Cheque
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Un cheque (anglicismu de cheque o check) ye un documentu contable de valor nel que la persona que ye autorizada pa estrayer dineru d'una cuenta (por casu, el titular), estiende a otra persona una autorización pa retirar una determinada cantidá de dineru de la so cuenta, que esprésase nel documentu, prescindiendo de la presencia del titular de la cuenta bancaria.
El cheque ye un títulu de valor a la orde o al portador y astractu en virtú del cual una persona, llamada librador, ordena incondicionalmente a una institución de creitu'l pagu a la vista d'una suma de dineru determinada a favor d'una tercer persona llamada beneficiariu.Un cheque (anglicismu de cheque o check) ye un documentu contable de valor nel que la persona que ye autorizada pa estrayerdineru d'una cuenta (por casu, el titular), estiende a otra persona una autorización pa retirar una determinada cantidá de dineru de la so cuenta la cual esprésase nel documentu, prescindiendo de la presencia del titular de la cuenta bancaria.
tambien hai dellos tipos de cheques :
CHEQUE A LA ORDE:
A la orde d'una persona determinada: esto ye nel anverso del cheque escribimos el nome del llexítimu tenedor persona que, sacantes tresmita'l documentu a un terceru, ye quien lo debe cobrar. L'incluyir la clausa "A LA ORDE" tien el mesmu efeutu que nun incluyila magar pon de manifiestu explicitamente la capacidá que tien el llexítimu tenedor del cheque de tresmitir o enxaretar esti a un terceru.
CHEQUE AL PORTADOR :
Ye aquel que nun indica una persona específica a favor de quien s'expedir. Esti tipu de cheque tien d'indicar la lleenda “al portador” nel espaciu destináu pa señalar el nome del beneficiariu.
CHEQUE CERTIFICÁU:
En delles ocasiones el beneficiariu d'un cheque precisa tar totalmenteseguro de qu'esti documentu cunta colos fondos abondos pa ser pagáu pol bancu; pa lo cual solicita al librador, quien de la mesma va riquir al bancu certifique la esistencia d'estos fondos. Esto significa que'l bancu retira l'importe señaláu nel cheque de la cuenta de la persona que la expede, sellándolo y roblándolo como prueba de garantía de que'l documentu va cuntar colos fondos abondos cuando'l beneficiariu presentar pal so cobru nel plazu establecíu. Con esti tipu de cheques asegura la esistencia de recursos pal pagu del documentu inda cuando darréu la cuenta pudiera quedase ensin fondos, una y bones el titular de la mesma nun va poder disponer d'esi dineru.
CHEQUE DE CAXA:
Los cheques de caxa son emitíos por una institución de creitu por que'l veceru namái pueda cobralos nuna de les sucursales o filiales de dicha institución.
El vecera entrega al bancu la cantidá de dineru pola que va expedir el cheque y ésti va ser pagáu nesa mesma institución o podra depositase nuna cuenta del beneficiariu
Requisitos
[editar | editar la fonte]El cheque namái puede ser expedíu cuando s'axunten los requisitos siguientes:
- La institución de creitu va celebrar un contratu col librador: Los bancos reciben de los sos veceros dineru que s'obliguen a devolver a la vista, cuando'l veceru riquir. Pa documentar les órdenes de pagu de los veceros utilicen los cheques.
Pol contratu de cheque, arriendes d'ello, el bancu que s'obliga a recibir dineru de la so cuenta-habiente, a caltener el saldu de la cuenta a disposición d'ésti, y a pagar los cheques que'l veceru llibre con cargu al saldu de la cuenta. A la cuenta de cheques denominar na práutica bancaria “cuenta corriente de cheques”, porque la cuenta-habiente fai entregues que se-y abonen y llibra cheques que se-y carguen al ser pagos; polo que la cuenta tien una secuencia indefinida.
La cuenta de cheques ye un presupuestu de la normalidá, non de la esencia del cheque. Puede una persona llibrar cheques y nun tener la cuenta y el tenedor va poder exercitar les aiciones correspondientes contra los obligaos, ya inclusive el librador va recibir una sanción. Y si el bancu negar a pagar un cheque ensin causa xusta, sacantes que tea indispuesto o obrando, infringiendo les sos obligaciones derivaes del contratu de cheque, tamién tendrá de pagar al librador una pena pol cheque desoyíu.
- Los fondos disponibles: La esistencia de fondos disponibles ye tamién un presupuestu de la regularidá del cheque; presupuestu que la so esistencia nun inflúi sobre la eficacia del títulu, y que la so ausencia ye sancionada tamién.
- Que'l librador fuera autorizáu pol llibráu pa expedir cheques al cargu de la cuenta del librador.
