Вісла: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) др →Водаапісанне: = Гідраграфія |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
||
(Не паказана 3 прамежкавыя версіі 3 удзельнікаў) | |||
Радок 14: | Радок 14: | ||
|Вышыня вытока = |
|Вышыня вытока = |
||
|Каардынаты вытока = |
|Каардынаты вытока = |
||
|Вусце = |
|Вусце = Балтыйскае мора |
||
|Месцазнаходжанне вусця = |
|Месцазнаходжанне вусця = |
||
|Вышыня вусця = |
|Вышыня вусця = |
||
Радок 29: | Радок 29: | ||
|Катэгорыя на Вікісховішчы = |
|Катэгорыя на Вікісховішчы = |
||
}} |
}} |
||
'''Ві́сла''' ({{lang-pl|Wisła}} |
'''Ві́сла''' ({{lang-pl|Wisła}}) — самая вялікая [[рака]] [[Польшча|Польшчы]]. |
||
== Назва == |
== Назва == |
||
Назва Вісла з індаеўрапейскага *''ṷeis-'' / ''ṷis-'' « |
Назва Вісла з індаеўрапейскага *''ṷeis-'' / ''ṷis-'' «цячы». |
||
З гэтага ж кораня таксама літоўскае ''viešmuo'' «ручай», ад якога літоўскія рачныя назвы ''Vieša, Viešmuo'', латышская ''Viesīte''<ref>''A. Vanagas.'' Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. |
З гэтага ж кораня таксама літоўскае ''viešmuo'' «ручай», ад якога літоўскія рачныя назвы ''Vieša, Viešmuo'', латышская ''Viesīte''<ref>''A. Vanagas.'' Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 378—379.</ref>, а на тэрыторыі цяперашняй Беларусі з ім звязаныя гідронімы [[Вісяты (возера)|Вісяты]], [[Віхра]], [[Віхолка (сяло)|Віхолка]]<ref>J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 1134.</ref><ref>H. Krahe. Unsere ältesten Flussnamen. Wiesbaden, 1964. C. 50-51.</ref><ref>P. Skardžius. Rinktiniai raštai. T. 4. Vilnius, 1998. C. 910—911.</ref>. |
||
Нямецкая назва Віслы мяркуецца запазычаннем з мовы паўднёвых прусаў: прабалцк. ''*Vīs-tl-ā >'' пруск. ''Vīs-kl-ā > Vīkslā >'' ням. ''Weichsel''<ref>K. Būga. Rinktiniai raštai. T. 1. Vilnius, 1958. C. 521.</ref>. |
Нямецкая назва Віслы мяркуецца запазычаннем з мовы паўднёвых прусаў: прабалцк. ''*Vīs-tl-ā >'' пруск. ''Vīs-kl-ā > Vīkslā >'' ням. ''Weichsel''<ref>K. Būga. Rinktiniai raštai. T. 1. Vilnius, 1958. C. 521.</ref>. |
||
Дакладнейшая за індаеўрапейскую этнічная атрыбуцыя назвы Вісла на сёння не адольная. Назва можа быць кельцкай, славянскай, балцкай з паходжання. Адзначаецца прысутнасць балцкіх гідронімаў на працягу цячэння Віслы<ref>В. |
Дакладнейшая за індаеўрапейскую этнічная атрыбуцыя назвы Вісла на сёння не адольная. Назва можа быць кельцкай, славянскай, балцкай з паходжання. Адзначаецца прысутнасць балцкіх гідронімаў на працягу цячэння Віслы<ref>В. Э. Орел. Неславянская гидронимия бассейнов Вислы и Одера // Балто-славянские исследования. 1988—1996. М., 1997. С. 332—358.</ref>. |
||
== Гідраграфія == |
== Гідраграфія == |
||
Даўжыня 1068 км, плошча басейна 198,5 тыс.км². Пачынаецца ў [[Заходнія Карпаты|Заходніх Карпатах]], упадае ў Гданьскі і Віслінскі залівы [[Балтыйскае мора|Балтыйскага мора]]. |
Даўжыня 1068 км, плошча басейна 198,5 тыс. км². Пачынаецца ў [[Заходнія Карпаты|Заходніх Карпатах]], упадае ў Гданьскі і Віслінскі залівы [[Балтыйскае мора|Балтыйскага мора]]. |
||
Галоўныя прытокі: [[Дунаец]], [[Віслока]], [[ |
Галоўныя прытокі: [[Дунаец]], [[Віслока]], [[Буг]], [[Вепш]], [[Сан (прыток Віслы)|Сан]] (справа), [[Піліца]], [[Брда]] (злева). |
||
У вярхоўях Вісла — бурны горны паток; ніжэй за горад [[Кракаў]], прыняўшы шэраг прытокаў з Карпат, робіцца мнагаводнай (шырыня русла каля ўпадзення Дунайца 200 м, ніжэй [[Сан (прыток Віслы)|Сана]] 600—1000 м). У сярэднім і ніжнім цячэнні — тыповая раўнінная рака, цячэ па шырокай, месцамі тэрасаванай даліне. |
У вярхоўях Вісла — бурны горны паток; ніжэй за горад [[Кракаў]], прыняўшы шэраг прытокаў з Карпат, робіцца мнагаводнай (шырыня русла каля ўпадзення Дунайца 200 м, ніжэй [[Сан (прыток Віслы)|Сана]] 600—1000 м). У сярэднім і ніжнім цячэнні — тыповая раўнінная рака, цячэ па шырокай, месцамі тэрасаванай даліне. |
||
Радок 55: | Радок 55: | ||
