Яўген Сяргеевіч Шатохін

Яўген Сяргеевіч Шатохін
Дата нараджэння	25 лютага 1947(1947-02-25)
Месца нараджэння	Пінск, Пінская вобласць, БССР, СССР
Дата смерці	22 студзеня 2012(2012-01-22) (64 гады)
Месца смерці	Пінск, Брэсцкая вобласць, Беларусь
Месца пахавання	Пінск
Грамадзянства	Беларусь
Род дзейнасці	мастак
Вучоба	Харкаўская дзяржаўная акадэмія дызайну і мастацтваў Арлоўскі дзяржаўны ўніверсітэт[d]
Партыя	Кансерватыўна-Хрысціянская Партыя — БНФ
Член у	Саюз мастакоў СССР Беларускі саюз мастакоў Пагоня
Узнагароды	За заслугі ў выяўленчым мастацтве[d] (2004)

Яўген Сяргеевіч Шатохін (25 лютага 1947(1947-02-25), Пінск — 22 студзеня 2012(2012-01-22), Пінск, Брэсцкая вобласць) — беларускі мастак, педагог, грамадскі дзеяч.

Біяграфія

Нарадзіўся 25 лютага 1947 года ў Пінску.

У 1958—1962 гадах займаўся маляваннем у выяўленчай студыі Дома піянераў г. Пінска.

Пасля васьмі класаў з’ехаў у Бранск, паступіў у рамеснае вучылішча і вучыўся ў вячэрняй школе. Атрымаў мастацкую адукацыю ў Арлоўскім педагагічным інстытуце (на мастацка-графічным факультэце, але не закончыў) і Харкаўскім мастацка-прамысловым інстытуце, які закончыў у 1973 годзе.

У 1970-1980-я гады жыў і працаваў у Валагодскай і Архангельскай абласцях РСФСР.

У 1987 годзе вярнуўся ў Пінск, арганізаваў у 1988 годзе Пінскую дзіцячую школу выяўленчага мастацтва, якой кіраваў да 1997 года.

У 1990—1999 гадах — дэпутат Пінскага гарадскога Савета дэпутатаў, старшыня камісіі па культуры, справах рэлігіі і спорту.

З пачатку 1990-х гадоў — член сейма КХП-БНФ.

У 1992 годзе — стыпендыят майстэрні «Альтэна» ў Альтэне (Германія).

У 1999 годзе трапіў пад судовы пераслед уладай за палітычную дзейнасць.

Член Саюза мастакоў СССР з 1982 года. У 1989—1991 гадах і 2004 годзе — член Праўлення Брэсцкай абласной арганізацыі Беларускага саюза мастакоў. Уваходзіў у мастацкую суполку «Пагоня». У 2010 годзе абраны ў кіраўніцтва Беларускага саюза мастакоў.

Памёр 22 студзеня 2012 года. Пахаваны ў Пінску.

Творчасць

З 1972 года удзельнічаў ва ўсесаюзных, рэспубліканскіх, замежных выставах (акварэль, малюнак, афорт, літаграфія).

Цыкл «Па Беламор’і» (малюнак, літаграфія, лінарыт, 1977—1981 г.г.);

Нізкі: «Паўночная вёска» (літаграфія, 1972), «Засваенне Поўначы» (Літаграфія, 1973), «Час палёту» (літаграфія, 1981), «Паўночнае надвор’е» (малюнак, 1984), «Была вайна…» (афорт, 1984), «Суханскія навальніцы» (малюнак, 1985), «Блізкасць космасу» (афорт, 1985), «Спатканне з восенню» (малюнак, 1986), «Вяртанне дамоў» (малюнак, 1988), «Краявіды чыстай зоны» (малюнак, 1989), «У Паўночнай Францыі» (акварэль, 1992—2001), «Блакітны бераг у Правансе» (малюнак, 1997), «Мой горад» (акварэль, 1997—1998), «Сцяжынкі Язэпа Драздовіча» (малюнак, 1999), «Гарбузовая восень» (малюнак, 1999), «Палескія вандроўкі» (малюнак, 1998—2001), «Неба і зямля Фердынанда Рушчыца» (малюнак, 2000), «Маўклівыя сведкі. Прысвячаецца 80 угодкам Слуцкага Збройнага Чыну» (малюнак, 2000), «Парыжскія масты» (малюнак, 2001), «Я нарадзіўся тут…» (малюнак, 2001), «Сцяжынкі Язэпа Драздовіча-II» (малюнак, 2001), «На сваёй зямлі» (малюнак, 2002 ), «Grand guerre. Памяць» (малюнак, 2002), «Peronne — ville sur Somme» (афорт, 2003), «Chemin de memoir» (афорт, 2003), «Землякі Васіля Быкава» (малюнак, 2004), «Цішыня ў Бычках» (малюнак, 2004), «Прыпяцкія сюжеты. Прысвячаецца У. Караткевічу» (малюнак, 2005), «На шляху памяці» (акварэль, 2005), «Вушацкія аўтографы» (малюнак, 2006), «Янаўскія росы» (малюнак, 2006), «Па слядох Напалеона Орды» (малюнак, 2006), «Першы снег у Валодзькаве» (малюнак, 2007).

