Chaltzit
As Chaltzit oder Kryomer bezäichnet mä in dr Klimagschicht und dr Geologii e Zitruum innerhalb vom ene Iiszitalter mit Tämpratuure, wo im Durchschnitt diefer si zwüsche zwäi Zitabschnitt mit durchschnittlig hööchere Tämpratuure, sognennte Warmzite. D Usdrück Iiszit und Glaziaal wärde zum Däil as Sünonüüm verwändet, zum Däil au uf Faasen beschränkt, wo d Veriisig witrüümiger gsi isch.[1][2][3]
In de letzte Millioon Joor wächsle sich Chalt- und Warmzite mit ere Periodizidäät vo öbbe 100'000 Joor geegesitig ab.[4]
Die gliich Chaltzit het in verschiidene Regioone vo dr Ärde mäistens underschiedligi Nääme. So säit mä dr letzte Chaltzit mit iirem Maximum vor e chli mee as 20'000 Joor im nördlige Middelöiropa Weiggsel-Chaltzit, im nördlige Alperuum Würm-Chaltzit, in Nordrussland Waldai-chaltzit, in Sibirie Zyryankachaltzit, uf de Britische Insle Devensian-chaltzit, uf Irland Midlandian-chaltzit, in Nordamerika Wisconsin-chaltzit, in Venezuela Mérida-chaltzit, in Chile Llanquihuechaltzit und in Nöiseeland Otira-Chaltzit.
Kwelle
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Ardikel «Kaltzeit» uf dr dütsche Wikipedia
Fuessnoote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Jürgen Ehlers: Allgemeine und historische Quartärgeologie. Enke, Stuttgart 1994, ISBN 3-432-25911-5.
- ↑ [1]
- ↑ Murawski, H., Meyer, W. (2004): Geologisches Wörterbuch. Spektrum Akademischer Verlag, 11. Uflaag, 262 S. ISBN 3-8274-1445-8
- ↑ Handbook of Paleoanthropology: Vol I:Principles, Methods and Approaches Vol II:Primate Evolution and Human Origins Vol III:Phylogeny of Hominids. Springer Science & Business Media, 2007, ISBN 978-3-540-32474-4, S. 362 (books.google.de).