Алена Васільеўна Чэкан
Алена Васільеўна Чэкан | |
---|---|
Дата нараджэння | 26 красавіка 1946[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 21 снежня 2013[1] (67 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Адукацыя | |
Месца працы | |
Прафесія | журналістка, актрыса, сцэнарыст |
IMDb | ID 0155000 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Алена Васільеўна Чэкан (укр.: Олена Василівна Чекан; 26 красавіка 1946, Кіеў — 21 снежня 2013, Кіеў) — савецкая і ўкраінская кінаактрыса, сцэнарыст, журналістка.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзілася 26 красавіка 1946 года ў Кіеве.
Пасля заканчэння ў 1972 годз Вышэйшага тэатральнага вучылішча імя Б. В. Шчукіна пачала мастацкую дзейнасць у якасці актрысы ў Тэатры на Малой Броннай (Масква), працягнуўшы яе ў Тэатры імя Пушкіна (Масква).
Вярнуўшыся ў Кіеў, працягнула мастацкую дзейнасць у Тэатры-студыі акцёра Кіеўскай студыі ігравога кіно імя А. П. Даўжэнкі, Тэатры-студыі «Сузор’е» (Кіеў).
Здымалася ў 1980-1990-х гадах. Стварыла монаспектаклі паводле вершаў Марыны Цвятаевай і Лесі Украінкі.
У 2001 годзе сумесна з Юрыем Макаравым напісала сцэнар да 4-серыйнага дакументальнага фільма «Мой Шаўчэнка».
Працавала на ўкраінскім тэлебачанні ў якасці аўтара і вядучай тэлепраграмы «Імгненні вечнасці» на «Інтэры», затым творчым рэдактарам праграмы «Дакумент» у тэлерадыёкампаніі «Студыя 1+1». З моманту заснавання ў 2007 годзе штотыднёвага грамадска-палітычнага часопіса «Український Тиждень» працавала там журналістам, памочнікам шэф-рэдактара.
Вясной 2012 года ў Алены дыягнаставалі пухліну галаўнога мозгу IV стадыі. Алена Чэкан перанесла тры аперацыі, апошнюю гама-нож зрабілі ў Празе ў шпіталі "На Гамолцы! пры падтрымцы супрацоўнікаў пражскай студыі «Радыё Свабода». Франтмэн рок-гурта ДДТ Юрый Шаўчук прысвяціў ёй свае сольныя канцэрты падчас тура з праграмай «Інакш» 5 чэрвеня 2013 года ў Кіеве і 19 верасня 2013 года ў Адэсе, просячы публіку дапамагчы Алене сабраць сродкі на хіміятэрапію.
Памерла 21 снежня 2013 года пасля працяглай хваробы[2].
Фільмаграфія
[правіць | правіць зыходнік]Па інфармацыі ўкраінскіх СМІ, дэбютавала у кіно ў фільме «Салярыс» Андрэя Таркоўскага[2] (не пазначана ў тытрах).
Здымалася ў асноўным у 1980-1990-х гадах. Іграла ў фільмах:
- «Нязручны чалавек»,
- «Сямейны круг»,
- «Пад свіст куляў»,
- «Жанчыны жартуюць усур’ёз» (1981, Ліза),
- «Гракі»,
- «Таямніцы святога Юра» (1982),
- «Тры гільзы ад англійскага карабіна» (1983),
- «У прывідаў у палоне» (1984),
- «Мост праз жыццё»,
- «Прэм’ера ў Сасноўцы»,
- «Набліжэнне да будучыні» (1986, эпізод),
- «Побач з табой»,
- «Да расследавання прыступіць»,
- «Цыганка Аза» (1987),
- «Блакітная ружа»,
- «Грэшнік» (1988, эпізод),
- «Як мужчыны пра жанчын гаварылі»,
- «Вязень замка Іф» (1988),
- «Штармавое папярэджанне»,
- «Дарога праз руіны»,
- «Хачу зрабіць прызнанне»,
- «Буйная»,
- «Допінг для анёлаў»,
- «Ніагара» (1991).
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 14 ліпеня 2016.
- ↑ а б Умерла журналистка и актриса Елена Чекан