Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δυναστεία του Νικηφόρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Δυναστεία του Νικηφόρου είναι μία δυναστεία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, που τα μέλη της ήταν αυτοκράτορες από το 802 έως το 813.

Η δυναστεία αυτή ονομάστηκε έτσι από τον ιδρυτή της Νικηφόρο Α΄ που ήταν Λογοθέτης του Γενικού (των Οικονομικών) επί Ειρήνης της Αθηναίας, τελευταίας εκπροσώπου της δυναστείας των Ισαύρων. Η δυσαρέσκεια των αρχόντων εναντίον της εκφράστηκε με συνωμοσία το 802 που παρέδωσαν την εξουσία στο Νικηφόρο Α΄. Από αυτήν τη δυναστεία ήταν οι αυτοκράτορες:

Όταν σκοτώθηκε ο Νικηφόρος Α' στη Μάχη της Πλίσκας τον διαδέχθηκε ο τραυματισμένος Σταυράκιος, που αργότερα απεβίωσε από της πληγές του. Έτσι στον θρόνο ανήλθε ο σύζυγος της αδελφής του, ο Μιχαήλ Α´ Ραγκαβέ, που μετά από δύο χρόνια παραιτήθηκε όταν επαναστάτησε ο λαός.

Μετά τον επόμενο αυτοκράτορα Λέοντα Ε΄ τον Αρμένιο ακολούθησε η Δυναστεία του Αμορίου ή Φρυγική.

 
 
 
 
 
 
Νικηφόρος Α΄
(802-811)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Θεοφανώ η Αθηναία
 
Σταυράκιος
(811-812)
 
Προκοπία
 
Μιχαήλ Α΄ Ραγκαβέ
(812-813)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Θεοφύλακτος
 
(Νικήτας) Ιγνάτιος
Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
(846-858, 867-877)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μελισσινή
σύζ.Μαρτινάκιος Ίγγερ
 
Προκόπιος