Gaan na inhoud

ic

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Enkelvoud
Naamval 1ste 2e 3e m 3e v 3e o
Nom. ic du -tu hi -i si -se het -(e)t
Gen. mijns dijns sijns -(e)s haer -ere, -re, -er -(e)s
Dat. mi di hem -em, -en haer -ere, -re, -er hem
Akk. mi di hem -en, -ene, ne haer -se het -(e)t
Meervoud
Naamval 1ste 2e 3e
Nom. wi ghi -i si -se
Gen. onser uwer haer -ere, -re, -er
Dat. ons u hem, hen -en
Akk. ons u hem, hen -se
Ek; die eerste persoon enkelvoud nominatief.

    Eienskappe

Met 'n ontkenning ic + ne vorm dit dikwels "in"