Μαξιμιλιανέουμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Τρέχουσα έκδοση από την 07:00, 19 Δεκεμβρίου 2024

Το Μαξιμιλιανέουμ (Maximilianeum) είναι παλατινό κτίριο στο Μόναχο, που κατασκευάστηκε ως έδρα φοιτητικού ιδρύματος. Στεγάζει επίσης το βαυαρικό Κρατικό Κοινοβούλιο από το 1949.

Ιστορία

Ο βασιλιάς Μαξιμιλιανός Β΄ της Βαυαρίας ξεκίνησε το έργο στις 5 Οκτωβρίου 1857. Ο κορυφαίος αρχιτέκτονας ήταν ο Φρίντριχ Μπυρκλάιν. Το κτίριο βρίσκεται στην όχθη του ποταμού Ίζαρ, πριν από τη γέφυρα Μαξιμίλιαν και σηματοδοτεί το ανατολικό άκρο της Μαξιμιλιανστράσσε, μιας από τις βασιλικές λεωφόρους του Μονάχου, που πλαισιώνεται από νεογοτθικά παλάτια.

Λόγω στατικών προβλημάτων, η κατασκευή ολοκληρώθηκε μόλις το 1874 μετά από επανειλημμένες επισκευές και η πρόσοψη του Μαξιμιλιανέουμ, που σχεδιάστηκε αρχικά και σε νεογοτθικό ρυθμό, έπρεπε να αλλάξει σε αναγεννησιακό ύφος υπό την επίδραση του Γκότφριντ Σέμπερ. Η πρόσοψη ήταν διακοσμημένη με καμάρες, κολώνες, ψηφιδωτά και κόγχες γεμάτες προτομές.

Μέχρι λίγο πριν από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πραγματοποιούνταν στο χώρο η Έκθεση Τέχνης του Μονάχου. Προς το τέλος του πολέμου, τα δύο τρίτα του κτιρίου βομβαρδίστηκαν. Μετά τον πόλεμο, το κτήριο ανοικοδομήθηκε από τον Καρλ Κεργκλ. Το 1949, το Βαυαρικό Κρατικό Κοινοβούλιο εξέλεξε το κτίριο ως έδρα του, πράγμα που απαιτούσε αντίστοιχες αλλαγές στο χώρο. To πρώην Βαυαρικό Κρατικό Κοινοβούλιο είχε υποστεί σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια του πολέμου. Όταν η κατασκευή του Μαξιμιλιανέουμ για τις πολλαπλές χρήσεις ήταν πολύ μικρή, προστέθηκαν τα έτη 1958/59 και 1964/65 νέες πτέρυγες με γραφεία και αίθουσες συσκέψεων.

