Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιάντρανκα Κόσορ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάντρανκα Κόσορ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jadranka Kosor (Κροατικά)
Γέννηση1  Ιουλίου 1953[1][2][3]
Πάκρατς
Χώρα πολιτογράφησηςΚροατία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚροατικά[4][5]
ΣπουδέςFaculty of Law of the University of Zagreb
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
πολιτικός
ποιήτρια
συγγραφέας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔημοκρατική Ένωση της Κροατίας και Ένωση Κομουνιστών της Γιουγκοσλαβίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΊβο Σκόπιανατς
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός της Κροατίας (2009–2011)
Βουλευτής του Κροατικού Κοινοβουλίου
ΒραβεύσειςGrand Order of Queen Jelena
Ivan Šibl Award (1994)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Γιάντρανκα Κόσορ (Jadranka Kosor, 1 Ιουλίου 1953-) είναι πολιτικός και πρώην δημοσιογράφος από την Κροατία. Έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στη χώρα της και υπηρέτησε από τις 6 Ιουλίου του 2009, έπειτα από την παραίτηση του πρωθυπουργού Ίβο Σάναντερ μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου 2011. Έχει έναν γιο και ομιλεί απταίστως αγγλικά. Το 2010 βραβεύτηκε από το περιοδικό Glamour για την προσήλωσή της σε θέματα γυναικών, με τον τίτλο "Γυναίκα της Χρονιάς".[6]

Πρώτα χρόνια και δραστηριότητα στα ΜΜΕ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Πάκρατς με το όνομα Γιάμπρανκα Βλαϊσαβλιεβιτς (Jadranka Vlaisavljević) την 1η Ιουλίου του 1953. Ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευση στο Λίπικ. Συνέχισε τις σπουδές της στο Ζάγκρεμπ και ακολούθησε νομικές σπουδές. Εν συνεχεία εργάστηκε ως δημοσιογράφος και ανταποκρίτρια , από το 1972, για το Večernji list και το Radio Zagreb. Στη διάρκεια του πολέμου της Ανεξαρτησίας της Κροατίας ήταν παραγωγός ραδιοφωνικής εκπομπής. Η εκπομπή της πραγματευόταν θέματα που είχαν να κάνουν με τα προβλήματα των προσφύγων και των ανάπηρων βετεράνων του πολέμου.[7] Την περίοδο εκείνη ήταν για μικρό χρονικό διάστημα ανταποκρίτρια και στο BBC. Βραβεύτηκε από την Κροατική Ένωση Δημοσιογράφων για το έργο της, όπως επίσης και από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα για το ανθρωπιστικό της έργο.[7]

Η Κόσορ έγραψε ποιήματα, τα οποία εκδόθηκαν το 1971, ως ποιητική συλλογή, με το όνομα Koraci .[8] Συνολικά έχει εκδώσει 4 βιβλία, εκ των οποίων δύο ποιητικές συλλογές.

Το 1995 έγινε μέλος του Κοινοβουλίου της Κροατίας, με το κόμμα της Κροατικής Δημοκρατικής Ένωσης (HDZ). Υπηρέτησε επίσης την περίοδο εκείνη ως αντιπρόεδρος του κοινοβουλίου. Από το 1999 ως το 2000 ήταν πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών του HDZ , Καταρίνα Ζρίνσκι. Χάρη στην Κόσορ, διπλασιάστηκε ο αριθμός των εκλεγμένων γυναικών βουλευτών, στις βουλευτικές εκλογές του 2000.[9]

Από το 1995 ως το 1997 ανέλαβε αντιπρόεδρος του HDZ και το 2002 επανήλθε στη θέση αυτή. Διορίστηκε υπουργός για θέματα οικογένειας, βετεράνων του πολέμου και αλληλεγγύης ανάμεσα στις γενεές το 2003 στην κυβέρνηση του Ίβι Σάναντερ.[7]

Στη συνέχεια έλαβε το χρίσμα του HDZ και έγινε υποψήφια στις προεδρικές εκλογές του 2005.[7] Στον πρώτο γύρο των εκλογών, ο οποίος διεξήχθη στις 2 Ιανουαρίου, κατάφερε να προηγηθεί του Μπόρις Μίκσιτς με μικρή διαφορά (20,31% έναντι 17,7% για τον Μίκσιτς) και αναμετρήθηκε στον δεύτερο γύρο [10]με τον Στίπε Μέσιτς, ο οποίος έλαβε στον πρώτο γύρο 48,9%. Ωστόσο, στον δεύτερο γύρο, ο οποίος διεξήχθη στις 16 Ιανουαρίου του 2005, ο Μέσιτς κέρδισε με 65,9% των ψήφων έναντι 34% για την πρώτη γυναίκα που ήταν υποψήφια σε προεδρικές εκλογές στην Κροατία[11].

Τον Ιούλιο του 2009 ανέλαβε πρόεδρος της Κροατικής Δημοκρατικής Ένωσης, μετά την παραίτηση του Σάναντερ.[12]

Την 1η Ιουλίου του 2009 ο πρωθυπουργός Ίβο Σάναντερ παραιτήθηκε και υπέδειξε την Κόσορ για την επόμενη πρωθυπουργό. Στις 3 Ιουλίου έλαβε από τον πρόεδρο Μέσιτς εντολή σχηματισμού κυβέρνησης[13] και ο διορισμός της εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο στις 6 Ιουλίου.[14] Η νέα κεντροδεξιά κυβέρνηση συνασπισμού έλαβε την έγκριση 83 βουλευτών, ενώ 45 ψήφισαν κατά από τους 128 παρόντες βουλευτές επί συνόλου 153 εδρών.[15]

Το 2008 η Κόσορ επισκέφθηκε το Πεκίνο και είχε συνάντηση με τον πρόεδρο της Κίνας, Χου Ζιντάο. Επίσης, ήταν παρούσα στα εγκαίνια των Θερινών Παραολυμπιακών Αγώνων.[16]

Στα τέλη του 2011 την διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο Ζόραν Μιλάνοβιτς.

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 31324. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. kosor-jadranka.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000027949. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20211107754. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  5. CONOR.SI. 36714851.
  6. «Η πρωθυπουργός της Κροατίας Γ. Κόσορ μεταξύ των «Γυναικών της Χρονιάς». Καθημερινή. 3 Νοεμβρίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 «Jadranka Kosor (Μέλη της Κυβέρνησης)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2009. 
  8. «Jadranke Kosor: ljepotica i vunderkind». Slobodna Dalmacija. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. Manon Tremblay, Yvonne Galligan; Sharing power: women, parliament, democracy. Ashgate Publishing, Ltd., 2005. (p. 133)
  10. «Ο Μέσιτς θα Αναμετρηθεί με την Κοσόρ στις Επαναληπτικές Εκλογές της Κροατίας». SE Times. 3 Ιανουαρίου 2005. 
  11. «Angus Reid Global Monitor». Election Tracker, Κροατία. 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2009. 
  12. «Croatia closer to first woman PM». BBC. 
  13. «Γυναίκα η επόμενη πρωθυπουργός της Κροατίας». Ο Φιλελεύθερος. 4 Ιουλίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  14. «Kosor Approved Croatia PM, Vows To Tackle Budget». javno. 7 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2009. 
  15. «Η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην Κροατία». Σημερινή. 7 Ιουλίου 2009. 
  16. «Jadranka Kosor u posjetu kod kineskog predsjednika». Javno.com. [νεκρός σύνδεσμος]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]