Octave Mirbeau

Dr Octave Henri Marie Mirbeau (* 16. Februar 1848 z Trévières, Calvados; † 16. Februar 1917 z Paris) isch e franzesischer Schurnalischt, Chunschtkritiker un Romanautor gsi. Är isch zue syre Zyt e bekannte un gferchtete Romancier gsi un dr meischtgspilt franzesisch Bihneautor im dytschsprochige Ruum.

Läbe

Dr Mirbeau het im Dytsch-Franzesische Chrieg kämpft un derno as Schurnalischt gschafft. Är het Theater- un Chunschtkritike aber au bolitischi Artikel fir verschiedeni Zytige z Paris gschribe. Anne 1885 isch dr Mirbeau Anarchischt wore, wun ere bis zue syym Dod bliben isch. As eine vu dr wichtigschte anarchistische Intelläktuälle het er regelmäßig Artikel verfasst fir sonigi Zytschrifte. In dr Dreyfus-Affäre het er d Strof zahlt, wu dr Émile Zola wäg syyre Schrift J‘accuse...! derzue verurdeilt woren isch.

Dr Mirbeau isch au ne wichtige Chunschtkritiker gsi, wu iber di impressionistische un avantgardistische Bewegige z Montmartre un z Montparnasse gschribe het, wun er fir d Grundlag vun ere Kulturrevolution z Frankryych ghalte gha het. D Académie Goncourt isch vu ihm mitgrindet wore.

Em Octave Mirbeau wird d Entdeckig vum belgische Autor un Nobelpryydreger Maurice Maeterlinck zuegschribe. Är het au ne wichtige Deil byydrait zue dr Karriere vum Camille Pissarro, em Auguste Rodin, em Claude Monet, dr Camille Claudel, em Aristide Maillol, em Félix Vallotton un vu andere wichtige Chinschtler vu syyre Zyt.

Näbei ber 2000 Churzgschichte un Artikel het dr Mirbeau au e baar Schauspil un Roman gschribe. Syyni bekannteschte Wärch sin Le Jardin des supplices (dt. Der Garten der Qualen, 1899), Le Journal d'un femme de chambre (dt. Tagebuch einer Kammerzofe, 1900) un Les affaires sont les affaires (dt. Geschäft ist Geschäft, 1903).

Zitat

„Hass niemer, nit emol e bese Mänsch, haa Mitleid mit em, wel är wird nie s ainzig Vergniege chännelehre, wun is im Läbe Droscht git: s Guet due.”

„S isch nit s Stärbe, wu drurig isch. S isch s Läbe, wän Du nit glickli bisch.”

„Di grescht Eroberig, wu dr Schurnalismus in däm Johrhundert gmacht het, isch isch d Reportasch gsi, des heißt, mir hän an eme Morge erfahre, ass dr Herr X... waichgchochti Aier zum z Morge isst un ass d Frau Z... am drei e grien Chleid, am Mitternacht e roserot Chleid drait, dää Liebhaber, sälle Kutscher het.”

„Dr Schurnalismus ernidrigt alles, deformiert alles, d Mänsche un d Idee.”

Hommage

« Dr Octave Mirbeau isch dr grescht franzesisch Schriftsteller vu unsere Zyt un dääjenig, wu z Frankryych dr Geischt vum Johrhundert am beschte represäntiert. » (Leo Tolstoi).

Wärch

Roman

Le Calvaire (1886) (dt. Ein Golgotha - Roman auf dem Jahre 1870/1871, 1896).
L’Abbé Jules (1888) (dt. Der Abbé, 1903).
Sébastien Roch (1890) (dt. Sebastien Roch, 1902).
Dans le ciel (1892-1893).
Le Jardin des supplices (1899) (dt. Der Garten der Qualen, 1901; Der Garten der Foltern, 1967).
Le Journal d’une femme de chambre (1900) (dt. Tagebuch einer Kammerjungfer, 1901; Tagebuch einer Kammerzofe, o. J., ca. 1964).
Les 21 jours d’un neurasthénique (1901) (dt. Nie wieder Höhenluft, oder Die 21 Tage eines Neurasthenikers, 2000).
La 628-E8 (1907).
Dingo (1913).
Balzacs Tod (1992).
Un gentilhomme (1919).
Les Mémoires de mon ami (1920).

Theaterstuck

Les Mauvais bergers (1897) (dt. Schlechte Hirten, 1900).
Les affaires sont les affaires (1903) (dt. Geschäft ist Geschäft, 1903).
Farces et moralités (1904) (dt. Die Epidemie; Der Dieb, 1904; Die Brieftasche, 1905).
Le Foyer (1908) (dt. Das Heim, 1909).
Les Dialogues tristes (2006).

Anderi Wärch

Contes cruels (1990) (dt. Laster und andere Geschichten, 1903; Der Herr Pfarrer und andere Geschichten, 1904).
L'Affaire Dreyfus (1991).
Lettres de l'Inde (1991).
L'Amour de la femme vénale (1994).
Combats esthétiques (1993).
Correspondance générale (2003-2005).
Combats littéraires (2006).
Correspondance générale (2003-2005-2009).

Verfilmige

1946 - Tagebuch einer Kammerzofe (Diary of a chambermaid) – Regie: Jean Renoir
1964 - Tagebuch einer Kammerzofe (Le Journal d’une femme de chambre) – Regie: Luis Buñuel
1976 - Im Garten der Qualen (Le Jardin des supplices) – Regie: Christian Gion

Literatur

Reginald Carr, Anarchism in France. The Case Octave Mirbeau. Manchester University Press, Manchester 1977, ISBN 0-7190-0668-6.
Pierre Michel un Jean-François Nivet: Octave Mirbeau. L'imprécateur au coeur fidèle. Séguier, Paris 1990, ISBN 2-87736-162-4.
Pierre Michel, Les Combats d'Octave Mirbeau, Université de Besançon, Besançon 1995.
Christopher Lloyd: Mirbeau's fictions. University of Durham, Durham 1996, ISBN 0-907310-35-4.
Samuel Lair, Mirbeau et le mythe de la Nature. Presses universitaires de Rennes, Rennes 2004, ISBN 2-86847-927-8.
Cahiers Octave Mirbeau erscheint seit 1994, ISSN 1254-6879.

Weblink

Wärch vu Octave Mirbeau. In: Zeno.org.
Société Octave Mirbeau.
Dictionnaire Octave Mirbeau (franzesisch).
Éditions du Boucher, 15 Romane (franzesisch).
Scribd, Mirbeau Group.
Pierre Michel, Octave Mirbeau et le roman. (franzesisch, PDF)
Pierre Michel, Bibliographie d'Octave Mirbeau. (franzesisch, PDF)
Pierre Michel, Albert Camus et Octave Mirbeau (franzesisch, PDF).
Pierre Michel, Jean-Paul Sartre et Octave Mirbeau (franzesisch, PDF).
Dorit Heike Gruhn: Untergang der Folterkultur als konservative Kulturkritik? Ein Vergleich zwischen der Bedeutung von Franz Kafkas Figur des Offiziers "In der Strafkolonie" und Octave Mirbeaus chinesischem Folterer in "Der Garten der Qualen" als Quelle für Kafka. (PDF)
Wieland Grommes: Nachwort zu "Nie wieder Höhenluft". (PDF)