Пётр Аляксеевіч Парашэнка: Розніца паміж версіямі

Пётр Аляксеевіч Парашэнка
Пётр Аляксеевіч Парашэнка
	укр.: Петро Олексійович Порошенко
	7 чэрвеня 2014 — 20 мая 2019
Кіраўнік урада	Арсеній Пятровіч Яцанюк
Папярэднік	Віктар Фёдаравіч Януковіч; Аляксандр Валянцінавіч Турчынаў (в. а.)
Пераемнік	Уладзімір Аляксандравіч Зяленскі
	23 сакавіка — 3 снежня 2012
Прэзідэнт	Віктар Фёдаравіч Януковіч
Кіраўнік урада	Мікалай Янавіч Азараў
Папярэднік	Андрэй Пятровіч Клюеў
Пераемнік	Ігар Мікалаевіч Прасолаў
	9 кастрычніка 2009 — 11 сакавіка 2010
Прэзідэнт	Віктар Андрэевіч Юшчанка; Віктар Фёдаравіч Януковіч
Кіраўнік урада	Юлія Уладзіміраўна Цімашэнка
Папярэднік	Уладзімір Дзмітрыевіч Хандогій (в.а.)
Пераемнік	Канстанцін Іванавіч Грышчанка
	22 лютага 2007 — 26 красавіка 2012
Прэзідэнт	Віктар Андрэевіч Юшчанка; Віктар Фёдаравіч Януковіч
Кіраўнік урада	Віктар Фёдаравіч Януковіч; Юлія Уладзіміраўна Цімашэнка; Мікалай Янавіч Азараў
Папярэднік	Валерый Міхайлавіч Геец
Пераемнік	Ігар Мікалаевіч Прасолаў
	8 лютага — 8 верасня 2005
Прэзідэнт	Віктар Андрэевіч Юшчанка
Кіраўнік урада	Юлія Уладзіміраўна Цімашэнка
Папярэднік	Уладзімір Іванавіч Радчанка
Пераемнік	Анатоль Кірылавіч Кінах
Нараджэнне	26 верасня 1965[…] (59 гадоў); Балград, Балградскі раён, Адэская вобласць, УССР, СССР;
Імя пры нараджэнні	укр.: Петро Олексійович Порошенко
Бацька	Аляксей Іванавіч Парашэнка[d]
Маці	Яўгенія Грыгарчук[d]
Жонка	Марына Анатолеўна Парашэнка[d]
Дзеці	Аляксей, Яўгенія, Аляксандра, Міхаіл
Веравызнанне	Украінская праваслаўная царква Маскоўскага патрыярхата, праваслаўе і ПЦУ
Партыя	СДПУ(а) (1998-2000) ; Партыя рэгіёнаў (2000-2001); «Салідарнасць» (2001-2005) ; «Наша Украіна» (2005-2010)
Член у	Вярхоўная Рада Украіны IX склікання[d]; Вярхоўная Рада Украіны VII склікання[d]; Вярхоўная Рада Украіны V склікання[d]; Вярхоўная Рада Украіны IV склікання[d]; Вярхоўная Рада Украіны III склікання[d];
Адукацыя	Інстытут міжнародных адносін Кіеўскага нацыянальнага ўніверсітэта імя Тараса Шаўчэнкі[d] (1989);
Навуковая ступень	кандыдат юрыдычных навук
Прафесія	эканаміст-міжнароднік
Аўтограф
Званне	вярхоўны галоўнакамандуючы
Камандаваў	Узброеныя сілы Украіны
Бітвы	вайна на ўсходзе Украіны; уварванне Расіі ва Украіну (2022);
Заслужаны эканаміст Украіны	Дзяржаўная прэмія Украіны ў галіне навукі і тэхнікі
Сайт	poroshenko.com.ua
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Актуальная версія на 14:42, 11 лістапада 2023

