مرات آمون
مرات آمون او حرفيا مرات الإله آمون او الزوجه الإلهيه لآمون باللغه المصريه القديمه "حمت نتر إن آمون" كان لقب خلال الدوله الحديثه فى مصر القديمه و استمر من بدايات الاسره التمنتاشر لحد الاسره السته و عشرين و كانت فى الغالب مرات الملك بتحمل اللقب, و كانت بتقوم بطقوس دينيه بتختص بالإله آمون , بس ساعات كانت بتشيله بنت الملك الكبيره و كان اللقب متوارث للبنت من امها.[1]
التطور
[تعديل]الدوله الحديثه
[تعديل]فيه نظريه بتقول انو خلال الاسره التمنتاشر كانت مرات آمون هى «الاميره الوريثه»، وده كان معناه انها ليها اهميه كبيره فى خلافة الملك ابوها، وكان لازم الامير او ابن الملك من مراتاته الثانويه عشان يقعد بعد ابوه ابوها ع العرش يتجوز «مرات الاله آمون». وده خلى جواز الاخوات فى العيله الملكيه المصريه يبقى عاده متوارثه. كمان لو مكنش فيه حد من ولاد الملك، كان ممكن «مرات آمون» تتجوز حد من قرايبها فى العيله المالكه عشان يقعد على عرش مصر.[1]
وكان لمرات آمون قصر خاص بيها، وكان ليها عزب وارضى. وكان فيه مجموعه موظفين بيديروا الاملاك دى ليها. وبصفتها مرات آمون، كان ليها دور فى عمايل شوية طقوس دينيه، سواء مع ابوها الملك او مع كبارات الكهنه. وكانت كمان بتقف وسطهم كأنها الملك وهو بيضرب اعداء مصر.[1]
وفى الاسره التمنتاشر، كان اللقب بيتنقل غالبا من الام للبنت بالوراثه، لحد ما جه عهد اخناتون اللى منع عبادة آمون بالقوه وفرض على الدوله عبادة آتون لوحده، وده منع المنصب لفتره. ومن اول الاسره التسعتاشر، لما جه رمسيس التانى والرعامسه اللى بعده، رجع الاعتبار للمنصب ده وبقى مهم من جديد، مع تغيير الاسم لـ«مرات الملك العظيمه» (حمت نسوت ورت)، ومبقاش اللقب بيتنقل من الام للبنت.
وكان اللقب مرتبط بعبادة آمون اللى كان مركزها طيبه (الاقصر دلوقتى). وفقد اللقب قيمته شويه لما عاصمة مصر اتنقلت من طيبه للشمال فى العصر المتأخر.[2]
اللقب بالهيروغليفي
[تعديل]اللقب | بالهيروغليفية | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
حمت - نتر ان آمون (مرات آمون الإلهية) |
| ||||||||||
حمت - نتر ان آمون ام إبت - سوت (مرات آمون الإلهية في الكرنك) |
|
اسامى اللي خدوا اللقب ده
[تعديل]- ملحوظه: معظم استمى الملكات دول محطوطه اصلا في خراطيش.
لينكات برانيه
[تعديل]- زوجة آمون – صور وتسجيلات صوتيه و مرئيه على ويكيميديا كومونز
- زوجة آمون معرف مخطط فريبيس للمعارف الحره
مصادر
[تعديل]- ↑ أ ب ت Gabriele Höber-Kamel: Die Gottesgemahlinnen des Amun in Karnak. In: Gabriele Höber-Kamel (Hrsg.): Karnak – Wohnstätte der Götter. (= Kemet Heft 1/2001), Kemet Verlag, Berlin 2001, ISSN 0943-5972, S. 48.
- ↑ Gabriele Höber-Kamel: Die Gottesgemahlinnen des Amun in Karnak. In: Gabriele Höber-Kamel (Hrsg.): Karnak – Wohnstätte der Götter. (= Kemet Heft 1/2001), Kemet Verlag, Berlin 2001, ISSN 0943-5972, S. 49.
- ↑ Porter, Bertha and Moss, Rosalind, Topographical Bibliography of Ancient Egyptian Hieroglyphic Texts, Statues, Reliefs and Paintings Volume IV : Lower and Middle Egypt , Griffith Institute. 1964, pp 28
لم يتم العثور على روابط لمواقع التواصل الاجتماعي.
- صور و ملفات صوتيه من كومنز