Άρης Πειραιώς
| Α.Π.Σ. Άρης Πειραιώς | |
|---|---|
| Όνομα | Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύνδεσμος Άρης Πειραιώς |
| Ίδρυση | 1915 |
| Διάλυση | 1965 |
| Χρώματα | Κίτρινο, Μπλε |
Ο Άρης Πειραιώς (επίσημη ονομασία: Αθλητικός Ποδοσφαρικός Σύνδεσμος "Άρης Πειραιώς") με έτος ίδρυσης το 1915, υπήρξε από τα αρχαιότερα ποδοσφαιρικά σωματεία του Πειραιά και από τα πρώτα επίσημα αναγνωρισμένα ποδοσφαιρικά σωματεία της Ελλάδας, με αριθμό μητρώου Ε.Π.Ο. 27. Έλαβε μέρος στο προτελευταίο Πανελλήνιο πρωτάθλημα πριν την Κατοχή και στη Β΄ Εθνική μεταξύ 1962 και 1965, όταν και συγχωνεύθηκε με την Α.Ε. Νικαίας για τη δημιουργία του Ιωνικού Νίκαιας.
Ιστορικές πληροφορίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ίδρυση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιδρύθηκε στην Καστέλλα ως Πειραϊκός Ποδοσφαιρικός Σύνδεσμος (ή Σύλλογος) "(ο) Άρης" το 1915, από τους αδερφούς Λυμπεράκη, Ηλία Νικολακόπουλο, Νότη Κομνηνό, Θεόδωρο Ορλώφ και Όθωνα Κόκκινο (οι δύο τελευταίοι στα ιδρυτικά στελέχη αργότερα του Ολυμπιακού Πειραιώς). Παρότι δεν δραστηριοποιήθηκε σε επίσημο επίπεδο, ενοικίαζε χώρο κοντά στον Μύλο Κουμαντάρου της οδού Πειραιώς, όπου εγκαταστάθηκε έπειτα η Κεντρική Αγορά Αθηνών (Λαχαναγορά), και τον είχε διαμορφώσει ως γήπεδο προπόνησης και αγώνων. Σε αυτό διεξήγαγε από το 1916 τοπικό πρωτάθλημα ανεξάρτητων σωματείων, με την πρώτη τέτοια διοργάνωση να πιθανολογείται ότι πρόκειται και για το εναρκτήριο ανεπίσημο πρωτάθλημα στην πόλη (μετείχαν οι ομάδες Δρομεύς, "Ευαγγελίστρια", Ηρακλής, Πειραϊκή Ένωσις, "Πηγάδα", Τιτάν κ.ά). Επίσης, έδινε φιλικές αναμετρήσεις στο Ποδηλατοδρόμιον με ξένα πληρώματα που ναυλοχούσαν στο λιμάνι. Το πρώτο εκείνο διάστημα της ιστορίας του Άρη, είχε διάρκεια έως το 1920 και την προσχώρησή του στον αναγνωρισμένο (επίσημο) Πειραϊκό Σύνδεσμο.[1]
Επανασύσταση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο σύλλογος επανασυστάθηκε το 1924 στον προσφυγικό συνοικισμό της Κοκκινιάς, με πρωτοβουλία κυρίως Μικρασιατών προσφύγων[2], για να κατακτήσει το 1926 το πρωτάθλημα ανεξάρτητων σωματείων του Πειραιά. Το Δεκέμβριο του 1926 αναγνωρίστηκε στο Πρωτοδικείο, με τον Αναστάσιο Αυδή να αποτελεί πρωτεργάτη και πρόεδρό του πριν και μετά την επισημοποίηση. Εντάχθηκε στη νεοσύστατη Ε.Π.Ο. και είχε Αριθμό Μητρώου Ε.Π.Ο. 27.[3] Ακολούθησε η εγγραφή ως μέλος της ΕΠΣ Πειραιώς (ΕΠΣΠ) και η ένταξη στη Β΄ κατηγορία της:
Ευχαρίστως αγγέλωμεν την υπό του Πρωτοδικείου Πειραιώς αναγνώρισιν του Αθλ. και Ποδ. Συνδέσμου "Άρης" ούτινος η δράσις είναι γνωστή εις τον φίλαθλον κόσμον και όστις κατέχει μέχρι σήμερον το πρωτάθλημα των ανεπισήμων σωματείων Πειραιώς. Το ως άνω σωματείον εγγεγραμμένον εις τα υπό την "Ένωσιν Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς" σωματεία θέλει διεκδικήση το πρωτάθλημα Β΄ κατηγορίας. [4]
