Λεονάρδος Β΄ Τόκκος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Λεονάρδος Β΄ Τόκκος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1370[1] |
| Θάνατος | 1418 ή 1414[2] Ζάκυνθος |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Περίοδος ακμής | 1414 |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Θεοδώρα Τόκκο[3] Κρέουσα Τόκκο Κάρολος Β΄ Τόκκος[4] |
| Γονείς | Λεονάρδος Α΄ Τόκκος[3] και Μαγδαληνή Μπουοντελμόντι[3] |
| Οικογένεια | Οικογένεια των Τόκκων |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Λεονάρδος Β' Τόκκος (1376-1419) ήταν κύριος της Ζακύνθου. Ήταν υιός του Λεονάρδου Α' κόμη της Κεφαλληνίας-Ζακύνθου και κυρίου της Λευκάδας, και της Μανταλένας Μπουοντελμόντι.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πατέρας του ήταν γιος του Γουλιέλμου Τόκκου και της Μαργαρίτας Ορσίνι. Η μητέρα του ήταν κόρη της Λάπας Ατσαγιόλι και αδελφή του Ησαύ Μπουοντελμόντι δεσπότη των Ιωαννίνων (Ηπείρου). Αδελφός του ήταν ο Κάρολος Α΄ κόμης Κεφαλληνίας, κύριος Λευκάδας και μετά δεσπότης Ηπείρου.
Το 1376 που απεβίωσε ο πατέρας του, έγινε διάδοχος ο μεγαλύτερος αδελφός του Κάρολος Α΄, δύο ετών. Έτσι ανέλαβε τη διοίκηση η μητέρα τους. Το 1399 ο Κάρολος Α΄ παραχώρησε στον μικρότερο Λεονάρδο Β΄ ως εισόδημα (appanage) τη Ζάκυνθο. Επίσης έλαβε γαίες στην Αχαΐα από τον πρίγκιπά της Πέτρο ντε Σαν Σουπεράν. Το 1404 τον τελευταίο διαδέχθηκε ο Κεντυρίων Β΄ Ζαχαρίας πρίγκιπας Αχαΐας, που του κατέλαβε τις γαίες. Τότε ο Λεονάρδος Β΄ επιτέθηκε καταλαμβάνονττας τη Γλαρέντζα.
Το 1404-1406 πήρε μέρος μαζί στις επιθέσεις τού αδελφού του γύρω από την Άρτα. Όταν το 1411 απεβίωσε ο θείος τους Ησαύ και οι άρχοντες των Ιωαννίνων παρέδωσαν την εξουσία στον Κάρολο Α', ο Λεονάρδος Β΄ τον συνόδευσε. Επειδή το δεσποτάτο κατατρυχόταν από επιθέσεις αλβανικών φυλών, ο Λεονάρδος Β΄ κατέλαβε και ισοπέδωσε το Λαχανόκαστρο (Ωραιόκαστρο, κοντά στο Κεφαλόβρυσο), αλλά νικήθηκε στα Κράνεα στον Μεσοπόταμο. Το 1414 ξεκίνησαν πάλι οι εχθροπραξίες με τον Κεντυρίωνα Β΄. Το 1414 ο αδελφός του τον έστειλε στην Κόρινθο στον Αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄, που επιθεωρούσε την επισκευή του Εξαμιλίου τείχους. Ο Αυτοκράτορας των Ρωμαίων του απένειμε τον τίτλο του μεγάλου κοντοσταύλου και τον κάλεσε να ειρηνεύσει με τον Κεντυρίωνα Β'. Αργότερα ο Λεονάρδος Β΄ παρέδωσε τη Γλαρέντζα και έκανε ανακωχή με τον πρίγκιπα της Αχαΐας.
Ο Κάρολος Α΄ τον τοποθέτησε κυβερνήτη Κεφαλληνίας, Λευκάδας και Ακαρνανίας. Ο Λεονάρδος Β΄ κατέλαβε το 1416 το φρούριο των Ρωγών (κοντά στην Πρέβεζα) και λίγο αργότερα, που ο αδελφός του κατέλαβε την Άρτα, τον έκανε κυβερνήτη της πόλης. Δύο έτη αργότερα αμύνθηκε σε επίθεση των Οθωμανών. Επισκέφθηκε τον Λαδίσλαο Α΄ των Καπετιδών-Ανζού βασιλιά της Νάπολης και αργότερα απεβίωσε στη Ζάκυνθο.
Τα παραπάνω εξιστορούνται στο έμμετρο Χρονικό των Τόκκων, που περιγράφει τα έτη 1375-1425 από έναν ανώνυμο της Αυλής των Ιωαννίνων.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η σύζυγός του είναι άγνωστη. Είχε τέκνα:
- Κάρολος Β΄, διαδέχθηκε τον θείο του Κάρλο Α' που δεν είχε γνήσια τέκνα και έγινε κόμης της Κεφαλληνίας-Ζακύνθου, κύριος Λευκάδας και δεσπότης Ηπείρου. Νυμφεύθηκε τη Ραϊμοντίνα Βεντιμίλλια.
- Μανταλένα (Θεοδώρα) απεβ. 1429, παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνος ΙΒ΄ Παλαιολόγο Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
- Κρέουσα, σύζυγός της ο Κεντυρίων Β΄ Ζαχαρίας.
Αναφορές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ p22025.htm#i220246.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Ιστορία της Ζακύνθου», Λεωνίδας Χ. Ζώης, Αθήνα 1955
- Hazard, Harry W., επιμ. (1975). A History of the Crusades, Volume III: The fourteenth and fifteenth centuries. University of Wisconsin Press. ISBN 0-299-06670-3.
- Talbot, Alice-Mary (1991). «Tocco». Στο: Kazhdan, Alexander, επιμ. Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford University Press, σσ. 2090–2091. ISBN 978-0-19-504652-6.
- Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit; Kaplaneres, Sokrates; Leontiadis, Ioannis (1994). «29008. Τόκκω, Λεονάρδος ΙΙ. Κατακουζηνᾶτος δὲ» (στα γερμανικά). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. 12. Βιέννη: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. ISBN 3-7001-3003-1.