Пётр Аляксеевіч Парашэнка (укр.: Петро Олексійович Порошенко; нар. 26 верасня 1965, Балград, Адэская вобласць, УССР, СССР) — украінскі прадпрымальнік, палітык, пяты Прэзідэнт Украіны (2014—2019). Народны дэпутат Украіны 3-га, 4-га, 5-га і 7-га скліканняў, міністр эканамічнага развіцця і гандлю Украіны (з 23 сакавіка па 24 снежань 2012 г., міністр замежных спраў Украіны (9 кастрычніка 2009 — 11 сакавіка 2010), старшыня Савета Нацыянальнага банка Украіны. Заслужаны эканаміст Украіны. Заснавальнік канцэрна «Укрпрамінвест». Уваходзіць у лік самых багатых украінцаў. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Украіны ў галіне навукі і тэхнікі.

Біяграфія

Пасля сканчэння з адзнакаю факультэту міжнародных адносін і міжнароднага права Кіеўскага ўніверсітэта імя Шаўчэнкі (1989) навучаўся ў аспірантуры (1989—1992), працаваў асістэнтам кафедры міжнародных эканамічных адносін.

У 1990—1991 — намеснік генеральнага дырэктара Аб'яднання малых прадпрыемстваў і прадпрымальнікаў «Рэспубліка». У 1991—1993 кіраваў АТ Біржавы дом «Украіна». У 1993—1998 — генеральны дырэктар ЗАТ «Украінскі прамыслова-інвестыцыйны канцэрн».

У 1998 абраны ў Вярхоўную Раду, уваходзіў у парламенцкую фракцыю аб'яднаных сацыял-дэмакратаў. На пачатку 2000 выйшаў з СДПУ(А) і стварыў фракцыю «Салідарнасць» (пазней — партыя). У складзе выбарчага блоку «Наша Украіна» абіраўся дэпутатам у 2002 і 2006 годах.

З ліпеня 2004 года — намеснік кіраўніка штабу кааліцыі «Сіла народу», з моманту стварэння партыі «Наша Украіна» — у яе кіраўніцтве.

8 лютага 2005 года прызначаны сакратаром Рады нацыянальнай бяспекі і абароны. 5 верасня 2005 пасля вылучэння супраць яго абвінавачванняў з боку колішняга дзяржаўнага сакратара Аляксандра Зінчанкі падаў у адстаўку. Аднак ніводнае з высунутых абвінавачванняў не пацвердзілася, і суд абавязаў Зінчанку прынесці публічныя прабачэнні.

З 22 лютага 2007 года — старшыня Рады Нацыянальнага банка Украіны.

9 кастрычніка 2009 года пастаўлены міністрам замежных спраў Украіны.

23 сакавіка 2012 года прызначаны міністрам эканамічнага развіцця і гандлю Украіны^[4].

Са снежня 2012 года — народны дэпутат Украіны 7-га склікання, пазафракцыйны. З пачатку 2014 года — кандыдат у прэзідэнты Украіны на выбарах 2014 года.

25 траўня 2014 года ў першым туры выбараў атрымаў большасць галасоў і быў абраны прэзідэнтам Украіны.

На чале дзяржавы

Пётр Парашэнка быў абраны на пасаду Прэзідэнта Украіны ў сітуацыі фактычнай вайны, калі стаяла пагроза страты паўднёва-ўсходняй паловы тэрыторыі. У 2014 годзе Масква ў пакаранне за праеўрапейскі курс Украіны анексавала Крым і адарвала Данбас. Парашэнку ўдалося стабілізаваць сітуацыю. У яго актыве — стварэнне баяздольнай арміі, аднаўленне эканамічнага росту, здабыццё ўкраінскай царквой аўтакефаліі і ўвядзенне бязвізавага рэжыму з Еўрасаюзам. Пасля 2015 года Украіна ўтрымлівала лінію фронту ў Данбасе, а многія кіраўнікі сепаратыстаў былі знішчаны кропкавымі тэрактамі, сярод іх і лідар «Данецкай народнай рэспублікі» Захарчанка. У той жа час казнакрадства ва Украіне працягвалася, а тэмпы эканамічнага росту былі невысокія. Украіна засталася дзяржавай з найніжэйшымі ў Еўропе заробкамі, гэта не шкодзіла прэзідэнту Парашэнку адпачываць на Мальдывах. Нягледзячы на заслугі ў дзяржаўным будаўніцтве, у Пятра Парашэнкі сфарміраваўся значны антырэйтынг^[5].