Суднаходная ў сярэднім і ніжнім цячэнні. Злучана прытокамі і каналамі з рэкамі [[Дняпро]], [[Одра]], [[Нёман]]. На Вісле — гарады [[Кракаў]], [[Варшава]], [[Плоцк]], [[Торунь]], [[Улацлавак]], [[Тчэў]]; у дэльце [[Гданьск]]. У 1918-26 і 1939 годзе на рацэ дзейнічала Віслінская флатылія ВМФ Польшчы (базіравалася ў г. Торунь). |
Суднаходная ў сярэднім і ніжнім цячэнні. Злучана прытокамі і каналамі з рэкамі [[Дняпро]], [[Одра]], [[Нёман]]. На Вісле — гарады [[Кракаў]], [[Варшава]], [[Плоцк]], [[Торунь]], [[Улацлавак]], [[Тчэў]]; у дэльце [[Гданьск]]. У 1918-26 і 1939 годзе на рацэ дзейнічала Віслінская флатылія ВМФ Польшчы (базіравалася ў г. Торунь). |
||
== Крыніцы == |
|||
{{зноскі}} |
|||
{{Крыніцы}} |
|||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
Радок 62: | Радок 63: | ||
== Спасылкі == |
== Спасылкі == |
||
{{Commons|Category:}} |
{{Commons|Category:}} |
||
{{Бібліяінфармацыя}} |
{{Бібліяінфармацыя}} |
||
Актуальная версія на 00:04, 26 лістапада 2024
Вісла | |
---|---|
польск. Wisła | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 1068 км |
Басейн | 198 500 км² |
Расход вады | 1 090 м³/с |
Вадацёк | |
Выток | Заходнія Карпаты |
• Каардынаты | 49°36′21″ пн. ш. 19°00′13″ у. д.HGЯO |
Вусце | Балтыйскае мора |
• Каардынаты | 54°21′42″ пн. ш. 18°57′07″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Гданьская бухта |
|
|
Краіна | |
— выток, — вусце | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ві́сла (польск.: Wisła) — самая вялікая рака Польшчы.
Назва
[правіць | правіць зыходнік]Назва Вісла з індаеўрапейскага *ṷeis- / ṷis- «цячы».
З гэтага ж кораня таксама літоўскае viešmuo «ручай», ад якога літоўскія рачныя назвы Vieša, Viešmuo, латышская Viesīte[1], а на тэрыторыі цяперашняй Беларусі з ім звязаныя гідронімы Вісяты, Віхра, Віхолка[2][3][4].
Нямецкая назва Віслы мяркуецца запазычаннем з мовы паўднёвых прусаў: прабалцк. *Vīs-tl-ā > пруск. Vīs-kl-ā > Vīkslā > ням. Weichsel[5].
Дакладнейшая за індаеўрапейскую этнічная атрыбуцыя назвы Вісла на сёння не адольная. Назва можа быць кельцкай, славянскай, балцкай з паходжання. Адзначаецца прысутнасць балцкіх гідронімаў на працягу цячэння Віслы[6].
Гідраграфія
[правіць | правіць зыходнік]Даўжыня 1068 км, плошча басейна 198,5 тыс. км². Пачынаецца ў Заходніх Карпатах, упадае ў Гданьскі і Віслінскі залівы Балтыйскага мора.
Галоўныя прытокі: Дунаец, Віслока, Буг, Вепш, Сан (справа), Піліца, Брда (злева).
У вярхоўях Вісла — бурны горны паток; ніжэй за горад Кракаў, прыняўшы шэраг прытокаў з Карпат, робіцца мнагаводнай (шырыня русла каля ўпадзення Дунайца 200 м, ніжэй Сана 600—1000 м). У сярэднім і ніжнім цячэнні — тыповая раўнінная рака, цячэ па шырокай, месцамі тэрасаванай даліне.
Рэчышча на значным працягу звілістае, месцамі падзяляецца на рукавы і пратокі, вызначаецца няўстойлівасцю, шматлікімі мелямі і перакатамі.
Ад г. Торунь берагі штучна замацаваныя ад размываў. За 50 км ад мора Вісла падзяляецца на рукавы (Ногат, Мёртвая Вісла і інш.), утвараючы вялізную дэльту (Жулавы). Частка дэльты, якая ляжыць ніжэй ўзроўню мора, засцерагаецца дамбамі.
Жыўленне мяшанае. Разліў вясной ад раставання снегу, летнія паводкі ад дажджоў у Карпатах. Сярэднегадавы расход вады каля Варшавы 600 м³/с, у нізоях — 1090 м³/с. Каля г. Улацлавак ГЭС.
Суднаходная ў сярэднім і ніжнім цячэнні. Злучана прытокамі і каналамі з рэкамі Дняпро, Одра, Нёман. На Вісле — гарады Кракаў, Варшава, Плоцк, Торунь, Улацлавак, Тчэў; у дэльце Гданьск. У 1918-26 і 1939 годзе на рацэ дзейнічала Віслінская флатылія ВМФ Польшчы (базіравалася ў г. Торунь).
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 378—379.
- ↑ J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 1134.
- ↑ H. Krahe. Unsere ältesten Flussnamen. Wiesbaden, 1964. C. 50-51.
- ↑ P. Skardžius. Rinktiniai raštai. T. 4. Vilnius, 1998. C. 910—911.
- ↑ K. Būga. Rinktiniai raštai. T. 1. Vilnius, 1958. C. 521.
- ↑ В. Э. Орел. Неславянская гидронимия бассейнов Вислы и Одера // Балто-славянские исследования. 1988—1996. М., 1997. С. 332—358.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вісла