Από το 1992-1994 ακολούθησε μια επέκταση από τους αρχιτέκτονες Βόλκερ Στάαμπ και Γιούργκεν Πλόιζερ και τα έτη 2010-2012 πραγματοποιήθηκε περαιτέρω επέκταση.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{χωρίς παραπομπές|14|02|2020}}
-{{επιμέλεια|μεταφραστικά, εκφραστικά, σύνδεσμοι, ασάφειες}}
 [[Αρχείο:Maximilianeum - Frontseite - Panorama.jpg|μικρογραφία|322x322εσ|Το '''Μαξιμιλιανέουμ''']]
-Το '''Μαξιμιλιανέουμ''' (''Maximilianeum'') είναι παλατινό [[κτίριο]] στο [[Μόναχο]] που χτίστηκε ως το [[Κατοικία|σπίτι]] ενός ταλαντούχου φοιτητικού ιδρύματος και στεγάζει επίσης το [[Βαυαρία|βαυαρικό]] Landtag (κρατικό κοινοβούλιο) από το [[1949]].
+Το '''Μαξιμιλιανέουμ''' (''Maximilianeum'') είναι παλατινό [[κτίριο]] στο [[Μόναχο]], που κατασκευάστηκε ως έδρα φοιτητικού ιδρύματος. Στεγάζει επίσης το [[Βαυαρία|βαυαρικό]] Κρατικό Κοινοβούλιο από το [[1949]].
-Ο αρχηγός ήταν ο βασιλιάς [[Μαξιμιλιανός Β΄ της Βαυαρίας|Μαξιμιλιανός Β΄]] της [[Βαυαρία]]ς, ο οποίος ξεκίνησε το έργο το 1857. Ο κορυφαίος αρχιτέκτονας ήταν ο Friedrich Bürklein. Το κτίριο βρίσκεται στην όχθη του ποταμού Isar, πριν από τη γέφυρα Maximilian και σηματοδοτεί το ανατολικό άκρο της Maximilianstrasse, μιας από τις βασιλικές λεωφόρους του Μονάχου που πλαισιώνεται από νεο-γοτθικά παλάτια που επηρεάζονται από το Αγγλικό Perpendicular στυλ. Λόγω στατικών προβλημάτων, η κατασκευή ολοκληρώθηκε μόλις το 1874 και η πρόσοψη του Maximilianeum, που σχεδιάστηκε αρχικά και σε νεο-γοτθικό ρυθμό, έπρεπε να αλλάξει σε αναγεννησιακό ύφος υπό την επίδραση του Gottfried Semper. Η πρόσοψη ήταν διακοσμημένη με καμάρες, κολώνες, ψηφιδωτά και κόγχες γεμάτες προτομές. Το κτίριο επεκτάθηκε στην πλάτη του για νέα γραφεία του κοινοβουλίου, αρκετά σύγχρονα φτερά προστέθηκαν το 1958, το 1964, το 1992 και πάλι το 2012.
 == Ιστορία ==
 [[Αρχείο:Maximilianeum-by-night.jpg|μικρογραφία|Το '''Μαξιμιλιανέουμ''' την [[Νύχτα]]]]
+Ο βασιλιάς [[Μαξιμιλιανός Β΄ της Βαυαρίας|Μαξιμιλιανός Β΄]] της [[Βαυαρία]]ς ξεκίνησε το έργο στις 5 Οκτωβρίου 1857. Ο κορυφαίος αρχιτέκτονας ήταν ο Φρίντριχ Μπυρκλάιν. Το κτίριο βρίσκεται στην όχθη του ποταμού [[Ίζαρ]], πριν από τη γέφυρα Μαξιμίλιαν και σηματοδοτεί το ανατολικό άκρο της Μαξιμιλιανστράσσε, μιας από τις βασιλικές λεωφόρους του [[Μόναχο|Μονάχου]], που πλαισιώνεται από νεογοτθικά παλάτια.
-Στις 5 Οκτωβρίου [[1857]] ο βασιλιάς  Μαξιμιλιανός Β΄ ξεκίνησε την κατασκευή του αρχιτέκτονα Friedrich Bürklein. Λόγω στατικά προβλήματα που προκαλούνται από τη θέση του κτιρίου στο Isarhochufer η πρόσοψη του Μαξιμιλιανέουμ, η οποία είχε αρχικά προγραμματιστεί νεο-γοτθικό Maximilianstraße σχεδιάστηκε υπό την επήρεια Gottfried Semper στο στυλ της Αναγέννησης με καμάρες, κίονες, μωσαϊκά και προτομή-γεμάτο κόγχες. Το 1874 το κτίριο ολοκληρώθηκε τελικά μετά από επανειλημμένες επισκευές.
