Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άρωμα γυναίκας (ταινία, 1992)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άρωμα γυναίκας (ταινία, 1992)
Scent of a Woman
ΣκηνοθεσίαΜάρτιν Μπρεστ[1][2][3]
ΠαραγωγήΜάρτιν Μπρεστ
ΣενάριοΜπο Γκόλντμαν, Τζοβάνι Αρπίνο και Ντίνο Ρίζι
Βασισμένο σεScent of a Woman και Άρωμα γυναίκας
ΠρωταγωνιστέςΑλ Πατσίνο[4][2][3], Κρις Ο' Ντόνελ[4][3][5], Τζέημς Ρέμπορν[3][5][6], Γκαμπριέλ Ανγουόρ[5][6], Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν[6], Μπράντλεϊ Γουίτφορντ[6], Τοντ Λουίζο[6], Φράνσις Κονρόι[6], Ρον Έλνταρντ[6], Τζουν Σκουίμπ[6], Ρίτσαρντ Βέντουρ[6], Νίκολας Σάντλερ[6] και Anh Duong[7]
ΜουσικήΤόμας Νιούμαν
ΦωτογραφίαΝτόναλντ Ε. Θόριν
ΜοντάζMichael Tronick και William Steinkamp
Εταιρεία παραγωγήςUniversal Studios
ΔιανομήUIP-Dunafilm και Netflix
Πρώτη προβολή1992 και 4  Μαρτίου 1993 (Γερμανία)[8]
Διάρκεια150 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Άρωμα γυναίκας (Πρωτότυπος τίτλος: Scent of a Woman) είναι αμερικανική δραματική ταινία του 1992 σε σκηνοθεσία του Μάρτιν Μπρεστ. Η ιστορία αφορά έναν νεαρό μαθητή ο οποίος προσλαμβάνεται ως βοηθός ενός τυφλού και οξύθυμου συνταξιούχου στρατιωτικού. Βασισμένη στην ομώνυμη ιταλική ταινία του Ντίνο Ρίζι του 1974, κατάφερε να κερδίσει σημαντικές διακρίσεις. Ο Αλ Πατσίνο κέρδισε το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, ενώ η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου[9].

Υπόθεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τσάρλι Σιμμς φοιτεί σε κολλέγιο της Νέας Αγγλίας και για να επισκεφθεί την οικογένειά του τα Χριστούγεννα αποφασίζει να δουλέψει το Σαββατοκύριακο των Ευχαριστιών, φροντίζοντας τον τυφλό και αλκοολικό συνταγματάρχη εν αποστρατεία Φρανκ Σλέηντ.

Ο Τσάρλι και ο συμμαθητής του, Τζωρτζ Γουίλλις Τζούνιορ, γίνονται μάρτυρες μιας φάρσας συμμαθητών τους στον διευθυντή του κολλεγίου, κύριο Τρασκ. Η διεύθυνση του κολλεγίου πιέζει τους μαθητές να δείξουν τους δράστες, προτείνοντας στον Τσάρλι μια συστατική επιστολή που ουσιαστικά θα του εξασφαλίσει μια θέση στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ο Τσάρλι απορρίπτει την πρόταση.

Μόλις φτάσει στον Σλέηντ, ο Τσάρλι μαθαίνει πως το Σαββατοκύριακο τους περιμένει ένα πολυτελές ταξίδι στη Νέα Υόρκη και ότι ο Σλέηντ σκοπεύει να αυτοκτονήσει. Κάνουν μία ξαφνική επίσκεψη στο σπίτι του αδερφού του Σλέηντ, η οποία εξελίσσεται σε μία δυσάρεστη εμπειρία για την οικογένεια, η οποία δέχεται συνεχείς προκλήσεις από τον Σλέηντ.