Яго супернік на наступных прэзідэнцкіх выбарах 2019 года Уладзімір Зяленскі падчас дэбатаў паміж кандыдатамі на НСК «Алімпійскі» 19 красавіка, напаярэдадні другога тура адрасаваў Пятру Парашэнку словы: «Я не ваш апанент, я ваш прысуд»^[6]. У другім туры прэзідэнцкіх выбараў, які адбыўся 21 красавіка, Пятро Парашэнка саступіў Уладзіміру Зяленскаму і заявіў аб тым што ён пакідае пасаду прэзідэнта краіны з наступнага месяца^[7].

На парламенцкіх выбарах 2019 года ўзначаліў спіс партыі Еўрапейская Салідарнасць, такую назву атрымаў «Блок Пятра Парашэнкі» пасля перайменавання. Партыя атрымала 8% галасоў і чацвёртае месца, аказалася ў апазіцыі да прэзідэнцкай партыі "Слуга народа".

Навуковая дзейнасць

У 2002 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю «Прававое рэгуляванне кіраваннем дзяржаўнымі карпаратыўнымі правамі ва Украіне». Кандыдат юрыдычных навук. Аўтар манаграфіі «Дзяржаўнае кіраванне карпаратыўнымі правамі ва Украіне. Тэорыя фарміравання правастасункаў» і нізкі навуковых публікацый. Суаўтар падручніка «Сучасныя міжнародныя эканамічныя стасункі».

23 снежня 2009 абраны Ганаровым прафесарам Універсітэта банкаўскай справы Нацыянальнага банка Украіны. Заслужаны эканаміст Украіны.

Узнагароды і прэміі

Ордэн «За заслугі» II ст. (24 верасня 1999) — за важкі асабісты ўнёсак у рэфармаванне прамысловасці Украіны, актыўны ўдзел у законатворчай працы^[8]
Ордэн «За заслугі» III ст. (9 снежня 1998) — за шматгадовую сумленную працу, важкі ўнёсак у развіццё ўкраінскай дзяржаўнасці^[9]
Заслужаны эканаміст Украіны (21 жніўня 1997) — за важкія здабыткі ў працы, высокае прафесійнае майстэрства і з нагоды шостай гадавіны незалежнасці Украіны^[10]
Дзяржаўная прэмія Украіны ў галіне навукі і тэхнікі (1999) — за стварэнне навукова-прамысловага комплексу вытворчасці свінцова-кіслотных акумулятарных батарэй (у складзе калектыву)^[11]
Лаўрэат Міжнароднай прэміі імя П. Орліка
Ганаровая грамата Вярхоўнай Рады Украіны
іспанскі ордэн «За грамадзянскія заслугі» ступені Вялікага Крыжа

Сям'я

Пётр і Марына Парашэнкі пажаніліся ў 1984 г. У іх чацвёра дзяцей — Аляксей (1985), Яўгенія, Аляксандра (2000), Міхаіл (2001)^[12].

Зноскі

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пётр Аляксеевіч Парашэнка
Персанальная старонка

[1] Парашэнкі заявіў, што Яцанюк застанецца на пасады прэм'ера

[_32c56efc09d6aea7-2] Nationalencyklopedin — 1999. Праверана 12 кастрычніка 2016.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1165538"></a>

[_d5d3b9b5f0186ae0-3] Ray M. Petro Poroshenko // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[4] Указ Президента України № 210/2012 від 23 березня 2012 года «Про призначення П.Порошенка Міністром економічного розвитку і торгівлі України»

[5] shaniva.by

[6] shaniva.by

[7] shaniva.by

[8] Указ Президента України № 1225/99 від 24 вересня 1999 года «Про нагородження відзнакою Президента України — орденом „За заслуги“»

[9] Указ Президента України № 1342/98 від 9 грудня 1998 года «Про нагородження відзнакою Президента України — орденом „За заслуги“»

