Μαρίνα Σμίλετς της Βουλγαρίας
Μαρίνα Σμίλετς της Βουλγαρίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1292 (πριν) Δεύτερη Βουλγαρική Αυτοκρατορία |
Θάνατος | 7 Απριλίου 1355 Σερβική Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Αλντιμίρ[1] |
Τέκνα | Ιβάν Ντραγκουσίν |
Γονείς | Σμίλετς[2] και Σμίλτσενα Παλαιολογίνα[2] |
Αδέλφια | Τεοντόρα Σμίλετς Ιβάν Β΄ της Βουλγαρίας |
Οικογένεια | Οίκος του Σμίλετς |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαρίνα, βουλγαρικά: Марина Смилец / Marina Smilets, πριν από το 1292 – 7 Απριλίου 1355) ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Σμίλετς τσάρου της Βουλγαρίας και της Βυζαντινής συζύγου του Παλαιολογίνας, που την ονομάζουμε υποθετικά Σμίλτσενα Παλαιολογίνα.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ημερομηνία και ο τόπος γέννησης της Μαρίνας είναι άγνωστα, αλλά γεννήθηκε πριν από την άνοδο τού πατέρα της στον βουλγαρικό θρόνο το 1292, ίσως στην επίσημη κατοικία του στο Κραν. Η μητέρα της ήταν κόρη του σεβαστοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και ανιψιά του Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου . Στις ιστορίες της εποχής ονομαζόταν απλώς Σμίλτσενα (βουλγαρικά: Смилцена, σύζυγος του Σμίλετς), χωρίς να δίνεται όνομα. Η Μαρίνα ήταν η μεγαλύτερη αδελφή του τσάρου Ιβάν Β΄ τσάρου της Βουλγαρίας και της Θεοδώρας, βασιλική σύζυγος της Σερβίας ως γυναίκα τού Στέφαν-Ούρου Γ΄ Ντεκάνσκι. Η Mαρίνα ήταν εκ μητρός θεία τού Στέφαν-Ούρου Δ΄ Ντούσαν βασιλιά (μετά αυτοκράτορα) της Σερβίας.
Δεσπότισσα του Κραν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο τσάρος Σμίλετς απεβίωσε το 1298 και ο Ιβάν της Βουλγαρίας τον διαδέχθηκε ως αυτοκράτορας στο Τάρνοβο. Ο νέος τσάρος ήταν παιδί και η κυβέρνηση βρισκόταν στα χέρια της χήρας αυτοκράτειρας Σμίλτσενας Παλαιολογίνας. Η μητέρα της Μαρίνας προφανώς νίκησε τους αδελφούς τού Σμίλετς Ραντοσλάβ και Βοϋσίλ, οι οποίοι αναζήτησαν καταφύγιο στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και μπήκαν στη Βυζαντινή υπηρεσία. Για να αντιμετωπίσει αυτή την απειλή και την εισβολή του Μογγόλου πρίγκιπα Τσάκα, η Σμίλτσενα αναζήτησε συμμαχία με τον Αλντιμίρ (Ελτιμίρ), τον αδελφό τού πρώην ηγεμόνα Γεωργίου Α΄. Έτσι ο Αλντιμίρ νυμφεύτηκε τη Μαρίνα και, αν αυτό δεν τού είχε απονεμηθεί νωρίτερα, τού δόθηκε ο τίτλος τού δεσπότη και μία εκτεταμένη γαιοκτησία γύρω από το Κραν. Ως σύζυγός του, η Μαρίνα έλαβε τον τίτλο της δεσπότισσας του Κραν.
Η δέσποινα Μαρίνα έφερε στον κόσμο έναν γιο, τον Ιβάν Ντραγκουσίν.
Οι δύο αντιβασιλείς του Ιβάν δεν μπόρεσαν να ενισχύσουν τη θέση τους και εγκατέλειψαν το Τάρνοβο στον Τσάκα, ο οποίος τοποθετήθηκε ως τσάρος το 1299. Η Σμίλτσενα και ο Iβάν εγκαταστάθηκαν στις κτήσεις του Aλντιμίρ και της Mαρίνας, όπου μπορεί να παρέμειναν μέχρι την άνοδο τού ανιψιού τού Aλντιμίρ, Θεοδώρου Σβετοσλάβ στον θρόνο το 1300. Ο Aλντιμίρ συνήψε συμμαχία με τον Θεόδωρο Σβετοσλάβ και οι κτήσεις του γύρω από το Kραν διευρύνθηκαν. Ως αποτέλεσμα, ο Αλντιμίρ ίσως ζήτησε από την οικογένεια της Μαρίνας να εγκαταλείψει το Κραν και αυτοί κατέφυγαν στην Κωνσταντινούπολη.
Εξορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1305 ο Αλντιμίρ φαίνεται ότι ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τους Βυζαντινούς και ο Θεόδωρος ως τιμωρία, προσάρτησε τα εδάφη τού θείου του. Η Μαρίνα μπορεί να είχε ισχυρή επιρροή στην πολιτική τού συζύγου της και, μετά την υποταγή του Αλντιμίρ από τον τσάρο, αυτή και ο Ιβάν Ντραγουσίν κατέφυγαν στην Κωνσταντινούπολη.
Μετά το 1321 η Μαρίνα και ο γιος της εγκαταστάθηκαν στο βασίλειο της Σερβίας, όπου την εξουσία κατέλαβε ο βασιλιάς Στέφαν-Ούρος Γ΄ Ντετσάνσκι, ο οποίος ήταν νυμφευμένος με την αδελφή της Μαρίνας, Τεοντόρα Σμίλετς. Η Μαρίνα αντιμετωπίστηκε με μεγάλο σεβασμό από τον Ντεκάνσκι και τον γιο του, Στέφαν-Ούρο (Δ΄) Ντούσαν, ο οποίος ήταν ανιψιός της. Στη Σερβία, η Μαρίνα και ο γιος της βρίσκοντο στο Πόλογκ. Αργότερα αποσύρθηκε σε ένα μοναστήρι με το μοναστικό όνομα Μαρία.
Η Μαρίνα απεικονίστηκε μαζί με ένα αγόρι, τον εγγονό της, στην εκκλησία του Kαβαντάρτσι στο μοναστήρι Πολόσλο.
Η Mαρίνα επέζησε τού γιου της και απεβίωσε στις 7 Απριλίου [3] 1355. Κηδεύτηκε στα Σκόπια.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε τον Αλντιμίρ των Τέρτερ, δεσπότ ου Κραν και είχε τέκνο:
- Ιβάν Ντραγκουσίν απεβ. πριν το 1355.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p22002.htm#i220020. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ «Стандарт - Новини, които си струва да споделим». Стандарт - Новини, които си струва да споделим. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2009.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Pavlov, Plamen, "Търновските царици". ДАР-РХ, 2006.