Lužica
Lužica
Łužica (gornjolužičkosrpski) Łužyca (donjolužičkosrpski) Lausitz (njemački) Łużyce (poljski) Lužice (češki) | |
|---|---|
 Grb | |
 Mapa Lužice u Srednjoj Evropi | |
| Koordinate: 51°N 15°W / 51°N 15°W | |
| Država |  Njemačka Poljska |
| Savezna pokrajina Vojvodstvo |  Saksonija Brandenburg Donjošlesko vojvodstvo |
| Vremenska zona | UTC +1 (CET) UTC +2 (CEST) |
Lužica (gornjolužičkosrpski: Łužica, donjolužičkosrpski: Łužyca, njemački: Lausitz, poljski: Łużyce, češki: Lužice) historijska je regija u srednjoj Evropi. Ime potiče od lužičkosrpske riječi za močvaru. Ovo područje koje se najvećim dijelom nalazi u Njemačkoj i domovina je Lužičkih Srba.
Lužica se obično dijeli na dva različita historijska dijela: Gornju i Donju Lužicu.
Historija
[uredi | uredi izvor]Slaveni su naselili ove prostore oko 600-te godine. Lužica je bila dio Samovog carstva, prve slavenske države, te nakon raspada carstava, Velikomoravske kneževine. Lužica postaje dio Saksonije, a od 1200. godine veliki broj Germana počinje naseljavati Lužicu.
Godine 1815. Bečkim kongresom Lužica je dodijeljena Pruskoj. Lužički Srbi su tražili autonomnu regiju, ali je ona ipak podijeljena između nekoliko pruskih pokrajina. Krajem 19. i početkom 20. vijeka počinje nacionalno buđenje Lužičkih Srba, osnivaju mnoge nacionalne organizacije, a njihov broj je oko 150.000. Postoji snažna težnja za nezavisnosti. Dolaskom nacista na vlast u Njemačkoj, počinje progon Lužičkih Srba, njihovi jezici, organizacije i tiskovine su zabranjeni. Lužički Srbi su bili uhićivani, pogubljeni ili poslani u izgnanstvo. Veliki broj je završio u koncentracionim logorima iz kojih mnogi nisu izašli. Procjenjuje se da ih je ubijeno oko 20.000.
Poslije Drugog svjetskog rata Lužica je podijeljena između Istočne Njemačke i Poljske. Poljski komunisti su protjerali Lužičke Srbe zajedno sa Nijemcima. Lužički Srbi ponovo traže stvaranje Lužičke Slobodne Države ili priključivanje Lužice Čehoslovačkoj. U Pragu 300.000 ljudi prosvjedovalo je u ime lužičke nezavisnosti. Napori za postizanjem nezavisnosti nisu urodili plodom zbog pojedinih geopolitičkih interesa. Organizacija Domowina zalagala se za budućnost u sklopu Njemačke. Godine 1950. Lužički Srbi su dobili jezičnu i kulturnu autonomiju.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]