Pago
[editar | editar la fonte]El cheque tien de pagase nel momentu que preséntese al llibráu. Como títulu de creitu que ye, el pagu del cheque tien de faese precisamente contra la so entrega.
Responsabilidá del librador: El librador ye'l principal responsable del pagu del cheque. Por eso nel cheque l'aición cambiaria direuta exercitar contra'l librador y los sos avalistas (oldear al librador como'l aceptante de la lletra de cambéu) y l'aición de regresu en contra de los endosantes y los sos avalistas. El llibráu (entidá financiera) nun tien responsabilidá en virtú del documentu porque nunca formaliza l'aceptación, a diferencia de la lletra de cambéu.
El librador d'un cheque que se presenta en tiempu y que nun se pague por causa a él imputable, ye responsable de los daños y perxuicios que sufra'l tenedor.
Responsabilidá del llibráu: La institución de creitu qu'autorice a una persona pa expedir cheques ta obligada a cubrir hasta l'importe de les sumes que tenga a disposición del librador. Cuando la institución negar ensin xusta causa a pagar un cheque tien de desquitar al librador de los daños y perxuicios.
Dizse qu'un cheque rebotó cuando nun hubo fondos.
Carauterístiques
[editar | editar la fonte]Les carauterístiques de los cheques son:
Lliteralidá
[editar | editar la fonte]Significa que val única y puramente polo que s'afigure nel cheque de manera específica.
Valor
[editar | editar la fonte]Otra carauterística ye que tienen valor per se, ye dicir que tien valor por sigo mesmu nel documentu como'l títulu valor que ye. Esto significa por casu que al cobrase nun bancu, el posesor, siempres y cuando'l cheque cunte con enxareto, nun tien que dar esplicación al bancu de por qué lo ta cobrando. Esta carauterística fai qu'un cheque seya como un billete, que tien un valor por sí mesmu más el portador a la causa validada nun solu cheque seya como un billete. Amás enllénase un formulariu especial al traviés del cual el llibráu ordenar al librador que dono tou o parte de los fondos realizaos na entidá bancaria de manera conxuntiva y ordenada.
A la vista
[editar | editar la fonte]Los cheques son siempres a la vista, ye dicir que nun tienen fecha de cuándo tienen de ser pagos. La fecha que s'afigura nel cheque namái cumple la función de dexar constancia de cuándo l'emisor tenía la intención de qu'esi cheque seya cobráu. Sicasí'l bancu ta obligáu a faer efectivu un cheque'l día en que se presenta al cobru, ensin importar que la fecha qu'apaeza afigurada nésti entá nun llegara. Hai cheques pos-fechaos. Hai que tener bien en cuenta que los cheques prescriben y per ende caduquen.
Tipos de cheques
[editar | editar la fonte]Los cheques pueden ser de munches clases, ente pt, nominativu, a la shet o al portador. Nel primer casu, solo puede cobralo la persona indicada nel cheque (sía esta física o xurídica). Nel segundu casu, pue ser cobráu pol beneficiariu indicáu, sicasí, este puede apurrilo en pagu a otra persona, pa lo cual tien d'escribir la so firma nel envés del cheque -esti actu denominar enxareto-. Nesti casu, cualquier persona puede cobralo como si fuera al portador. Y en l'últimu casu, puede cobrar cualquier persona que seya portadora del mesmu. En dellos países la llexislación contempla namái cheques nominativos, ye dicir que son emitíos a nome o a favor siempres d'una persona específica.
La cantidá a pagar escríbese dos veces (una en númberos y otra en lletres) para mayor seguridá, y nos dos casos arrodiar con símbolos (por casu #50,00# € en cuenta de 50,00 €) por que non puedan añader cifres adicionales (y cobrar 950,00€, por casu). Pa imposibilitar inda más el cambéu de cifres pueden tapase con celu adesivu.
Hai cheques que tienen llendes d'hasta cuanto tiempu dar pa ser cobráu; dígase, 180 díes.
- Cheque cruzáu. el dineru tendrá de ser cobráu al traviés d'una entidá bancaria qu'Entemedie nel procesu, y non podrá retirase n'efectivu sacantes esta entidá bancaria de la cual ye vecera'l cobrador seya la mesma que llibra'l cheque.
Inxertando la clausa “p'abonu en cuenta” produz la consecuencia de que nun puede ser cobráu n'efectivu, sinón que tendrá de ser abonáu na cuenta del portador.
- Cheque certificáu / conformáu. El llibráu esixe al librador que lo certifique faciendo constar que tien nel so poder fondos abondos pa cubrir el cheque. Realizar con pallabres como “acepto” “clavu vistu” o “bonu” escrites pol bancu qu'emitió'l cheque y roblada pol librador.
