων, ιδιαίτερα των γυναικών της εποχής του.[2]

Το μυθιστόρημα αρχίζει στο πολυτελές διαμέρισμα του Φερντινάν ντε Τιλέ, «έναν από τους πλουσιότερους τραπεζίτες στο Παρίσι», ο οποίος το 1831 παντρεύτηκε τη Μαρί-Εζενί ντε Γκρανβίλ, τη μικρότερη κόρη του κόμη ντε Γκρανβίλ, «ένα από τα πιο διάσημα ονόματα στη γαλλική δικαιοσύνη και Ομότιμος της Γαλλίας από την Επανάσταση του Ιουλίου». Η μεγαλύτερη αδερφή της είναι η Μαρί-Ανζελίκ ντε Βαντνές, σύζυγος του κόμη Φελίξ ντε Βαντνές. Οι δύο αδερφές είναι πολύ δεμένες, έχοντας περάσει από μια προσεκτική, αυστηρή και ευσεβή μέχρι φανατισμού ανατροφή από τη μητέρα τους.[3]

Η Μαρί-Ανζελίκ ντε Βαντνές δεν ξέρει πώς να περάσει τον ελεύθερο χρόνο της και βρίσκει τη ζωή πολύ βαρετή στο άνετο σπίτι της. Η πλήξη της την καθιστά εύκολη λεία για τον ποιητή Ραούλ Νατάν, πολύ περισσότερο γιατί μια συνομωσία την ωθεί στην απιστία. Ερωτεύεται τον συγγραφέα, προικισμένο με μικρό ταλέντο και πολλή αυτοεκτίμηση, επειδή την ενθάρρυναν και την έσπρωξαν στην αγκαλιά του σε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια η λαίδη Ντάντλι, η Ναταλί ντε Μανερβίλ και η σύζυγος του αδελφού του άνδρα της. Και οι τρεις γυναίκες είχαν λίγο πολύ προσωπικούς λόγους να ζηλεύουν τον Φελίξ ντε Βαντνές.

Ωστόσο, ο φιλόδοξος ποιητής απαιτεί, για να πραγματοποιήσει την πολιτική του καριέρα, χρηματοδότηση πολύ πέρα ​​από τις δυνατότητες της Μαρί-Ανζελίκ για να εκδώσει μια εφημερίδα αλλά και για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της επί χρόνια ερωμένης του ηθοποιού Φλορίν. Έτσι, η νεαρή γυναίκα θα καταφύγει σε μια κοινή διαδικασία στις ερωτευμένες γυναίκες του Μπαλζάκ: τις συναλλαγματικές. Ελάχιστα καταρτισμένη σε οικονομικά θέματα, κινδυνεύει με καταστροφή και φυλάκιση για χρέη. Αλλά ο σύζυγός της, ο οποίος δείχνει λεπτότητα και κατανόηση, και η αδερφή της, που τολμά τελικά να αψηφήσει τον άνδρα της, την τελευταία στιγμή τη σώζουν και το ζευγάρι συμφιλιώνεται. Το τέλος του μυθιστορήματος υπάρχει μια ανατροπή με δημόσια αποκάλυψη της διπλής ζωής του Νατάν.[4]

Σ' αυτό το σύντομο μυθιστόρημα ο Μπαλζάκ παρουσιάζει για πρώτη φορά έναν αριθμό χαρακτήρων που παίζουν βασικούς ρόλους και σε άλλα έργα της Ανθρώπινης Κωμωδίας. Ταυτόχρονα, είναι μια ακόμη ψυχολογική ανάλυση μιας γυναίκας παντρεμένης σε επιβεβλημένο γάμο, ουσιαστικά αμόρφωτης, της οποίας ο κοινωνικός ρόλος περιορίζεται σε μια ελκυστική εμφάνιση και που μπορεί να εκπληρώσει τις καταπιεσμένες επιθυμίες της μόνο εκτός γάμου, κατά παράβαση του νόμου και των ηθών. Το θέμα των οικονομικών απαιτήσεων σχετίζεται με τη βιογραφία του ίδιου του συγγραφέα, εμπνεύστηκε από τη δική του σχέση με την κόμισσα Βισκόντι, με της οποίας την υλική υποστήριξη είχε εκδώσει μια εφημερίδα.[5]

1989: Ομώνυμη γαλλική τηλεοπτική ταινία σε σκηνοθεσία Αλεξάντρ Αστρύκ [6]

Μετάφραση στα ελληνικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μια κόρη της Εύας, μετάφραση: Γιάννης Αγγέλου, εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, 1983 [7]