Στην ΕΠΣΠ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατόπιν ανάδειξης σε πρωταθλητή δύο φορές της Γ΄ και μία της Β΄ ΕΠΣΠ τα επόμενα 10 χρόνια, προβιβάστηκε στην ανώτερη κατηγορία, για να μετάσχει σε 18 από τα 22 πρωταθλήματά της κατά την 26ετία 1936 με 1962. Απουσίασε μόνο το διάστημα 1949-1953 στην Α2, εντούτοις ποτέ δεν απείλησε την κυριαρχία των ισχυρών του Πειραιά και ιδιαίτερα του Ολυμπιακού από τον οποίον υποχρεώθηκε σε 27 ήττες στις 28 αναμετρήσεις τους,[5] ενώ την περίοδο 1945-46 ο Γιάννης Βάζος τον ισοφάρισε σε 2-2 ακριβώς με τη λήξη του αγώνα.[6] Εκείνη τη χρονιά ο Άρης τερμάτισε για μοναδική φορά στο πρώτο μισό του βαθμολογικού πίνακα, αν και προπολεμικά μία 3η θέση από τις 4 του είχε επιτρέψει να λάβει μέρος στον όμιλο Νότου του πρωταθλήματος Ελλάδας 1938-39 λόγω ευρείας συμμετοχής ομάδων του λεγόμενου Κέντρου,[7] όπου ξεπερνώντας τον Αθηναίο Ατρόμητο κατατάχθηκε προτελευταίος στους 8.
Στη Β΄ Εθνική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από την 4η θέση της Α΄ ΕΠΣΠ 1961-62, προκρίθηκε για το μεταβατικό πρωτάθλημα της Β΄ κατηγορίας και κατέλαβε τη δεύτερη θέση στον έναν των 10 ομίλων, υπολειπόμενος του Βύζαντα ένα βαθμό. Αποκλείστηκε της τελικής φάσης που έκρινε την άνοδο, αλλά κέρδισε δικαίωμα να αγωνιστεί και την ερχόμενη περίοδο στη Β΄ Εθνική, η οποία απέκτησε μόνιμη μορφή στο εξής. Σε αυτήν την κατηγορία παρέμεινε έως το 1965 με πρωταγωνιστικό ρόλο και πορεία:
- 1962 (Β΄ όμιλος Νότου), 2η θέση με 42 βαθμούς (τέρματα 44-8), πρόκριση στη μόνιμη Β΄ Εθνική
- 1962-63 (Β΄ όμιλος), 2η θέση με 73 β. (21 νίκες - 3 ισοπαλίες - 6 ήττες, τ. 63-31), ένα μόλις διαφορά από τον Παγκορινθιακό που προκρίθηκε στην τελική φάση για τον προβιβασμό
- 1963-64 (Β΄ όμιλος), 6η θέση με 69 β. (15-7-10, τ. 43-26)
- 1964-65 (Β΄ όμιλος), 8η θέση με 67 β. (13-9-10, τ. 54-33).
Η συγχώνευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιάς και Νέας Κοκκινιάς υπήρχε εκτός του Άρη Πειραιά και μεταξύ άλλων, η ισχυρή ομάδα της ΑΕ Νικαίας από το 1948 (ΑΕΝ, η πρώην Άμυνα Πειραιώς ίδρυσης το 1926), με παρουσία στην εναρκτήρια διοργάνωση Α΄ Εθνικής (1959-60) και στη Β΄ Εθνική από το 1963 ως αντίπαλος του Άρη. Έχοντας στόχο την άνοδο στην πρώτη κατηγορία ή τουλάχιστον να αντεπεξέλθουν στον αυξανόμενο ανταγωνισμό της δεύτερης, το 1965 αποφασίστηκε η συνένωση δυνάμεων της Α.Ε. Νίκαιας και του Άρη, δημιουργώντας τον Ιωνικό Νίκαιας, ο οποίος σταδιοδρόμησε στις δύο ανώτατες βαθμίδες του ελληνικού ποδοσφαίρου, αγωνίστηκε στον τελικό κυπέλλου 1999-00 και λίγους μήνες πριν είχε εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στο κύπελλο UEFA 1999-00.
Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1 πρωτάθλημα Β΄ κατηγορίας ΕΠΣ Πειραιώς:
- 2 πρωταθλήματα Γ΄ κατηγορίας ΕΠΣ Πειραιώς:
Γνωστοί ποδοσφαιριστές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από τον Άρη Πειραιώς αναδείχθηκαν οι:
- Αντώνης Δερμάτης των Απόλλωνα Αθηνών, Ολυμπιακού Πειραιώς και Παναιγιάλειου, 7 φορές διεθνής με την Εθνική Ελλάδας ανδρών.