La certificación del cheque tresmite la propiedá de la provisión a la orde del tenedor y produz el descargu del librador. Desque foi certificáu un cheque, la provisión correspondiente queda so la responsabilidá del llibráu, quien tendrá de retirala de la cuenta del librador y caltenela nuna cuenta del pasivu col títulu de "Cheques Certificaos" o otru títulu apropiáu. El Bancu que certificó un cheque asume la obligación de pagalo.
- Cheque de caxa o Cheque de Xerencia. Ye un cheque expedíu por una institución de creitu a les sos propies dependencies. Representa una garantía y nun suel tener fecha de caducidá. Na práutica funciona como dineru líquido, una y bones el valor retirar de la cuenta del pagador na fecha d'espedición en llugar de la de cobru y el librador ye'l direutor de la oficina bancaria. N'España y otros países denominar cheque bancariu, impropiamente yá que tolos cheques son de dalguna manera bancarios y suel provocar ambigüedaes y errores.
- Cheques de viaxeru. Son los expedíos por instituciones de creitu al so propiu cargu y son pagaderos por otru de los sos establecimientos dientro del país o nel estranxeru. Suélense llamar "traveller's check", conforme la so forma n'inglés.
- Cheque cancelatorio. Según la llei de Antievasión fiscal de la República Arxentina, tolos pagos cimeros a $1000 teníen de realizase por cualesquier otru mediu que nun seya direutamente n'efectivu. Ante esta situación, créase la figura xurídica del cheque cancelatorio por que toles persones que nun tener cuentes corrientes y nun dispongan del pactu de cheques pa emitilos, puedan realizar los sos pagos per esti mediu bancariu, recurriendo a una entidá financiera o un bancu ende adquiriendo esti mediu de pagu. A diferencia del cheque de pagu diferíu, esti tipu de cheques tien efeutu pro-soluvo (non como los otros que son prosolvente -al momentu de presentalo al cobru-), sinón que col solu fechu de recibir el cheque ye abondu.
- Cheque de pagu diferíu. Ye una orde de pagu que se llibra contra un bancu nel cual el librador, a la fecha de presentación axustada nel cheque, tien de tener fondos abondos depositaos al so orde na cuenta corriente bancaria.
Comisiones
[editar | editar la fonte]Cuando s'ingresa o se cobra un cheque nuna entidá distinta de la qu'emitió pueden cobrar una comisión. Dicha comisión nun esiste si cobrar na mesma entidá qu'emitió'l cheque.
Tamién yera práutica común, anque anguaño illegal en dellos países, el cobrar una comisión por xestión cuando un cheque yera devueltu porque nun tenía fondos. El motivu pol cual dellos países considerar illegal ye porque se cobra por un serviciu, cobrar un cheque, que nun se realizó.
En Méxicu
[editar | editar la fonte]En Méxicu'l cheque ye consideráu un títulu de creitu, debiéndose entender por éstos aquellos documentos que por virtú de la so lliteralidá amparen un derechu cambiario-quirografario. Hai de solliñar que la emisión y circulación de los cheques atópase reguláu pola Llei Xeneral de Títulos y Operaciones de Creitu del artículu 175 a 207. D'alcuerdu al artículu 176 de la referida llei los cheques tienen de contener lo siguiente:
I.- La mención de ser cheque, enserta nel testu del documentu; II.- El llugar y la fecha en que s'expedir; III.- La orde incondicional de pagar una suma determinada de dineru; IV.- El nome del llibráu;
- V.- El llugar del pagu; y VI.-
La firma del librador.
Hai xuristes que consideren que'l cheque nun ye un verdaderu títulu de creitu, pos el mesmu nun resulta ser un preséu por virtú del cual acredítese la esistencia d'un creitu a favor d'una persona, sinón que'l mesmu ye un preséu de pagu. Esto ye, por virtú del cheque nun se demuestra la esistencia d'un creitu constituyíu a favor d'una determinada persona, sinón que'l mesmu ye de cierta forma oldeáu al efectivu -un mediu de pagu-.[1]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Carlos Felipe Dávalos Mejía, Títulos y operaciones de creitu, Oxford, Méxicu, D.F., 2001
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Definición de Cheque según el Bancu d'España (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- so-empresa/la lletra-de-cambéu-el cheque-y-el-pagara/lang/es Diferencies ente lletres de cambéu, cheques y pagarés (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- cheques bancarios.html Modalidaes de cheques bancarios n'España (Guía de finances) (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- LLEI XENERAL DE TÍTULOS Y OPERACIONES DE CREITU de Méxicu
- Llei de cheques 2859-51 de la República Dominicana (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