Πίσω στη Νέα Υόρκη, ο Σλέηντ προτείνει στον Τσάρλι να αποκαλύψει τους ενόχους για να καταφέρει να σπουδάσει στο Χάρβαρντ, καθώς ο Τζωρτζ είναι πολύ πιθανό να πει εκείνος την αλήθεια. Αργότερα, σε ένα εστιατόριο έρχεται η περίφημη σκηνή του τάνγκο, όπου ο Σλέηντ χορεύει με μία άγνωστη κοπέλα, την Ντόνα υπό τον ήχο του Por Una Cabeza. Το επόμενο πρωί οδηγούν μία Φεράρι τραβώντας την προσοχή αστυνομικών, τους οποίους όμως αποφεύγουν. Ο Τσάρλι καταφέρνει να σταματήσει τον Σλέηντ από μία απόπειρα αυτοκτονίας.

Γυρίζοντας πλέον στο σχολείο, ο Τσάρλι και ο Τζωρτζ βρίσκονται αντιμέτωποι με επίσημη ανάκριση μπροστά σε όλους τους μαθητές. Ο Τζωρτζ με τη βοήθεια του πλούσιου πατέρα του καταφέρνει να ρίξει το βάρος στον Τσάρλι ο οποίος αρνείται και πάλι να καταδώσει τους συμμαθητές του, παρόλο που απειλείται με αποβολή. Το λόγο παίρνει ο Σλέηντ, ο οποίος με έναν πύρινο λόγο κατά του σχολικού συστήματος καταφέρνει να βοηθήσει τον Τσάρλι να απαλλαγεί από τις ευθύνες. Μία καθηγήτρια πλησιάζει τον Σλέηντ για να τον επιβραβεύσει και φαίνεται να υπάρχει μία αμοιβαία συμπάθεια. Κλείνοντας, ο Τσάρλι αφήνει τον Σλέηντ σπίτι του, όπου τον περιμένουν συγγενείς του. [10]

Ηθοποιοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ρόλοι Ηθοποιοί
Φρανκ Σλέηντ Αλ Πατσίνο
Τσάρλι Σιμμς Κρις Ο' Ντόνελ
Τασκ Τζέημς Ρέμπορν
Τζωτζ Γουίλλις Τζούνιορ Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν
Ράντι Μπράντλει Γουίτφορντ

Υποδοχή και Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία απέσπασε μικτές κριτικές, με τις αρνητικές να εστιάζουν μεταξύ άλλων και στη μεγάλη διάρκειά της, [11] παρά τη θερμή επιβράβευση της ερμηνείας του Αλ Πατσίνο. Στον ιστότοπο Rotten Tomatoes διατηρεί ένα ποσοστό αποδοχής 88%[12]. Ο Πατσίνο μετά από τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ τα προηγούμενα χρόνια, κέρδισε το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου.

Οι υπόλοιπες υποψηφιότητες της ταινίας για τα βραβεία Όσκαρ της χρονιάς 1992 ήταν:

  • Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας για το Άρωμα Γυναίκας
  • Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον σκηνοθέτη Μάρτιν Μπρεστ
  • Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου για τον Bo Goldman.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0105323/. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 www.filmaffinity.com/en/film835426.html. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 stopklatka.pl/film/zapach-kobiety. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 www.metacritic.com/movie/scent-of-a-woman. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=31052.html. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 www.imdb.com/title/tt0105323/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2016.
  7. ↑ (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  8. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0105323/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  9. ↑ Fox, David J. (25 Ιανουαρίου 1993). «"Pacino Gives Oscar Derby a New Twist : Awards: Actor wins Golden Globe for role in 'Scent of a Woman,' which also wins as best dramatic picture, surprising Academy Awards competitors."». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2016. 
  10. ↑ «Άρωμα Γυναίκας (1992) - Plot Summary». imdb.com. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2016. 
  11. ↑ Wells, Jeffrey (3 Ιανουαρίου 1993). «LENGTH OF 'A WOMAN' : Minutes, Shminutes--Does It Play?». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2016. 
  12. ↑ «Scent of a Woman (1992)». www.rottentomatoes.com. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άρωμα_γυναίκας_(ταινία,_1992)&oldid=10885824"