Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εβιάν-Τονόν-Γκαγιάρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εβιάν ΤΓ
Επίσημη ονομασίαEvian Thonon Gaillard Football Club
Σύντομο όνομαΕβιάν
ΠροσωνύμιοLes Croix (de Savoie)
L'ETG (FC)
Les Roses
Ίδρυση2007
ΈδραΤονόν-λε-Μπαιν, Γαλλία
ΣτάδιοΠαρκ ντε Σπορ
Ανσί, Γαλλία, Αννεσύ[1]
Πρόεδρος Εσφαντιάρ Μπαχτιάρ
Προπονητής Ρομαίν Ρεβελί
Πρωτάθλημα-
Ιστότοποςetgfc.com
Πρώτη εμφάνιση
Τρίτη εμφάνιση
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Η Εβιάν Τονόν Γκαγιάρ (γαλλικά: Evian Thonon Gaillard, προφέρεται: [evjɑ̃ tɔnɔ̃ ɡajaʁ]) πιο γνωστή ως Εβιάν ΤΓ ή απλά Εβιάν είναι γαλλική ομάδα με έδρα την πόλη Γκαγιάρ κοντά στα ελβετικά σύνορα και την πόλη της Γενεύης. Το 2007, η ομάδα μετακόμισε στο Τονόν-λε-Μπαιν. Η Εβιάν ιδρύθηκε το 2003 ως αποτέλεσμα συγχώνευσης και αυτόν τον καιρό αγωνίζεται στην Λιγκ 1, την πρώτη κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου μετά την κατάκτηση της Λιγκ 2 τη σεζόν 2010-2011. Η ομάδα έχει για προπονητή τον Μπερνάρ Κασονί και αρχηγό τον μέσο Σεντρίκ Μπαρμποσά.

Η Εβιάν ιδρύθηκε ως Φουτμπόλ Κρουά-Ντε-Σαβουά 74 και από τότε έχει συμμετάσχει σε δύο συγχωνεύσεις. Η πραγματική ομάδα ήταν γνωστή ως ΦΚ Γκαγιάρ και υπήρξε από το 1924 μέχρι και το 2003. Η Γκαγιάρ πραγματοποίησε λίγες κατακτήσεις με σημαντικότερη την κατάκτηση της Ντιβιζιόν Ντ'Ονέρ της περιοχής Ρον-Αλπ το 1999. Η Εβιάν αποδείχτηκε πιο επιτυχημένη ανεβαίνοντας στις επαγγελματικές κατηγορίες μετά από μόλις τρεις χρονιές. Η ομάδα κατέκτησε το Γαλλικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα το 2008, το Σαμπιονά Νασιονάλ τη σεζόν 2009-2010 και είναι οι τωρινοί πρωταθλητές της Λιγκ 2 μετά το τέλος της σεζόν 2010-2011.

Η Εβιάν παλιότερα έπαιζε τα εντός έδρας παιχνίδια της στο Στάδιο Ζοζέφ-Μοϊνά στην πόλη της ομάδας, αλλά μετακόμισε στο Παρκ ντε Σπορ του κοντινού Ανσί για τη σεζόν 2010-2011 καθώς το Ζοζέφ-Μοϊνά δεν πληρούσε τις απαιτήσεις της Λιγκ ντε Φουτμπόλ Προφεσιονέλ. Το Παρκ ντε Σπορ θα χρησιμοποιηθεί ως προσωρινή έδρα της ομάδας, μέχρι αυτή να χτίσει νέο γήπεδο ή να ανακαινίσει το Στάδιο Ζοζέφ-Μοϊνά. Πριν μετακομίσει στο τωρινό της γήπεδο, η Εβιάν σκεφτόταν να αγωνιστεί στο Σταντ ντε Ζενέβ της κοντινής Γενεύης.

Η ομάδα θα αγωνίζεται για τη σεζόν 2012-2013 στη Λιγκ 1.

