Idi na sadržaj

Ardenska ofanziva

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Ardenska ofanziva
Dio Zapadnog fronta u Drugom svjetskom ratu
Američki vojnici iz 117. pješadijskog puka, dijela 30. pješadijske divizije, prolaze pokraj uništenog američkog tenka M5A1 "Stuart" tokom marša s ciljem ponovnog zauzimanja Sankt Vitha u okviru Ardenske ofanzive
Datum16. 12. 1944 – 25. 1. 1945.
LokacijaArdeni: Belgija, Luksemburg, Njemačka
IshodPobjeda Saveznika
  • Planovi Saveznika za ofanzive na Zapadnom frontu odgođeni za pet do šest sedmica[1]
  • Njemačka ofanziva iscrpila njihove resurse na Zapadnom frontu
  • Kolaps Njemačke otvorio put Saveznicima za konačni proboj Siegfriedove linije
  • Sovjetska ofanziva u Poljskoj pokrenuta 12. 1. 1945, osam dana ranije nego što je prvobitno planirano[2]
Sukobljene strane
Sjedinjene Američke Države
Ujedinjeno Kraljevstvo
Francuska Francuska
Kanada
Belgija
Luksemburg
Njemačka Njemačka
Komandanti
Sjedinjene Američke Države Dwight D. Eisenhower (vrhovni zapovjednik savezničkih snaga)
Ujedinjeno Kraljevstvo Bernard Montgomery
Ujedinjeno Kraljevstvo 21. armijska grupa
Ujedinjeno Kraljevstvo 2. armija
Sjedinjene Američke Države 1. armija
Sjedinjene Američke Države 9. armija

Sjedinjene Američke Države Omar Bradley

Sjedinjene Američke Države 12. armijska grupa
Sjedinjene Američke Države 3. armija
Njemačka Adolf Hitler (Führer i kancelar)
Njemačka Walter Model (Armijska grupa B)
Njemačka Gerd von Rundstedt (Glavna komanda Zapad)
Njemačka Hasso von Manteuffel (5. oklopna armija)
Njemačka Sepp Dietrich (6. oklopna armija)
Njemačka Erich Brandenberger (7. armija)
Vojne jedinice
16. decembar
228.741 vojnik
483 tenka
499 razarača tenkova i jurišnih topova
1.921 ostalo oklopno vozilo
971 komad protivtenkovskog i artiljerijskog oružja
6 pješadijskih divizija
2 oklopne divizije
24. decembar
~541.000 vojnika
1.616 tenkova
1.713 razarača tenkova i jurišnih topova
5.352 ostalih oklopnih vozila
2.408 komada protivtenkovskog i artiljerijskog oružja
15 pješadijskih divizija
6 oklopnih divizija
1 oklopna brigada
2. januar
~705.000 vojnika
2.409 tenkova
1.970 razarača tenkova i jurišnih topova
7.769 ostalih oklopnih vozila
3.305 komada protivtenkovskog i artiljerijskog oružja
22 pješadijske divizije
8 oklopnih divizija
2 oklopne brigade
16. januar
700.520 vojnika
2.428 tenkova
1.912 razarača tenkova i jurišnih topova
7.079 ostalih oklopnih vozila
3.181 komad protivtenkovskog i artiljerijskog oružja
22 pješadijske divizije
8 oklopnih divizija
2 oklopne brigade[3]
16. decembar
406.342 vojnika
557 tenkova
667 razarača tenkova i jurišnih topova
1.261 ostalo oklopno vozilo
4.224 komada protivtenkovskog i artiljerijskog oružja
13 pješadijskih divizija[a]
7 oklopnih divizija
1 brigada[4]
24. decembar
~449.000 vojnika
423 tenka
608 razarača tenkova i jurišnih topova
1.496 ostalih oklopnih vozila
4.131 komad protivtenkovskog i artiljerijskog oružja
16 pješadijskih divizija
8 oklopnih divizija
1 oklopna brigada
2 pješadijske brigade
2. januar
~401.000 vojnika
287 tenkova
462 razarača tenkova i jurišnih topova
1.090 ostalih oklopnih vozila
3.396 komada protivtenkovskog i artiljerijskog oružja
15 pješadijskih divizija
8 oklopnih divizija
1 oklopna brigada
2 pješadijske brigade
16. januar
383.016 vojnika
216 tenkova
414 razarača tenkova i jurišnih topova
907 ostalih oklopnih vozila
3.256 komada protivtenkovskog i artiljerijskog oružja
16 pješadijskih divizija
8 oklopnih divizija
2 pješadijske brigade[3]
Žrtve
Sjedinjene Američke Države Američke
89.500[5][b]
(uključuje poginule, ranjene, nestale, zarobljene)
733 izgubljena tenka i razarača tenkova[6]
~1.000 izgubljenih aviona, više od 647 u decembru[7] i 353 tokom
operacije "Bodenplatte"[8]
Ujedinjeno Kraljevstvo Britanske
1.408 (200 poginulih, 969 ranjenih i 239 nestalih)[9]
Njemačka Njemačke:
63.222[10][11][c] – 98.000[12]
(uključuje poginule, ranjene, nestale, zarobljene)
554 izgubljena tenka, razarača tenkova i jurišna topa[13]
~800 izgubljenih aviona, najmanje 500 u decembru i 280 tokom
operacije "Bodenplatte"[8]
Američki vojnici tokom Ardenske ofanzive (4. januar 1945)

Ardenska ofanziva (Bitka u Ardenima, Ardenska bitka) bila je njemačka ofanziva od 16. decembra 1944. do 25. januara 1945. Predstavlja posljednji pokušaj da se preokrene tok rata na Zapadnom frontu i posljednja je ozbiljna njemačka napadačka operacija u Drugom svjetskom ratu.