[10] Указ Президента України № 874/97 від 21 серпня 1997 года «Про відзначення нагородами України»

[11] Указ Президента України № 1513/99 від 1 грудня 1999 года «Про присудження Державних премій України в галузі науки і техніки 1999 года»

[12] ttps://nashaniva.by/?c=ar&i=134873

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

@@ Радок 61: / Радок 61: @@
 | узнагароды                 =
 {{{!}} style="background: transparent"
-{{!}}{{Ордэн За заслугі ІІ ступені, Украіна}} {{!!}} {{Ордэн За заслугі ІІІ ступені, Украіна}}{{!!}} {{Кавалер Вялікага крыжа ордэна Грамадзянскіх заслуг}}
+{{!}}{{Ордэн За заслугі II ступені (Украіна)}} {{!!}} {{Ордэн За заслугі III ступені (Украіна)}}{{!!}} {{Кавалер Вялікага крыжа ордэна Грамадзянскіх заслуг}}
 {{!}}}
 {{{!}} style="background: transparent"
@@ Радок 99: / Радок 99: @@
 Яго супернік на наступных [[Прэзідэнцкія выбары ва Украіне (2019)|прэзідэнцкіх выбарах]] 2019 года [[Уладзімір Зяленскі]] падчас дэбатаў паміж кандыдатамі на [[НСК «Алімпійскі»]] 19 красавіка, напаярэдадні другога тура адрасаваў Пятру Парашэнку словы: «''Я не ваш апанент, я ваш прысуд''»<ref>[https://nashaniva.by/?c=ca&i=559 nashaniva.by]</ref>. У другім туры прэзідэнцкіх выбараў, які адбыўся 21 красавіка, Пятро Парашэнка саступіў Уладзіміру Зяленскаму і заявіў аб тым што ён пакідае пасаду прэзідэнта краіны з наступнага месяца<ref>[https://nashaniva.by/?c=ar&i=229253 nashaniva.by]</ref>.
-На [[Парламенцкія выбары ва Украіне (2019)|парламенцкіх выбарах]] 2019 году узначаліў спіс партыі [[Еўрапейская Салідарнсць]], гэтакі назоў атрымаў «Блок Пятра Парашэнкі» ў выніку перайменавання. Партыя атрымала 8% галасоў ды чацьвертае месца, і апынулася ў апазіцыі да прэзідэнцкай партыі [[Слуга народа (партыя)|Слуга Народу]].
+На [[Парламенцкія выбары ва Украіне (2019)|парламенцкіх выбарах]] 2019 года ўзначаліў спіс партыі [[Еўрапейская Салідарнасць]], такую назву атрымаў «Блок Пятра Парашэнкі» пасля перайменавання. Партыя атрымала 8% галасоў і чацвёртае месца, аказалася ў апазіцыі да прэзідэнцкай партыі [[Слуга народа (партыя)|"Слуга народа"]].
 == Навуковая дзейнасць ==
-У 2002 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю «Прававое рэгуляванне кіраваннем дзяржаўнымі карпаратыўнымі правамі ва Украіне». Кандыдат юрыдычных навук. Аўтар манаграфіі «Дзяржаўнае кіраванне карпаратыўнымі правамі ва Украіне. Тэорыя фарміравання правастасункаў» і нізкі навуковых публікацый. Суаўтар падручніку «Сучасныя міжнародныя эканамічныя стасункі».
+У 2002 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю «Прававое рэгуляванне кіраваннем дзяржаўнымі карпаратыўнымі правамі ва Украіне». Кандыдат юрыдычных навук. Аўтар манаграфіі «Дзяржаўнае кіраванне карпаратыўнымі правамі ва Украіне. Тэорыя фарміравання правастасункаў» і нізкі навуковых публікацый. Суаўтар падручніка «Сучасныя міжнародныя эканамічныя стасункі».
 снежня 2009 абраны Ганаровым прафесарам Універсітэта банкаўскай справы Нацыянальнага банка Украіны. [[Заслужаны эканаміст Украіны]].