tun

Cymraeg

Enw

tun g (lluosog: tuniau)

1. Elfen fetelig sy'n hydrin a hydwyth ac sy'n medru gwrthsefyll cyrydiad. Mae ganddo rif atomig o 50 a symbol Sn.
2. Cynhwysydd seliedig, wedi'i wneud o dun neu fetal arall, a ddefnyddir er mwyn cyffeithio bwyd.

   Prynais dun o ffa pob yn yr archfarchnad.

Cyfieithiadau

Ffrangeg: étain g Saesneg: tin

Ansoddair

tun

1. Wedi'i wneud allan o dun.
2. Wedi'i wneud allan o haearn galfanedig neu wedi'i adeiladu o haearn rhychiog.

Cyfieithiadau

Ffrangeg: d'étain, en étain Saesneg: tin