Η Εβιάν-Τονόν-Γκαγιάρ Φουτμπόλ Κλαμπ ιδρύθηκε το 2003 με το όνομα Φουτμπόλ Κρουά-ντε-Σαβουά 74 ως αποτέλεσμα της συγχώνευσης των ΦΚ Γκαγιάρ και ΦΚ Βιλλ-Λα-Γκραν. Η Γκαγιάρ ιδρύθηκε το 1924 και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στη Λιγκ Ρον-Αλπ, ενώ η Βιλλ-Λα-Γκραν ιδρύθηκε το 1928. Η νέα ομάδα τερμάτισε τρίτη στο δεύτερο γκρουπ του Γαλλικού Ερασιτεχνικού Πρωταθλήματος για τη σεζόν 2003-2004. Κανονικά, μόνο η πρώτη ομάδα σε καθένα από τα τέσσερα ερασιτεχνικά γκρουπ προβιβάζεται στο Σαμπιονά Νασιονάλ, αλλά τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη ομάδα του γκρουπ ήταν δεύτερες ομάδες επαγγελματικών συλλόγων, συγκεκριμένα της Λυών και της Μετς. Ως αποτέλεσμα η Κρουά-ντε-Σαβουά προβιβάστηκε.[2] Η πρώτη χρονιά της ομάδας στη Νασιονάλ τη βρήκε να γλιτώνει την τελευταία στιγμή τον υποβιβασμό, τερματίζοντας 14η στις είκοσι ομάδες, μόλις δύο πόντους πάνω από την 17η και υποβιβασμένη Μπεζανσόν ΡΚ.[3] Η σεζόν 2005-2006 ήταν λιγότερο επιτυχημένη, καθώς η Κρουά-ντε-Σαβουά τερμάτισε 18η με 41 πόντους, ένα πόντο πίσω από την ΣΟ Σατελερό, με αποτέλεσμα την επιστροφή στην τέταρτη κατηγορία.[4] Επίσης, ο μέσος όρος θεατών της Κρουά-Ντε-Σαβουά έπεσε από 933 σε 716 θεατές.[5]

Ο Φρανκ Ριμπού, ιδιοκτήτης του ομίλου Danone, βασικού χορηγού της ομάδας από το 2007

Το 2007, η ομάδα συγχωνεύτηκε για μια ακόμη φορά, αυτή τη φορά με την τοπική ομάδα Ολιμπίκ Τονόν-Σαμπλαί. Το όνομα της ομάδας άλλαξε για δεύτερη φορά, με αποτέλεσμα το Ολιμπίκ Κρουά-Ντε-Σαβουά 74. Αν και η πρώην ομάδα ήταν στενά συνδεδεμένη με την πόλη του Γκαγιάρ, η νέα μετακόμισε στην κοντινή πόλη του Τονόν-λε-Μπαιν επειδή το γήπεδο, τον Αύγουστο του 2005, κρίθηκε ακατάλληλο για χρήση στο Σαμπιονά Ντε Φρανς Νασιονάλ. Η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα τη βεβιασμένη μετακόμιση της ομάδας στο Στάδιο Ζοζέφ-Μοϊνά στο Τονόν, ένα γήπεδο με 2.700 καθίσματα και χωρητικότητα 6.000 θεατών. Η ομάδα επέστρεψε στο Σαμπιονά Νασιονάλ ως νικήτρια του δεύτερου γκρουπ της τέταρτης κατηγορίας, για τη σεζόν 2008–09. Το καλοκαίρι του 2009, ο πρόεδρος του ομίλου "Danone", Φρανκ Ριμπού, έγινε επίτιμος πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας. Ο Ριμπού για μια ακόμη φορά άλλαξε το όνομα του συλλόγου σε Εβιάν-Τονόν-Γκαγιάρ Φουτμπόλ Κλαμπ. Επένδυσε επίσης χρήματα στην ομάδα με στόχο την ανάπτυξη των ακαδημιών του συλλόγου και έδωσε το κουράγιο στους παίκτες για να καταφέρουν την άνοδο στη Λιγκ 2.[6] Στις 16 Απριλίου 2010, η ομάδα πραγματοποίησε το βήμα στην πρώτη σεζόν του Ριμπού στην προεδρία του συλλόγου επιτυγχάνοντας την άνοδο στη Λιγκ 2, για πρώτη φορά, μετά από τη νίκη της με 1-0 απέναντι στην ΣΚ Αμιάν.