- Μίμης Αποστολόπουλος του Ολυμπιακού Πειραιώς, 1 φορά διεθνής με την Εθνική Ελλάδας ανδρών (1948).
- Νίκος Λεκατσάς του Εθνικού Πειραιώς, με 3 τέρματα σε 4 αγώνες της Εθνικής (1949-1951, 2ο ρεκόρ συνολικών γκολ/αγώνες από κοινού με προπολεμικό Αντώνη Τσολίνα)
- Τάσος Βασιλείου των Απόλλωνα Αθηνών, ΑΕΚ και Ιωνικού Νίκαιας, 10 φορές διεθνής (1960-1966).
- Γιώργος Κοπανίδης των Ολυμπιακού Πειραιώς και Προοδευτικής.
- Βασίλης Τερκεσίδης των Ολυμπιακού Πειραιώς και Προοδευτικής.
Μεταγενέστεροι σύλλογοι με την ίδια επωνυμία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο σημερινός Γυμναστικός Ναυτικός Όμιλος "Άρης" Νίκαιας έχει έμμεση μόνο σχέση με τον αρχικό, δεδομένου ότι το 1973 ιδρύθηκε μεν από δυσαρεστημένους παράγοντες του Ιωνικού, αλλά με σκοπό να αναπτύσσει κάθε ολυμπιακό άθλημα πλην του ποδοσφαίρου.[2]
Το 1974 η Θύελλα Κρήνης μετονομάστηκε σε Π.Α.Ο. Άρης Νίκαιας[8]. Ο Άρης Νίκαιας στέφθηκε υπερπρωταθλητής της Γ΄ κατηγορίας ΕΠΣΠ το ίδιο έτος και τρεις φορές κυπελλούχος Πειραιώς κατά τη δεκαετία του '80. Προβιβάστηκε στη Γ΄ Εθνική για τέσσερις διαφορετικές αγωνιστικές περιόδους και τελευταία το 1990-91 πριν τη συγχώνευση με τον ΑΟ Νεάπολης Πειραιά σε Ένωση Άρη-Νεάπολης (ΕΑΝ), ενώ αποτέλεσε αφετηρία της αθλητικής πορείας του Μιχάλη Καψή, πρωταθλητή εθνικών ομάδων Ευρώπης στο EURO 2004.
Παραπομπές - σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ εφημ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ» 22/03/1951.
- ↑ 2,0 2,1 Ιστορικό Αρχειοθετήθηκε 2015-04-02 στο Wayback Machine., επίσημος ιστότοπος ΓΝΟ Άρη Νίκαιας.
- ↑ "ΑΙ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΑΙ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ-ΠΕΙΡΑΙΩΣ-ΕΠΑΡΧΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΟ", εφ. Αθλητισμός, 7 Ιανουαρίου 1939, σελ. 4 (ψηφ. σελ. 18)[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ περιοδ. «ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ», τχ 27 (07/11/1926), σελ. 4.
- ↑ "Ο Θρύλος ξαναζεί! • Ιστορία - διεθνείς αγώνες", Γιώργος Κουσουνέλος, Εκδόσεις Γ. Λιόσης, Αθήνα 1983, σελ. 28-78
- ↑ "Αυτός είναι ο Ολυμπιακός • Η ένδοξη ιστορία του δημοφιλούς συλλόγου", Πάνος Μακρίδης - Ευάγγελος Φουντουκίδης, έκδοση εφημ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ», Αθήνα 1957, σελ. 60
- ↑ για τις δύο τελευταίες προπολεμικές διοργανώσεις, προκρίθηκαν τα 5 πρώτα σωματεία από τα συνολικά 6 και 8 αντίστοιχα της Α΄ ΕΠΣΑ και τα 3 πρώτα στα 4 και 6 της Α΄ ΕΠΣΠ, ως επακόλουθο (ή ακριβώς για να επιτραπεί;) της παρουσίας για πρώτη φορά και επαρχιακών συλλόγων (στον όμιλο Βορρά)
- ↑ εφ. «Αθλητική Ηχώ» 11 Σεπτεμβρίου 1974, σελ.8 "Νέο όνομα σε πειραϊκό σωματείο: Η Θύελλα Κρήνης «βαπτίσθηκε» σε Άρη Νικαίας"
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Greece - List of Second Level Final Tables, Dinant Abbink - Αλέξανδρος Μαστρογιαννόπουλος - Νίκος Νικολαΐδης για το RSSSF
- Ιωνικός, ιστοσελίδα οπαδών Ιωνικού Νίκαιας
