Gaan na inhoud

Dag-en-nag-ewening

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Nagewening)
Tydens ’n dag-en-nag-ewening is die Aarde nie na of weg van die Son gedraai nie en is die dag en nag dus op alle plekke op Aarde ewe lank.
Datum en UTC-tyd van die
nagewenings en sonstilstande op Aarde[1][2]
Gebeure Maart-
ewening
Junie-
stilstand
September-
ewening
Desember-
stilstand
Maand Maart Junie September Desember
Jaar
Dag Tyd Dag Tyd Dag Tyd Dag Tyd
2010 20 17:32 21 11:28 23 03:09 21 23:38
2011 20 23:21 21 17:16 23 09:04 22 05:30
2012 20 05:14 20 23:09 22 14:49 21 11:12
2013 20 11:02 21 05:04 22 20:44 21 17:11
2014 20 16:57 21 10:51 23 02:29 21 23:03
2015 20 22:45 21 16:38 23 08:20 22 04:48
2016 20 04:30 20 22:34 22 14:21 21 10:44
2017 20 10:28 21 04:24 22 20:02 21 16:28
2018 20 16:15 21 10:07 23 01:54 21 22:23
2019 20 21:58 21 15:54 23 07:50 22 04:19
2020 20 03:50 20 21:44 22 13:31 21 10:02
2021 20 09:37 21 03:32 22 19:21 21 15:59
2022 20 15:33 21 09:14 23 01:04 21 21:48
2023 20 21:24 21 14:58 23 06:50 22 03:27
2024 20 03:07 20 20:51 22 12:44 21 09:20
2025 20 09:02 21 02:42 22 18:20 21 15:03

’n Dag-en-nag-ewening, soms net ’n nagewening of ook ekwinoks genoem (Latyn: aequinoctium, "gelyke nag"), is wanneer die Son loodreg bo die ewenaar skyn. Anders gestel, dit is wanneer die Son op een van die snypunte van die sonnebaan en die hemelewenaar lê.

Hoe dit werk

[wysig | wysig bron]

Met die dag-en-nag-ewenings is die lengte van die dag en nag oral op Aarde ewe lank en kom die Son presies in die ooste op. ’n Uitsondering hierop is by die Noord- en Suidpool: daar kom die Son met een ewening op en sak hy met die volgende ewening.

Twee nagewenings vind elke jaar plaas, op of rondom 20 Maart en 23 September. Omdat hulle in die Suidelike Halfrond onderskeidelik die begin van die herfs en lente aandui, word hulle ook soms die herfsnagewening en lentenagewening genoem. In die Noordelike Halfrond werk dit andersom: die Maart-ewening is die begin van die lente en die September-ewening die begin van die herfs.

Verskeie antieke en moderne konstruksies is so gebou dat die Son op die nagewenings op ’n spesiale manier daarin of daarop skyn, byvoorbeeld deur ’n deuropening of op ’n bepaalde punt. Voorbeelde daarvan is Stonehenge, die Piramide van Cheops en die Pantheon in Rome.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. United States Naval Observatory (4 Januarie 2018). "Earth's Seasons and Apsides: Equinoxes, Solstices, Perihelion, and Aphelion". Besoek op 18 September 2018.
  2. Astro Pixels (20 Februarie 2018). "Solstices and Equinoxes: 2001 to 2100". Besoek op 21 Desember 2018.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]