Μετά την άνοδο στη Λιγκ 2 για τη σεζόν 2010-2011, φημολογούνταν μια ενδεχόμενη μετακόμιση της Εβιάν στο Σταντ ντε Ζενέβ της γειτονικής Γενεύης, στην Ελβετία μετά την απόφαση ότι το γήπεδο της ομάδας, το Στάδιο Ζοζέφ-Μοϊνά, δεν πληρούσε τις απαιτήσεις της Λιγκ Ντε Φουτμπόλ Προφεσιονέλ. Το Τονόν-λε-Μπαιν, η πόλη στην οποία βρισκόταν η έδρα της ομάδας, βρίσκεται μονάχα μερικά χιλιόμετρα από τα ελβετικά σύνορα και μόνο 34.6 χιλιόμετρα, 45 λεπτά με το αυτοκίνητο, από την πόλη της Γενεύης. Είχε αναφερθεί ότι ο πρόεδρος της ομάδας, Πατρίκ Τροτινιόν, βρισκόταν στα δικαστήρια για την ενδεχόμενη μετακίνηση από τις αρχές της σεζόν 2009-2010 στη Νασιονάλ επειδή είχε συμφωνηθεί η ομάδα να χρησιμοποιήσει το γήπεδο μόνο στην περίπτωση που θα προβιβαζόταν στη Λιγκ 2. Ο αντιπρόεδρος της ελβετικής ομάδας Σερβέτ Γενεύης, που χρησιμοποιεί το γήπεδο, διαφώνησε με τη μετακίνηση λόγω πιθανών προβλημάτων στις ημερομηνίες των αγώνων, όπως και λόγω της κατάστασης του αγωνιστικού χώρου του σταδίου εφόσον οι δύο ομάδες χρησιμοποιούσαν το γήπεδο σε εβδομαδιαία βάση.[7] Πάντως, οι ισχυρισμοί του απορρίφθηκαν από τον Μπενουά Γκενκάν, ο οποίος είναι πρόεδρος της Φοντασιόν ντυ Σταντ ντε Ζενέβ (ΦΣΖ), η οποία έχει στην κατοχή της και εκμεταλλεύεται το στάδιο. Η ομάδα απάντησε άμεσα στα σχόλια του Γκενκά μέσω ανακοίνωσης τύπου που ανέβηκε στον ιστότοπο της ομάδας.[8] Η Εβιάν κατέθεσε αίτηση στο Συμβούλιο του Καντονιού της Γενεύης και πήρε άδεια από την ΛΦΠ για μετακόμιση από τις αρχές Μαΐου. Στις 20 Μαΐου 2010, η Εβιάν δέχτηκε τη θετική απόφαση της Γαλλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου με το συμβούλιο της τελευταίας να ψηφίζει θετικά για την ενδεχόμενη μετακίνηση. Σύμφωνα με την ομοσπονδία, η μετακίνηση έπρεπε τώρα να συμφωνηθεί και από ένα συμβούλιο της UEFA, το οποίο αποτελείται από δεκαεφτά παράγοντες.[9][10] Στις 8 Ιουνίου, η ΟΥΕΦΑ απέρριψε επίσημα το αίτημα της Εβιάν να αγωνίζεται στο Σταντ ντε Ζενέβ με αποτέλεσμα η ομάδα να αναγκαστεί να παίζει τα εντός έδρας παιχνίδια της στο Παρκ ντε Σπορ του γειτονικού Ανσί.[11]

Στις 9 Ιανουαρίου 2011, η Εβιάν σημείωσε μια μεγάλη νίκη απέναντι στην πρωταθλήτρια Γαλλίας για τη σεζόν 2009-2010 Μαρσέιγ στα πλαίσια του Κυπέλλου Γαλλίας. Η ομάδα επικράτησε της κατόχου της Λιγκ 1 με 3–1 στον γύρο των 64.[12] Η δυνατή φόρμα που έδειξε η Εβιάν στη διάρκεια της σεζόν τη βρήκε στο τέλος να πανηγυρίζει την κατάκτηση της Λιγκ 2 και φυσικά την άνοδο στη Λιγκ 1.