Месцазнаходжанне твораў

• Нацыянальны мастацкі музей Беларусі (Мінск),
• Музей сучаснага выяўленчага мастацтва (Мінск),
• Музей Беларускага мастацтва (Нью-Ёрк, ЗША),
• Гісторыка-культурны музей-запаведнік (Заслаўе),
• Музей Беларускага Палесся (Пінск),
• Музей «Выратаваныя мастацкія каштоўнасці» (Брэст),
• Нацыянальны Полацкі гісторыка-культурны музей-запаведнік (Полацк),
• Мастацкая галерэя Ады Райчонак (в. Германавічы, Віцебская вобласць),
• Галерэя імя Н. Орды (в. Варацэвічы, Брэсцкая вобласць),
• Фонд Міністэрства культуры Расіі (Масква),
• Гісторыка-культурны музей-запаведнік «Вялікі Усцюг» (Расія),
• Фонд Саюзу мастакоў Украіны (Кіеў),
• Яхтверф у Берліне (Германія),
• Музей у Санары-сюр-Мэр (Францыя),
• Гарадскі музей Альфрэда Данікура ў Пероне (Францыя),
• Мэрыя Перона (Францыя).
• У прыватных зборах Вялікабрытаніі, Бельгіі, Ірландыі, Фінляндыі, Германіі, Францыі, Паўднёвай Афрыкі, Егіпта, ЗША, Расіі.

Творы

• Палац Сапегаў
• Маўклівыя сведкі
• Па-над Прыпяццю
• Дарога на Брэст
• Марочыўшчына
• Крыж у Церабні
• У маім горадзе
• Сакавік у Пінску
• Светлая восень
• Масток у Кудрычах
• У Вуйвічах
• На сваёй зямлі
• Мой горад
• Могілкі ў Ліплянах
• Кастрычнік на Ясельдзе

Узнагароды

• Ганаровая грамата Саюзу мастакоў РСФСР (1985);
• медаль Conseiller General a Corbie (Францыя) (1993);
• прыз Соnsieller General a Peronne (Францыя) (1997);
• прыз Нацыянальнай Асамблеі (Францыя) (2002);
• прыз Соnsieller General a Peronne (Францыя) (2003);
• ганаровы грамадзянін горада Альбер (Францыя) (2003);
• медаль горада Перон (Францыя) (2004);
• медаль Беларускага саюза мастакоў «За заслугі ў выяўленчым мастацтве» (2004);
• медаль і спецыяльны дыплом на выставе «L’art du Tamp» у Рыбмон-сюр-Анкры (Францыя) (2008).

Памяць

У 2017 годзе ў Пінску ўлады адмовіліся на афіцыйным узроўні адзначаць 70-годдзе Яўгена Шатохіна. У маі 2018 года Гуманітарна-асветніцкае грамадскае аб’яднанне «Садружнасць Палесся» прапанавала ўладам Пінска і мясцоваму Савету дэпутатаў надаць імя Яўгена Шатохіна гарадской мастацкай школе. Ініцыятыва не атрымала падтрымку чыноўнікаў.

Спасылкі

• Сайт Яўгена Шатохіна
• Артыкул Змітра Кісяля: Яўген ШАТОХІН: «Мае мастацтва будзе жыць…» Архівавана 21 жніўня 2011.
• Беларускі Моладзевы Рух Амерыкі. Новыя творы беларускага мастака Яўгена Шатохіна Архівавана 15 верасня 2009.
• Беларуская інфармацыйная кампанія БелаПАН. Мастак Яўген Шатохін: Можа, упершыню за шмат гадоў атрымалася настолькі пранізліва беларуская выстаўка Архівавана 5 сакавіка 2016.
• Віртуальны Брэст. Яўген Шатохін: мастак-містык з Берасцейшчыны Архівавана 18 красавіка 2014.
• Артыкул Змітра Кісяля: Крокамі Яўгена Шатохіна Архівавана 4 студзеня 2012.
• Інтэрв’ю Яўгена Шатохіна са Змітром Кісялём