Plan za Ardensku ofanzivu bio je u cijelosti zamisao Adolfa Hitlera. Još od ljetnih mjeseci 1944. nosio se mišlju da još jednom pređe u veliku, uspješnu ofanzivu jer bi jedna ratna pobjeda bila važan uvjet za moguće pregovore o završetku rata. Hitler je 22. oktobra 1944. pozvao pomoćnike načelnikâ Glavne komande Zapad i Armijske grupe B, generale Siegfrieda Westphala i Hansa Krebsa, u vrhovnu komandu da bi ih upoznao s predviđenom ofanzivom. Generali Gerd von Rundstedt i Walter Model smatrali su da je Hitler, s obzirom na raspoložive snage, postavio preambiciozan cilj.

Američki 740. tenkovski bataljon

Dana 1. novembra 1944. načelnik Generalštaba Oružanih snaga general Alfred Jodl poslao je načelniku Glavne komande Zapad prvu naredbu za ofanzivu, koja je šifrirano nazvana "Wacht am Rhein", tj. "Straža na Rajni", kako se zvala stara njemačka himna. Cilj je bio da se uništi neprijatelj sjeverno od linije AntwerpenBruxellesBastogne. To je, ustvari, bio radikalan cilj ofanzive, tj. "veliki cilj". Model je pokušao razuvjeriti Hitlera upozoravajući na nerazmjer između postojećih snaga i cilja, pri čemu je naglasio savezničku nadmoć u zraku. Hitler je ostao neumoljiv. Donesena je odluka u korist "velikog cilja". Od početka septembra 1944. počele su sistematske pripreme za napad. Da bi se predviđenim jedinicama i vojnicima koji idu u napad ulilo samopouzdanje, divizije su dobile potpuno novu opremu. Hitler je početkom decembra odredio početak ofanzive za 10. decembar, ali ga je dvaput odgodio; 12. decembra definitivno je odredio 16. decembar za dan X, tj. dan početka napada.

Tog dana kroz maglu je krenulo 14 njemačkih divizija prema nedovoljno zaposjednutim američkim linijama. Nisko nad zemljom valjali su se teški oblaci, tako da se kretanje njemačkih jedinica nije moglo vidjeti iz zraka. U sumrak 17. decembra tenkovi 6. SS oklopne armije već su ušli 40 km u Belgiju. Prekretnica u borbi u Ardenima bio je 26. decembar. Tog su dana kod Dinanta, nadomak rijeke Meuse, tenkovi američke 1. armije raspršili njemačke nade kad su spriječili njemačke jedinice da pređu preko rijeke.

Njemačka pješadija u ardenskim šumama

Hitler je 15. januara 1945. otišao u Berlin, a 20. januara povukao je 6. SS oklopnu armiju iz Ardena da bi je mogao angažovati protiv Crvene armije u bici kod Budimpešte jer je 12. januara počela velika sovjetska ofanziva u Poljskoj. Ardenska ofanziva tako je propala.

Napomene

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Uključuje dvije padobranske divizije.
  2. ^ 19.000 poginulih, 47.500 ranjenih i 23.000 nestalih / zarobljenih
  3. ^ 10.749 poginulih, 34.225 ranjenih, 22.487 zarobljenih[7]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Bergström 2014, str. 428.
  2. ^ Bergström 2014, str. 358.
  3. ^ a b Dupuy, Trevor (1994). Hitler's Last Gamble. New York City: HarperCollins. ISBN 0-06-016627-4. (dodaci E i F)
  4. ^ Dupuy, Trevor (1994). Hitler's Last Gamble. New York: HarperCollins. ISBN 0-06-016627-4. (str. 18)
  5. ^ Miles 2004.
  6. ^ Parker, "Battle of the Bulge" str. 292.
  7. ^ a b Vogel 2001, str. 632.
  8. ^ a b Parker 1991, str. 339
  9. ^ Ellis 2009, str. 195.
  10. ^ "Heeresarzt 10-Day Casualty Reports per Army/Army Group, 1944". Arhivirano s originala, 25. 5. 2013. Pristupljeno 29. 5. 2018.
  11. ^ "Heeresarzt 10-Day Casualty Reports per Army/Army Group, 1945". Arhivirano s originala, 25. 5. 2013. Pristupljeno 29. 5. 2018.
  12. ^ Parker, str. 293.
  13. ^ Bergström 2014, str. 426, uključujući 20 tenkova Tiger II, 194 tenka Panther, 158 tenkova Panzer IV i 182 jurišna topa i razarača tenkova.

Dodatna literatura

[uredi | uredi izvor]

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]