Tifo από το γκρουπ οπαδών « Red Fish », που δημιουργήθηκε το 2011
Οι οπαδοί δίνουν το παρόν στον πρώτο αγώνα της ιστορίας της Εβιάν στη Λιγκ 1, στο Σταντ Φρανσίς-Λε Μπλε της Μπρεστ

Ύστερα από μία δυναμική μεταγραφική περίοδο με τις αφίξεις, μεταξύ άλλων, των Ζερόμ Λερουά, Κρίστιαν Πόουλσεν και Σίντνεϊ Γκοβού, η πρώτη σεζόν της Εβιάν στην ελίτ θεωρήθηκε από όλους τους ειδικούς και από την ίδια την ομάδα ως επιτυχημένη. Πράγματι, η αρχή της σεζόν ήταν δύσκολη με απολογισμό μόλις 5 νικών για ένα πρώτο μισό της σεζόν που σημαδεύτηκε, μεταξύ άλλων, από ένα αρνητικό σερί 9 αγώνων χωρίς καμία νίκη. Αλλά οι ουδέτεροι παρατηρητές κατάφεραν να εντοπίσουν και κάποια θετικά στοιχεία στην ομάδα. Έτσι, στη διάρκεια των πέντε πρώτων αυτών μηνών, η ομάδα κατάφερε να πετύχει ένα εξαιρετικό σερί αγώνων εντός έδρας που ολοκληρώθηκε με τη μεγάλη νίκη-θρίαμβο επί της μέλλουσας πρωταθλήτριας Γαλλίας, Μονπελιέ ΣΚ (4-2). Παρομοίως, από αγώνα σε αγώνα, οι φιλοδοξίες του συλλόγου στο τρόπο παιχνιδιού (κυρίως στους τομείς της επανάκτησης της κατοχής της μπάλας και της επίθεσης) άλλαξαν και βελτιώθηκαν, απόδειξη των οποίων είναι οι ισοπαλίες που επετεύχθησαν απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν : 2-2 (έπειτα από προβάδισμα της Εβιάν) και τη Λιλ ΟΣΚ : 1-1. Τερματίζοντας στην, τιμητική, ενδέκατη θέση στα μισά της σεζόν, η ομάδα αποφάσισε να αντικαταστήσει τον τεχνικό Μπερνάρ Κασονί, ο οποίος ήταν, ήδη, σχεδόν βέβαια πως θα αποχωρούσε τον Ιούνιο. Οι δύο πλευρές αποχώρησαν με από κοινού συμφωνία, κάτι που εξηγείτο από τις διαφωνίες των διοικούντων τον σύλλογο και τον Κορσικανό προπονητή, ο οποίος είχε αναδειχθεί δύο συνεχόμενες χρονιές πρωταθλητής με την ομάδα. Οριστικοποιήθηκε και επισήμως την 1η Ιανουαρίου, όταν ο Πάμπλο Κορρέα, άνεργος επί διάστημα μεγαλύτερο των 6 μηνών, πήρε την απόφαση να εργαστεί στο Chablais. Η χειμερινή αυτή διακοπή σημαδεύτηκε και από την απόκτηση του Τόμας Κάχλενμπεργκ, ο οποίος ήρθε να ενισχύσει τις τάξεις της « Danish Connection », της δανέζικης παροικίας της Εβιάν, η οποία αποτελείτο από τέσσερις Δανούς παίκτες του συλλόγου, σε αυτό το δεύτερο μισό της σεζόν, οι οποίοι αύξησαν σε μεγάλο βαθμό την, ήδη, καλή εντύπωση που έκαναν στον κόσμο, το προπονητικό επιτελείο, τους διοικούντες και τα ΜΜΕ, παίζοντας σημαντικό ρόλο στους κυριότερους τομείς παιχνιδιού της ομάδας. Αν και το ξεκίνημα της θητείας του Ουρουγουανού στην ομάδα ήταν, κάπως, απογοητευτικό (με νίκες μόνο στο θεσμό του Κυπέλλου Γαλλίας κι αυτές απέναντι σε ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών), η ομάδα συνήλθε γρήγορα και μία ισοπαλία απέναντι στην Καέν (2-2 με ισοφάριση του Γκοβού στο 93ο λεπτό) σήμανε την απαρχή μιας νέας εποχής. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του τεχνικού επιτελείου, ο αγώνας αυτός σήμανε την απαρχή μιας νέας, θετικής, δυναμικής την οποία θα επιβεβαιώσει η νίκη επί της Σαιντ-Ετιέν, όπως και με αυτή με τα δύο τέρματα του Κεβίν Μπεριγκώ απέναντι στην Νανσί, παλιάς μεγάλης ομάδας του του νέου προπονητή, Κορρέα. Έτσι, η ομάδα εξασφάλισε αρκετά νωρίς την παραμονή της στη μεγάλη κατηγορία, με το πέρας της 32ης αγωνιστικής (νίκη 0-3 απέναντι στη Βαλανσιέν ΦΚ). Στα τέλη αυτής της σεζόν, η Εβιάν κατείχε πολύ καλή βαθμολογική θέση, εντός του top 10, διακρινόμενη επί παραδείγματι των υπόλοιπων νεοπροβιβασθείσων ομάδων (ΑΚ Αζαξιό και Ντιζόν ΦΚΟ) οι οποίες ακόμη πάλευαν για την αποφυγή του υποβιβασμού. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στη μάχη για τον τίτλο και για την έξοδο στο Europa League κρατώντας στην ισοπαλία τη Μονπελιέ ΣΚ (2-2), αλλά και επικρατώντας ομάδων όπως η Ολιμπίκ Μαρσέιγ (2-0) και η Τουλούζ ΦΚ (2-1)[13][14].