-Μέχρι το 1918, η βασιλική Page Σχολή στεγάστηκε στο Maximilianeum δίπλα από το Ακαδημαϊκό Ίδρυμα και μια ιστορική γκαλερί. Μέχρι λίγο πριν από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πραγματοποιήθηκε στο χώρο της γκαλερί η Έκθεση Τέχνης του Μονάχου. Προς το τέλος του πολέμου, τα δύο τρίτα του κτιρίου βομβάρδισαν. Μετά τον πόλεμο, το κτήριο ανοικοδομήθηκε από τον Karl Kergl. Το 1949, το Βαυαρικό Κρατικό Κοινοβούλιο εξέλεξε το κτίριο ως έδρα του, πράγμα που απαιτούσε αντίστοιχες αλλαγές στο χώρο της γκαλερί. To πρώην Βαυαρικό Κρατικό Κοινοβούλιο στην Prannerstraße είχε υποστεί σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια του πολέμου. Όταν η κατασκευή του Μαξιμιλιανέουμ για τις πολλαπλές χρήσεις ήταν πολύ μικρό, προστέθηκαν 1958/59 και 1964/65 σχετικά με τα ανατολικά φτερά με γραφεία και αίθουσες συσκέψεων.
+Λόγω στατικών προβλημάτων, η κατασκευή ολοκληρώθηκε μόλις το 1874 μετά από επανειλημμένες επισκευές και η πρόσοψη του Μαξιμιλιανέουμ, που σχεδιάστηκε αρχικά και σε [[Νεογοτθική αρχιτεκτονική|νεογοτθικό]] ρυθμό, έπρεπε να αλλάξει σε [[Αναγεννησιακός ρυθμός|αναγεννησιακό]] ύφος υπό την επίδραση του Γκότφριντ Σέμπερ. Η πρόσοψη ήταν διακοσμημένη με καμάρες, κολώνες, [[Ψηφιδωτό|ψηφιδωτά]] και κόγχες γεμάτες προτομές.
-Από το 1992-1994 ακολούθησε μια επέκταση από τον αρχιτέκτονα Volker Staab και Jürgen Pleuser, 2010-2012 περαιτέρω επέκταση του γραφείου του Βερολίνου Léon-Wohlhage-Wernik αρχιτέκτονες.
+Μέχρι λίγο πριν από το τέλος του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου]], πραγματοποιούνταν στο χώρο η Έκθεση Τέχνης του Μονάχου. Προς το τέλος του πολέμου, τα δύο τρίτα του κτιρίου βομβαρδίστηκαν. Μετά τον πόλεμο, το κτήριο ανοικοδομήθηκε από τον Καρλ Κεργκλ. Το 1949, το Βαυαρικό Κρατικό Κοινοβούλιο εξέλεξε το κτίριο ως έδρα του, πράγμα που απαιτούσε αντίστοιχες αλλαγές στο χώρο. To πρώην Βαυαρικό Κρατικό Κοινοβούλιο είχε υποστεί σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια του πολέμου. Όταν η κατασκευή του Μαξιμιλιανέουμ για τις πολλαπλές χρήσεις ήταν πολύ μικρή, προστέθηκαν τα έτη 1958/59 και 1964/65 νέες πτέρυγες με γραφεία και αίθουσες συσκέψεων.
-Στην ανατολική όψη της αίθουσας συνεδριάσεων του σήμερα να είναι το τμήμα του Ιστορικού Gallery μεγάλο, που δημιουργήθηκε από Engelbert Seibertz τοιχογραφία στην εισαγωγή του Alexander von Humboldt σε μια ομάδα επιστημόνων και καλλιτεχνών με φόντο την Maximilianeum, ούτε στους νεο-γοτθικό μορφές πριν από την τροποποίηση σχεδίου από το 1864, εμφανίζεται. Η ιστορική φωτογραφία Η Hermannsschlacht, ο ζωγράφος Friedrich Gunkel είχε δημιουργήσει 1862-1864 για το Μαξιμιλιανέουμ βρίσκεται στο Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.
+Από το 1992-1994 ακολούθησε μια επέκταση από τους αρχιτέκτονες Βόλκερ Στάαμπ και Γιούργκεν Πλόιζερ και τα έτη 2010-2012 πραγματοποιήθηκε περαιτέρω επέκταση.
 {{Authority control}}