Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ελεονώρα του Ανζού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελεονώρα του Ανζού
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1289[1][2][3]
Νάπολη[3]
Θάνατος10  Αυγούστου 1341[3]
Monastery of San Nicolò l'Arena (Nicolosi)[3]
Τόπος ταφήςSan Francesco all'Immacolata[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦρειδερίκος Β΄ της Σικελίας (από 1302)[4][5]
ΤέκναΚωνσταντία της Σικελίας, βασίλισσα της Κύπρου[3]
Πέτρος Β΄ της Σικελίας[4][3]
Μανφρέδος της Αραγωνίας[3]
Ελισάβετ της Σικελίας, δούκισσα της Βαυαρίας[3]
Γουλιέλμος Β΄ της Αραγωνίας[3]
Ιωάννης του Ραντάτσο[3]
Μαργαρίτα της Σικελίας[4][3]
ΓονείςΚάρολος Β΄ της Νάπολης[4][3] και Μαρία της Ουγγαρίας[4][3]
ΑδέλφιαΆγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης
Πέτρος του Έμπολι
Ροβέρτος της Νάπολης
Κάρολος Μαρτέλος της Ουγγαρίας[4]
Ραϋμόνδος Βερεγγάριος της Άντρια
Ιωάννης της Γραβίνας
Φίλιππος Α΄ του Τάραντα
Λευκή του Ανζού[4]
Μαργαρίτα του Ανζού (1273-1299)[4]
Μαρία του Ανζού
ΟικογένειαΟίκος των Καπετιδών-Ανζού
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ελεονώρα του Ανζού (ιταλικά: Eleonora d'Angiò, Αύγουστος 12899 Αυγούστου 1341), Βασίλισσα της Σικελίας χάρη στον γάμο της με τον Φρειδερίκο Β΄ της Σικελίας ήταν τρίτη κόρη του Βασιλιά της Νεαπόλεως Καρόλου του Χωλού και της Μαρίας της Ουγγαρίας. Η Ελεονώρα του Ανζού παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο (1299) τον Φιλίπ ντε Τουσί γιο του Ναρζότ ντε Τουσί και της Λουκίας της Τρίπολης. Ο γάμος τους διαλύθηκε με εντολή του πάπα Βονιφάτιου Η΄ επειδή ήταν συγγενείς και δεν είχαν αποκτήσει παπική απαλλαγή.[6]

Η Ελεονώρα του Ανζού παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Φρειδερίκο Β΄ της Σικελίας (17 Μαΐου 1302). Ο πατέρας της και ο δεύτερος σύζυγος της είχαν βρεθεί σε πόλεμο για τον έλεγχο στη Μεσόγειο ιδιαίτερα τη Σικελία και τη νότια Ιταλία. Ο γάμος τους ήταν η τελευταία προσπάθεια για να κλείσει μεταξύ τους ειρήνη, κατέληξε στην "Ειρήνη της Καλταμπελόττας" (19 Αυγούστου 1302). Η ειρήνη χώρισε στα δυο το παλιό βασίλειο της Σικελίας στο νησιώτικο και στο χερσαίο τμήμα. Το νησιώτικο πήγε στον Φρειδερίκο Β΄ και το χερσαίο που ονομαζόταν Βασίλειο της Νεαπόλεως το διατήρησε ο Κάρολος ο Χωλός που ήταν ήδη βασιλιάς, η ειρήνη της Καλταμπελόττας δημιούργησε το καθεστώς που θα επικρατήσει στην περιοχή τους επόμενους αιώνες.

Το 1343 η βασίλισσα Ελεονώρα του Ανζού πέρασε από το Βασίλειο της Νάπολης στο Βασίλειο της Σικελίας, στη Μεσσήνη, με τον συγγενή της ιππότη milites Αντονίνο Νατόλι (Antoninus de Nantolio) και τα παιδιά του, γνωστά για τις πολεμικές τους πράξεις[7] και ιδιοκτήτες απέραντων φέουδων στην Ιταλία.

Η Ελεονώρα του Ανζού και ο δεύτερος σύζυγός της Φρειδερίκος Β΄ του Οίκου της Βαρκελώνης βασιλιάς της Σικελίας απέκτησαν:

Η Ελεονώρα έμεινε χήρα το 1337 και πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα στο μοναστήρι του Σαν Νικολό ντι Αρένα στην Κατάνια (9 Αυγούστου 1341). Τάφηκε στο Φραγκισκανό μοναστήρι της Κατάνιας.[8]

  1. 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00013518. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 15740/leonor-de-anjou. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. eleonora-d-angio-regina-di-sicilia. Ανακτήθηκε στις 8  Μαΐου 2022.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 «Kindred Britain»
  5. p11336.htm#i113358. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. http://fmg.ac/Projects/MedLands/BURGUNDIAN%20NOBILITY.htm#PhilippeToucydied1300
  7. [1] obiliario della città di Messina - Giuseppe Galluppi - Google Libri, Nobiliario della città di Messina, Giuseppe Galuppi, σελ. 133
  8. http://fmg.ac/Projects/MedLands/SICILY.htm#Eleonoredied1341

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]