Η ομάδα τις περισσότερες φορές αποκαλείται με το συντομευμένο όνομα «Εβιάν» από τους δημοσιογράφους (όπως για παράδειγμα και άλλες ομάδες, όπως η Ολιμπίκ Μαρσέιγ που τις περισσότερες φορές αποκαλείται «Μαρσέιγ», κτλ.), αν και αυτό είναι λάθος γιατί η πόλη Εβιάν διαθέτει ήδη μια ομάδα ποδοσφαίρου (που είναι η Ουνιόν Σπορτίβ Εβιάν Λουγκράν, που είναι μια ομάδα που συγκεντρώνει τις δύο κοινότητες του Εβιάν-λε-Μπαιν και του Λουγκράν), που όμως αγωνίζεται όμως στην περιφέρεια της Άνω Σαβοΐας (Haute-Savoie) και αποτελεί μονάχα συνεργάτη της ομάδας.[15] Και, αν και η πόλη αποτελεί έναν από τους βασικούς συνεργάτες της ομάδας, η ονομασία «Evian» που βρίσκεται πριν από το «Τονόν» και το «Γκαγιάρ» είναι στην πραγματικότητα μια απλή επαναχρησιμοποίηση της μάρκας μεταλλικού νερού του ιδίου ονόματος που ανήκει στο γκρουπ Danone του Φρανκ Ριμπού, κύριου συνεργάτη και χορηγού της ομάδας[16] (αντίθετα με τις δύο τελευταίες που αποτελούν τις πραγματικές πόλεις και ομάδες που ιστορικά ευθύνονται για την ίδρυση του συλλόγου). Αυτό προκάλεσε μια σχετική δυσφορία σε ορισμένες οργανώσεις παλιών οπαδών (πριν από τη συγχώνευση) που υποστηρίζουν ότι, μέχρι και στο όνομα του συλλόγου (και στη δημοσιογραφική συντόμευση), η αθλητική πλευρά κατρακύλησε για χάρη της επιχειρηματικής.[17][18][19] Το προσωπικό του συλλόγου απαντά ότι πρόκειται για «έναν σπόνσορα τον οποίο οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να εκμεταλλευτεί».[16] Παρόλα αυτά, μετά την άνοδο στη Λιγκ 1, υπάρχουν φήμες για μια νέα αλλαγή ονόματος και το Κρουά ντε Σαβουά φέρεται να έχει την προτίμηση των οπαδών.[20]

Χρώματα και Εμβλήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την αλλαγή ταυτότητας το 2009, η Εβιάν-Τονόν-Γκαγιάρ Φουτμπόλ Κλαμπ επέλεξε για χρώματα το ροζ και το άσπρο, που από τότε αποτελούν τα βασικά χρώματα των εμφανίσεων της ομάδας.[21]

Το έμβλημα του συλλόγου επίσης άλλαξε με τις αλλαγές στην ταυτότητά του.

