Antares
|
Dä Artikel beschäftigt sich mitem Stern Antares, anderi Bedütige vu dem Begriff findener under Antares (Begriffsklärig) |
| Beobachtigsdate Epoche J2000 | |
|---|---|
| Sternbild | Scorpius |
| Rektaszension | 16h 29m 24.4s |
| Deklination | -26° 25' 55" |
| schinbari Helligkait (V) | 1.06 |
| Eigeschafte | |
| Spektraltyp | M1.5Iab-Ib/B4Ve |
| B-V Farbindex | 1.83 |
| U-B Farbindex | 1.34 |
| Variabler Typ | LC-type |
| Astrometri | |
| Radialgschwindigkeit (Rv) | -3 km/s |
| Eigebewegig (μ) | RA: -10.16 mas/J Dek.: -23.21 mas/J |
| Parallaxe (π) | 5.40 ± 1.68 mas |
| Entfernig | 604 Lj (185 pc) |
| Absoluti Helligkeit (MV) | -5.28 |
| Anderi Bezeichnige | |
| Dialäkt: Markgräflerisch (Ebringe) |
De Antares, au α Scorpii gnennt, isch de hellst Stern im Sternbild Skorpion (lat. Scorpius). Er isch etwa 520 Leechtjohre vu de Erde entfernt. De Namme stammt us em Grichische un bedütet sovil wie »Ares entgegegsetzt«. De Gott Ares isch vu de Römer Mars gnennt worre, un de Antares het sowohl ä ähnlichi Farb, wie au - usser bi Marsoppositione - ähnlichi Helligkait wie de Mars, weshalb baidi liicht z'verwexsle sin, wemmer vu Sternbilder nit vil waiß, zuemol si sich stets in de Nächi vu de Ekliptik befinde. Witteri Nämme sin Kalb al Akrab (arab. qalb al-ʕaqrab "Herz vom Schkorpio") un Vespertilio.
Helligkait
Mit ere schinbare Helligkait vu 0,96 mag isch er de 15.-hellste Stern vum Himmel. Si absoluti Helligkait betrait -5,2 mag. D'Oberflächi isch relativ chalt, d'Temperatur betrait lediglich 3.400 Kelvin, weshalb de Antares ä orangeroti Farb ufwiist un bsunders viil, fer s'Auge usichtbars Infrarot abstrahlt. Ziegt mer säll in Betracht, besitzt Antares die etwa 40.000-fach Lüchtchraft vu de Sunne. Si Spektralklasse isch M1, d'Lüchtchraftchlasse isch Iab.
Wie die maiste Rote Yberriise isch Antares ä veränderliche Stern vum Typ vu de My-Cephei-Sterne.
Größi
Us de nidrige Temperatur un de starche Helligkait losst sich schließe, dass de Antares gwaltigi Usmaß besitzt. Si Durmesser betrait etwa 6,24×108 km (ca. 624 Millione Kilometer), dodemit dät er, an d'Stelle vu de Sunne versetzt, äweng yber d'Umlaufbahn vum Mars rusrage. De Antares zellt wie d Beteigeuze zue de Rote Yberriise. In siner derzittige Entwickligsphase verleert er sini ussere Gasschichte, un bildet debi ä planetarische Näbel, wo ufgrund vume Beglaitstern sichtbar isch.
De Antares besitzt gnueg Masse, um nooch Erraiche vum Heliumbrenne ä Iisechern z'erzüge un in ere Supernova z'explodeere, noch bevor er alli Gasschichte abgestoße het.
Sustiges
De Antares isch ä Doppelstern. Im Winkelabstand vu 2,6" befindet sich bim Positionswinkel vu 273° ä blauwisse Stern (Spektraltyp B3V) vu de Helligkait 5,5 mag. D'Umlaufszitt betrait 878 Johr. Um säller Beglaiter z'sähne, isch ä Fernrohr vu 10 Zentimeter Objektivöffnig nötig.
De Antares cha als ekliptiknocher Stern vum Mond un sehr selte au vu Planete bedeckt werre. Die letzt Bedeckig vum Antares dur ä Planet isch am 17. September 524 v. Chr. dur d'Venus erfolgt, die nächst wird am 17. November 2400 wiider dur d'Venus erfolge, [1].
Lueg au: Liste vu de Sterne
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „[[:{{{1}}}:{{{2}}}|{{{2}}}]]“ vu {{{1}}}.wikipedia.org. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |