ΜακΚήν Νήσος

ΜακΚήν Νήσος
Θέση	Ειρηνικός Ωκεανός, Νησιά Φοίνικα
Συντεταγμένες	03°35′46′′Ν, 174°07′20′′Δ
Έκταση	0,57 χμ²
Χώρα	Κιριμπάτι
Πληθυσμός	ακατοίκητο

Η ΜακΚήν Νήσος είναι ένα μικρό, ακατοίκητο νησί που βρίσκεται στα Νησιά Φοίνικα, και ανήκει στο Κιριμπάτι. Η έκταση του είναι 0,57 τ.χμ. εκ των οποίων τα 0,4 τ.χμ. είναι ξηρά και τα υπόλοιπα 0,17 τ.χμ. είναι η έκταση της εσωτερικής λιμνοθάλασσας.

Γεωγραφία

Το ΜακΚήν είναι ένα κατα προσέγγιση οωειδούς σχήματος νησί, με διάμετρο λιγότερο από 1 χμ. Περικυκλώνεται από έναν αβαθή ύφαλο, με μια παραλιακή ράχη από κοραλλιογενή άμμο και χαλίκια που περιβάλλουν τον δακτύλιο του νησιού, και υψώνεται στα 5 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Το κέντρο του νησιού είναι χαμηλωμένο, με μια ρηχή, πολύ αλατισμένη, με δαντελωτά αποθέματα γκουανό, λιμνοθάλασσα που καταλαμβάνει το κέντρο του νησιού. Δεν έχει δέντρα, αλλά 7 βοτανώδη είδη φυτών ζουν στο νησί. Το ΜακΚήν έχει τον μεγαλύτερο φωλιάζοντα πληθυσμό μικρής φρεγάτας (Fregata ariel), με πληθυσμό που υπερβαίνει τα 85.000 πουλιά. Έχουν περιγραφεί 29 είδη πουλιών που επισκέπτονται το νησί. Το μόνο θηλαστικό είναι ο Πολυνησιακός αρουραίος, κάτι που υποδεικνύει την προϊστορική ανακάλυψη του νησιού από Πολυνήσιους ναυτικούς. Υπάρχει επίσης και ένα είδος γκέκο (είδος σαύρας) που κατοικεί στα νησιά. Δεν υπάρχει πηγή φρέσκου νερού, ούτε και μέρος που να μπορεί να λιμνάσει βρόχινο νερό.

Ανακάλυψη και χαρτογράφηση

Η ΜακΚήν Νήσος ήταν το πρώτο νησί της ομάδας Φοίνικα που καταγράφηκε και ονοματίστηκε, Ανακαλύφθηκε στις 28 Μαΐου 1794 από τον Βρετανό καπετάνιο Χένρυ Μπάρμπερ, του πλοίου Άρθουρ, ενώ ταξίδευε από τον Κόλπο Μπότανυ της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας προς την βορειοδυτική ακτή της Αμερικής. Ο Μπάρμπερ είδε το ακατοίκητο νησί στις 28 Μαΐου και το ονόμασε "Ντράμοντς Νήσος", και το κατέγραψε στις συντεταγμένες 3°40'Ν, 176°51'Δ. Η Ώλμπανυ Σέντινελ ανέφερε ότι το "μικρό αμμώδες νησί...είναι πολύ χαμηλό και δεν μπορεί να το δει κάποιος από το κατάστρωμα σκάφους μακρύτερα από τα 8 με 10 χμ". Αργότερα μετονομάστηκε σε "Άρθουρ Νήσος" και έτσι αναγραφόταν σε χάρτες της εποχής στις συντεταγμένες 3°30'Ν, 176°0'Δ.

Τα ακόλουθα χρόνια αναφέρθηκε και επισκέπτηκε από πολλά πλοία, συμπεριλαμβανομένων των: φαλαινοθηρικό Ιαπωνία το 1830 (υπό τον καπετάνιο Σουμπαέλ Τσέης), τον Καπετάνιο Ουόρθ (1832) που το πέρασε για την Ονοτόα και ένα άγνωστο φαλαινοθηρικό το 1834, που το ονόμασε "Ουΐγκραμς Νήσος".

Χαρτογραφήθηκε από τον Πλοίαρχο Τσαρλς Ουΐλκς της Αμερικανικής Εξερευνητικής Αποστολής στις 19 Αυγούστου 1840, και ξαναονομάστηκε από το όνομα ενός από το πλήρωμα του. Όμως, η Άρθουρ Νήσος παρέμενε αμφισβητίσημη και "έχριζε επιβεβαίωσης" μέχρι τουλάχιστον το 1871, όταν κατατάχτηκε στον Κατάλογο του Φίντλεϋ, χρησιμοποιώντας χάρτες του χαρτογράφου Τζων Άρροουσμιθ.

Διεκδικήσεις

Το νησί διεκδικήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες τον Μάρτιο του 1859, υπό την Πράξη Νήσων με Γκουανό του 1856. Το γκουανό εξορύχθηκε από το 1859 έως το 1870. Το νησί το επισκέπτονταν σπάνια μετά από αυτήν την περίοδο. Ανακηρύχθηκε καταφύγιο πτηνών τον Ιούνιο του 1938, και είναι προστατευμένη περιοχή έκτοτε. Επιπρόσθετα με τις αποστολές φυσικής ιστορίας, το επισκέπτηκε τον Οκτώβριο του 1989 τον Διεθνή Όμιλο Ανάκτησης Ιστορικών Αεροσκαφών (International Group for Historic Aircraft Recovery - TIGHAR) όταν και το ερεύνησε ως πιθανό σημείο προσγείωσης της Αμέλια Ερχάρτ (στην προσπάθεια της να πετάξει γύρω από την γη, κατά την οποία και χάθηκε).