Οπαδοί της Εβιάν

Μέχρι σήμερα, δύο σύλλογοι οργανωμένων οπαδών υπάρχουν, ο FODS που υπάρχει εδώ και πέντε χρόνια, φωνάζει Κρουά ντε Σαβουά (το προηγούμενο όνομα του συλλόγου) αλλά ντυμένος όλος στα ροζ, και η Brigada 74, που παλεύει για να μην ξεχαστούν οι ρίζες και τα σύμβολα της ομάδας, δηλαδή η πόλη Σαμπλαί, το κόκκινο και το άσπρο και το όνομα Κρουά ντε Σαβουά. Η Brigada, σε αντίθεση με τον Fods, δεν δέχεται τη βοήθεια της ομάδας για τις μετακινήσεις και τις εκδηλώσεις της, κι αυτό για να κρατήσει την αυτονομία της. Τέλος πρόσφατα δημιουργήθηκε και ο οπαδικός σύλλογος των Red Fish.

Πληροφορίες Ομάδας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι το 2003, η ΦΚ Γκαγιάρ αγωνιζόταν στο στάδιο Λουί-Σιμόν, που βρίσκεται στην πόλη Γκαγιάρ της Ωτ-Σαβουά, που διέθετε χωρητικότητα, μόλις, 1.800 θέσεων. Με τη συγχώνευση και την άνοδο στη Νασιονάλ, η πρώτη ομάδα μετακόμισε στο Στάδιο Ζοζέφ-Μοϊνά χωρητικότητας 3500 θέσεων, που βρίσκεται στην πόλη Τονόν-λε-Μπαιν.

Η άνοδος στη Λιγκ 2 απαιτούσε καλύτερες εγκαταστάσεις, με την ομάδα να ελπίζει για καιρό να εγκατασταθεί στο Σταντ ντε Ζενέβ, χωρητικότητας 30.084 θέσεων στη Γενεύη[22] αλλά μετά την άρνηση της UEFA[23], η ομάδα αναγκάστηκε να εγκατασταθεί στο Ανσί, στο Παρκ ντε Σπορ, χωρητικότητας 12.500 θέσεων. Η ομάδα επένδυσε κοντά ένα εκατομμύριο ευρώ για να προσαρμόσει το γήπεδο στις απαιτήσεις (αποδυτήρια, και κυρίως φωτισμός). Η κατασκευή ενός νέου γηπέδου έχει προβλεφθεί σε βάθος χρόνου το 2014. Οι πόλεις του Σεϊνό και της Βιλ-λα-Γκραν θα μπορούσαν να το φιλοξενήσουν και η χωρητικότητά του θα πρέπει να βρίσκεται ανάμεσα στις 15.000 και 20.000 θέσεις[24].

Προπονητικό Κέντρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ομάδα απασχολεί το 2009 περίπου 750 εργαζόμενους, που εργάζονται στις ομάδες νέων (από τους αρχάριους μέχρι και τους U-18) και στη γυναικεία ομάδα.

Με την άνοδο στη Λιγκ 2, ένα προπονητικό κέντρο επαγγελματικού επιπέδου χτίζεται στο Πουμπλιέ (με αποδυτήρια, σάλα γυμναστικής και ένα εστιατόριο), ικανό να φιλοξενήσει τους νέους των ακαδημιών της ομάδας[25], όπως και τα γραφεία της ομάδας και τους διοικούντες την.

Καταστατικό και Μπάτζετ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ομάδα ιδρύθηκε πάνω σε έναν νόμο του 1901 που δίνει την άδεια της Γαλλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Μία επαγγελματική ομάδα ιδρύεται το 2005 ως μια ΠΑΕ (Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία). Μετατρέπεται σε ΕΠΑΕ (Επαγγελματική Ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία). Το μπάτζετ είναι της τάξης του 1,1 εκατομμυρίου ευρώ το 2005, του 1,5 εκατομμυρίου το 2006, του 1,6 το 2008, των 3,5 εκατομμυρίων το 2009, των 4 εκατομμυρίων το 2010 και των 10 εκατομμυρίων το 2011[26].

