Перайсці да зместу

Антон Пятровіч Чычкан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Антон Чычкан)
Футбол
Антон Чычкан
Поўнае імя Антон Пятровіч Чычкан
Нарадзіўся 10 ліпеня 1995(1995-07-10)[1][2] (29 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 188 см
Вага 82 кг[4]
Пазіцыя брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Польшча Вісла (Кракаў)
Нумар 31
Клубная кар’ера[* 1]
2014—2021 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 50 (-47)
2016 →  Беларусь Смалявічы-СТІ 15 (-22)
2022 Расія Уфа 4 (-3)
2022 Грузія Дынама (Тбілісі) 0 (0)
2023 Грузія Дынама (Батумі) 16 (-15)
2024— Польшча Вісла (Кракаў)
Нацыянальная зборная[* 2]
2014—2016 Беларусь Беларусь (да 21) 5 (-9)
2020 Беларусь Беларусь 1 (-5)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 27 лютага 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 20 лістапада 2020

Антон Чычкан (нар. 10 ліпеня 1995, Мінск) — беларускі футбаліст, брамнік польскага клуба «Вісла» з Кракава.

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец СДЮШАР мінскага «Дынама», пазней трапіў у структуру барысаўскага БАТЭ. З 2014 года пачаў выступаць за дубль барысаўчан. У сакавіку 2016 года быў аддадзены ў арэнду клубу Першай лігі «Смалявічы-СТІ»[5], дзе стаў асноўным брамнікам.

Па заканчэнні сезона 2016 вярнуўся ў БАТЭ, дзе застаўся ў асноўнай камандзе. 9 красавіка 2017 года дэбютаваў у Вышэйшай лізе, адгуляўшы ўсе 90 хвілін у матчы супраць «Мінска» (1:0). У сезоне 2017 правёў тры матчы за асноўную каманду (гуляў пры адсутнасці асноўнага брамніка Дзяніса Шчарбіцкага), выступаў таксама за дубль.

У студзені 2018 года падпісаў новы кантракт з БАТЭ[6], у студзені 2019 года падоўжыў пагадненне з барысаўскім клубам[7]. У другой палове 2019 года ў сувязі з траўмай Шчарбіцкага стаў часцей з’яўляцца на полі, дзе чаргаваўся з Сяргеем Чэрнікам. У сезоне 2020 чаргаваўся на полі з Дзянісам Шчарбіцкім, у сезоне 2021 — з Андрэем Кудраўцом.

У студзені 2022 года па заканчэнні кантракта пакінуў БАТЭ[8] і неўзабаве падпісаў пагадненне з расійскім клубам «Уфа» на 2,5 гады[9]. Спачатку заставаўся на лаўцы запасных, у маі пачаў з’яўляцца ў стартавым складзе. Па выніках сезона 2021/22 «Уфа» выбыла з Прэм’ер-лігі, і ў чэрвені 2022 года кантракт брамніка па пагадненні бакоў быў разарваны[10].

У верасні 2022 года стаў іграком тбіліскага «Дынама»[11]. У складзе каманды быў другім брамнікам, заставаўся на лаўцы запасных. У снежні 2022 года пакінуў тбіліскі клуб, так і не выйшаўшы на поле[12], і неўзабаве перабраўся ў «Дынама» з Батумі[13]. Пачынаў сезон 2023 асноўным бранікам, са жніўня стаў заставацца на лаўцы запасных. Па выніках сезона разам з батумскім клубам стаў чэмпіёнам Грузіі. У снежні 2023 год пакінуў «Дынама»[14].

У лютым 2024 года падпісаў кантракт з кракаўскай «Віслай»[15].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

У 2014—2016 гадах выступаў за моладзевую зборную Беларусі, дзе быў другім брамнікам пасля Уладзіслава Васілючка.

У сакавіку 2019 года ўпершыню быў выкліканы ў нацыянальную зборную Беларусі, аднак доўгі час толькі заставаўся на лаўцы запасных. Дэбютаваў у зборнай 11 лістапада 2020 года ў таварыскім матчы супраць Румыніі (3:5), правёўшы на полі ўсе 90 хвілін.

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка выступленняў

[правіць | правіць зыходнік]
Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
2013 дубль БАТЭ Беларусь 0 0
2014 дубль БАТЭ Беларусь 9 −2
2015 дубль БАТЭ Беларусь 12 −5
2016 Д2 Смалявічы-СТІ Беларусь 15 −22
2017 Д1 БАТЭ Беларусь 3 −3
2018 Д1 БАТЭ Беларусь 4 −6
2019 Д1 БАТЭ Беларусь 12 −8
2020 Д1 БАТЭ Беларусь 16 −17
2021 Д1 БАТЭ Беларусь 15 −13
2021/22 (2) Д1 Уфа Расія 4 −3
2022 (2) Д1 Дынама (Тбілісі) Грузія 0 0
2023 Д1 Дынама (Батумі) Грузія 16 −15

Грамадзянская пазіцыя

[правіць | правіць зыходнік]

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі[16].

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Anton Chichkan // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Anton Chichkan // FBref.com
  3. ↑ https://int.soccerway.com/players/-/399666/
  4. ↑ https://teams.by/chichkan-anton-petrovich/player-1789/
  5. ↑ Антон Чичкан отдан БАТЭ в аренду "Смолевичам-СТИ" (руск.). football.by (6 сакавіка 2016). Праверана 11 снежня 2023.
  6. ↑ БАТЭ продлил контракт с Чичканом (руск.). football.by (23 студзеня 2018). Праверана 11 снежня 2023.
  7. ↑ Чичкан продлил соглашение с БАТЭ (руск.). football.by (3 студзеня 2019). Праверана 11 снежня 2023.
  8. ↑ Антон Чичкан покинул БАТЭ (руск.). football.by (3 студзеня 2022). Праверана 11 снежня 2023.
  9. ↑ Антон Чичкан перешел в "Уфу" (руск.). football.by (17 студзеня 2022). Праверана 11 снежня 2023.
  10. ↑ Чичкан покинул «Уфу» (руск.). euro-football.ru (29 чэрвеня 2022). Праверана 11 снежня 2023.
  11. ↑ Тбилисское "Динамо" объявило о подписании Чичкана (руск.). football.by (13 верасня 2022). Праверана 11 снежня 2023.
  12. ↑ Футбол. Антон Чичкан покинул тбилисское "Динамо" (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (22 снежня 2022). Архівавана з першакрыніцы 23 снежня 2022. Праверана 23 снежня 2022.
  13. ↑ Чичкан стал игроком батумского "Динамо" (руск.). football.by (28 снежня 2022). Праверана 11 снежня 2023.
  14. ↑ Чичкан покинул "Динамо" из Батуми, состав команды могут пополнить Плакка и Кики (руск.). football.by (24 снежня 2023). Праверана 27 лютага 2024.
  15. ↑ Антон Чичкан подписал контракт с краковской "Вислой" (руск.). football.by (20 лютага 2024). Праверана 27 лютага 2024.
  16. ↑ 93 беларускія футбалісты выступілі з асуджэннем гвалту ВІДЭА . Наша Ніва (12 верасня 2020). Праверана 11 снежня 2023.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Антон_Пятровіч_Чычкан&oldid=4754763"