Σπόνσορες και Χορηγοί Αθλητικού Υλικού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ομάδα αλλάζει αρκετά συχνά χορηγό αθλητικού υλικού, λόγω της αθλητικής επιτυχίας της : Macron μέχρι και το 2005, ABM από το 2005 μέχρι και το 2006, Duarig από το 2006 μέχρι και το 2010, και Kappa από το 2010.

Μέχρι το 2005, η ομάδα δεν διαθέτει κάποιον μεγάλο χορηγό, αλλά από αυτή τη σεζόν, η πολυεθνική Danone γίνεται βασικός χορηγός της ομάδας και προσελκύει κι άλλους, ανάμεσα στους οποίους ο τηλεοπτικός σταθμός Direct 8, το καζίνο του Ανμάς, το Περιφερειακό Συμβούλιο της Άνω Σαβοΐας, η αλυσίδα εμπορικών κέντρων Cora ή την εταιρία διανομής αυτοκινήτων Maurin με την εταιρία Nissan να έχει την έδρα της στο Σεϊνό.

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

No. Έθνος Θέση Παίκτης
1 Τ Γιοάν Ντυράν
2 Μ Μοχαμέντ Ραμπιού
3 Α Γκιγιόμ Ριπέρ
4 Μ Ερίκ Τιέ Μπι
6 Μ Ζερόμ Λερουά
7 Ε Αλί Μ'Μαντί
8 Ε Σίντνεϊ Γκοβού
9 Ε Κεβίν Μπεριγκό
10 Ε Ερβέ Μπυνιέ
11 Μ Τόμας Κάχλενμπεργκ (δανεικός από την ΦφΛ Βόλφσμπουργκ)
12 Μ Κρίστιαν Πόουλσεν
14 Μ Σεντρίκ Μπαρμποσά (αρχηγός)
15 Α Σάσα Τσίλινσεκ
16 Τ Μπερτράν Λακαί
17 Α Αλντό Ανγκουλά

 

18 Α Ντάνιελ Βας
19 Μ Γκιγιόμ Λακούρ
20 Μ Γιανίκ Σαγκμπό
21 Α Σεντρίκ Μονγκονγκού
22 Μ Σεντρίκ Καμπόν
23 Μ Νικολά Φαρινά
24 Μ Ολιβιέ Σορλέν
25 Α Τζόναθαν Μενσά
26 Α Μπρις Τζα Τζετζέ
27 Ε Γιουσέφ Αντνάν
28 Μ Φαμπρίς Εχρέτ
29 Ε Σαμπέρ Κελιφά
30 Τ Στέφαν Άντερσεν
40 Τ Κεντάν Ουεστμπέργκ
Οι παίκτες της Εβιάν πανηγυρίζουν την κατάκτηση της Νασιονάλ για τη σεζόν 2009-10
  • Λιγκ 2
    • Πρωταθλήτρια (1): 2010–11
  1. 1,0 1,1 Ministry of Sports: (Γαλλικά) recensement des équipements sportifs, espaces et sites de pratiques en France.
  2. «French Football 2003/04». RSSSF. http://www.rsssf.com/tablesf/fran04.html. Ανακτήθηκε στις 21 May 2010. 
  3. «French Football 2004/05». RSSSF. http://www.rsssf.com/tablesf/fran05.html. Ανακτήθηκε στις 21 May 2010. 
  4. «French Football 3rd Tier 2005/06». RSSSF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2006-01-04. https://web.archive.org/web/20060104013417/http://www.rsssf.com/tablesf/fran3-06.html. Ανακτήθηκε στις 21 May 2010. 
  5. «European Football Statistics – France 2004/05». European Football Statistics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-11-24. https://web.archive.org/web/20101124032209/http://www.european-football-statistics.co.uk/attn/2005/avefra.htm. Ανακτήθηκε στις 21 May 2010. 
  6. «Historique». Evian Thonon Gaillard FC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-05-28. https://web.archive.org/web/20100528185958/http://www.etgfc.com/club/lhistorique/. Ανακτήθηκε στις 21 May 2010. 
  7. «Evian-Thonon-Gaillard au Stade de Genève, Servette ne peut pas s’y opposer». Tribune de Geneve (TDG). 15 April 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-04-17. https://web.archive.org/web/20100417084643/http://www.tdg.ch/actu/sports/evian-thonon-gaillard-stade-geneve-servette-ne-opposer-2010-04-14. Ανακτήθηκε στις 20 May 2010. 
  8. «Servette FC et le Stade de Genève». Servette FC (Servette Football Club). 15 April 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-17. https://web.archive.org/web/20110617063537/http://www.servettefc.ch/fr/actualite/article-3090.html. Ανακτήθηκε στις 21 May 2010. 
  9. «Evian-Thonon-Gaillard se rapproche du Stade de Genève!». Tribune de Geneve (TDG). 20 May 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-05-23. https://web.archive.org/web/20100523073532/http://www.tdg.ch/geneve/sports/evian-thonon-gaillard-jouera-stade-geneve-2010-05-20. Ανακτήθηκε στις 20 May 2010. 
  10. «Evian se rapproche de Genève». France Football. 20 May 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-05-23. https://web.archive.org/web/20100523001958/http://www.francefootball.fr/FF/breves2010/20100520_184115_evian-se-rapproche-de-geneve.html. Ανακτήθηκε στις 20 May 2010. 
  11. «L'ETGFC jouera à Annecy». France Football (France Football). 8 June 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-06-11. https://web.archive.org/web/20100611061732/http://www.francefootball.fr/FF/breves2010/20100608_111907_l-etgfc-jouera-a-annecy.html. Ανακτήθηκε στις 8 June 2010. 
  12. «Marseille caught cold by Evian in Coupe». ESPN. 10 January 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-24. https://web.archive.org/web/20121024042937/http://soccernet.espn.go.com/news/story/_/id/863498/marseille-caught-cold-by-evian-in-coupe?cc=5901. Ανακτήθηκε στις 15 January 2011. 
  13. Pierre Brouillaud et Julien Babaud, Évian Thonon Gaillard Football Club : le livre officiel de la saison 2011-2012, Le Dauphiné libéré, 22 juin 2012, 144 p.
  14. Rémy Naville (dir.), Benjamin Perrier (rédacteur en chef), Florent Nyanga (coordination éditoriale), Julian Dupraz (coordination éditoriale), Murielle Biglione, Ben Gaidioz, Jos Neveu, Anne-Sophie Gleizes, Sébastion Greilh et Nils Louna, ETG mag no 3, Alpéo éditions, février 2012 (ISSN 2119-6230)
  15. Page d'accueil Αρχειοθετήθηκε 2011-02-02 στο Wayback Machine. du site de l'USEL, consulté le 9 mai 2011.
  16. 16,0 16,1 Evian-Danone, partenariat fusionnel (Part 2) sur football-mag.fr, consulté le 25 mai 2011.
  17. Pétition pour que l'Évian Thonon-Gaillard FC redevienne Croix-de-Savoie Αρχειοθετήθηκε 2011-02-01 στο Wayback Machine. lancée par un groupe de supporteurs Seulement Croix-de-Savoie, consulté le 21 mai 2011.
  18. After Foot du 21 décembre 2010, consulté le 9 mai 2011.
  19. Avis des supporters quant au nom du club sur croixsavoie.free.fr, consulté le 9 mai 2011.
  20. Quel nom pour l'ETG en Ligue 1 ?
  21. Historique d'Evian TGFC, sur histoire.maillots.free.fr, consulté le 1er juin 2011.
  22. Le FC Evian Thonon Gaillard jouera à la Praille, 20minutes, 20 Μαΐου 2010, Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2011
  23. Evian-Thonon-Gaillard ne jouera pas au Stade de Genève Αρχειοθετήθηκε 2010-06-11 στο Wayback Machine., Tribune de Genève, 08.06.2010, Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2011
  24. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2012. 
  25. L'ETG s'installe sur l'espace du Conservatoire, Dauphiné Libéré, 06/06/2010, 4 Ιανουαρίου 2011
  26. La saison est lancée Αρχειοθετήθηκε 2010-11-24 στο Wayback Machine., site officiel du club, 4 Ιανουαρίου 2011

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]